lūkkaa eludhiyadhu 10:1-42

  • yēsu 70 pērai anuppugiraar (1-12)

  • manam thirundhaadha nagarangalukku kēdu (13-16)

  • 70 pēr thirumbi varugiraargal (17-20)

  • thaalmaiyaanavargalukku dhayavu kaattiyadharkaaga yēsu than thagappanai pugalgiraar (21-24)

  • anbu kaattiya samaariyanai patriya uvamai (25-37)

  • maartthaal, mariyaalai yēsu sandhikkiraar (38-42)

10  ivatrukku pinbu, yēsu innum 70 pērai niyamitthu, thaan pōgavirundha ovvoru nagaratthukkum idatthukkum avargalai thanakku munnē irandirandu pēraaga anuppinaar.+  appōdhu avargalidam, “aruvadai adhigamaaga irukkiradhu, aanaal vēlaiyaatkal kuraivaaga irukkiraargal. adhanaal, aruvadaikku vēlaiyaatkalai anuppa solli aruvadaiyin ejamaanidam kenji kēlungal.+  purappattu pōngal; idhō! ōnaaigal naduvil aattukkuttigalai anuppuvadhupōl ungalai anuppugirēn.+  pana paiyaiyō unavu paiyaiyō seruppugalaiyō edutthukkondu pōgaadhīrgal;+ valiyil yaarukkum vaaltthu sollaadhīrgal.*  nīngal oru vīttukkul pōgumpōdhu, ‘indha vīttukku samaadhaanam kidaikkattum’ endru mudhalil vaaltthu sollungal.+  samaadhaanatthai virumbaadhavar angē irundhaal, nīngal sonna samaadhaana vaaltthu ungalidam thirumbividum. aanaal, samaadhaanatthai virumbugiravar angē irundhaal, nīngal vaaltthiya samaadhaanam avarmēl thangum.  adhanaal nīngal andha vīttilēyē thangi,+ angiruppavargal tharuvadhai saappidungal, kudiyungal.+ vēlaiyaal than kūliyai pera thagudhiyaanavan.+ vīdu vīdaaga maarikkondē irukkaadhīrgal.  adhōdu, nīngal oru nagaratthukkul pōgumpōdhu, angiruppavargal ungalai ētrukkondaal ungal munnaal vaikkappaduvadhai saappidungal.  angē irukkira nōyaaligalai gunamaakkungal. ‘kadavuludaiya arasaangam nerungi vandhuvittadhu’+ endru andha nagaratthil iruppavargalidam sollungal. 10  aanaal, oru nagaratthukkul pōgumpōdhu angiruppavargal ungalai ētrukkollaavittaal adhan mukkiya therukkalukku pōi, 11  ‘engal paadhangalil padindha ungal nagaratthin dhūsiyaikkūda ungalukku edhiraaga thattippōdugirōm.+ aanaalum, kadavuludaiya arasaangam nerungi vandhuvittadhai therindhukollungal’ endru sollungal. 12  nyaayatthīrppu naalil, sōdhōmukku kidaikkum dhandanaiyaivida andha nagaratthukku kidaikkum dhandanai bayangaramaaga irukkum endru naan ungalukku solgirēn.+ 13  kōraasinē, unakku kēdudhaan varum! bethsaayidhaavē, unakku kēdudhaan varum! ungaludaiya nagarangalil seiyappatta arpudhangal thīruvilum sīdhōnilum seiyappattirundhaal, angirukkiravargal eppōdhō dhukka thuniyai udutthi, saambalil utkaarndhu manam thirundhiyiruppaargal.+ 14  adhanaal, nyaayatthīrppu naalil thīruvukkum sīdhōnukkum kidaikkum dhandanaiyaivida ungalukku kidaikkum dhandanai bayangaramaaga irukkum. 15  kapparnagūmē, nī vaanamvarai uyartthappaduvaai endraa ninaikkiraai? nī kallaraivarai thaaltthappaduvaai! 16  nīngal solvadhai kaadhukodutthu kētkiravan naan solvadhaiyum kaadhukodutthu kētkiraan.+ ungalai alatchiyam seigiravan ennaiyum alatchiyam seigiraan. adhōdu, ennai alatchiyam seigiravan ennai anuppiyavaraiyum alatchiyam seigiraan”+ endru sonnaar. 17  pinbu, andha 70 pērum sandhōshatthōdu thirumbi vandhu, “ejamaanē, ungal peyarai solli kattalaiyidumpōdhu pēigalkūda engalukku adangividugindrana”+ endru sonnaargal. 18  appōdhu avar, “saatthaan paralōgatthilirundhu minnal vēgatthil vilundhuvittadhai naan paarkkirēn.+ 19  idhō! paambugalaiyum thēlgalaiyum midhippadharkum, edhiriyin mulu vallamaiyai adakkuvadharkum naan ungalukku adhigaaram kodutthirukkirēn;+ edhuvumē ungalukku thīngu seiyaadhu. 20  irundhaalum, pēigal ungalukku adangividuvadhai ninaitthu sandhōshappadaadhīrgal; ungaludaiya peyargal paralōgatthil eludhappattiruppadhai ninaitthē sandhōshappadungal”+ endru sonnaar. 21  appōdhu avar sandhōshatthaalum kadavuludaiya sakthiyaalum niraindhu, “thagappanē, paralōgatthukkum būmikkum ejamaanē, ellaar munnaalum naan ungalai pugalgirēn; ēnendraal, indha vishayangalai nīngal nyaanigalukkum arivaaligalukkum maraitthu,+ sirupillaigalukku velippadutthiyirukkirīrgal. thagappanē, appadi seivadhudhaan ungaludaiya viruppamaaga irundhadhu.+ 22  en thagappan ellaavatraiyum ennidam oppadaitthirukkiraar; thagappanai thavira vēru yaarukkum maganai theriyaadhu.+ maganukkum, magan yaarukku avarai velippaduttha virumbugiraarō avarukkum thavira vēru yaarukkum thagappan yaarendru theriyaadhu”+ endru sonnaar. 23  pinbu, sīshargal thaniyaaga irundhapōdhu avar avargalidam, “nīngal paarkkiravatrai paarkkum kangal sandhōshamaanavai.+ 24  ēnendraal, naan ungalukku solgirēn, niraiya thīrkkadharisigalum raajaakkalum nīngal paarkkiravatrai paarkka aasaippattum paarkkavillai.+ nīngal kētkiravatrai kētka aasaippattum kētkavillai” endru sonnaar. 25  appōdhu thiruchatta vallunan oruvan elundhu, avarai sōdhippadharkaaga, “pōdhagarē, mudivillaadha vaalvai peruvadharku* naan enna seiya vēndum?”+ endru kēttaan. 26  adharku avar “thiruchattatthil enna eludhiyirukkiradhu? nī enna vaasitthirukkiraai?” endru kēttaar. 27  appōdhu avan, “‘ungal kadavulaagiya yegōvaamēl* ungal mulu idhayatthōdum mulu mūchōdum mulu balatthōdum mulu manadhōdum anbu kaatta vēndum’+ endrum, ‘ungalmēl nīngal anbu kaattuvadhu pōla matravargalmēlum* anbu kaatta vēndum’+ endrum eludhiyirukkiradhu” endru sonnaan. 28  appōdhu avar, “sariyaaga sonnaai; appadiyē seidhukondiru, appōdhu unakku mudivillaadha vaalvu kidaikkum”+ endru sonnaar. 29  aanaal avan, thaan nīdhimaan ena kaattikkolvadharkaaga,+ “naan anbu kaatta vēndiya andha matravargal* unmaiyil yaar?” endru yēsuvidam kēttaan. 30  adharku yēsu, “oruvan erusalēmilirundhu kīlnōkki erigōvukku pōikkondirundhaan. appōdhu, kollaikkaarargalin kaiyil maattikkondaan. avargal avanidamirundha ellaavatraiyum pidungikkondu, avanai aditthu, kittatthatta saagum nilaiyil vittuvittu pōnaargal. 31  aalaya guru oruvar tharcheyalaaga andha valiyil vandhukondirundhaar; aanaal avanai paartthapōdhu, edhirppakkamaaga pōivittaar. 32  adhēpōl, oru lēviyarum andha valiyil vandhu avanai paartthapōdhu edhirppakkamaaga pōivittaar. 33  aanaal, andha valiyil payanam seidhukondirundha samaariyar+ oruvar avanai paartthapōdhu manam uruginaar. 34  adhanaal avan pakkatthil pōi, avanudaiya kaayangalmēl enneiyaiyum dhraatchamadhuvaiyum ūtri, avatrukku kattuppōttaar. pinbu, avanai thannudaiya kaludhaiyin mēl ētri, oru satthiratthukku kondupōi gavanitthukkondaar. 35  aduttha naal irandu dhinaariyuvai* edutthu satthirakkaaran kaiyil kodutthu, ‘ivanai gavanitthukkol; idharkumēl ēdhaavadhu selavaanaal naan thirumbi varumpōdhu unakku kodutthuvidugirēn’ endru sonnaar. 36  appadiyendraal, indha mūndru pēril, kollaikkaarargal kaiyil maattikkondavanidam unmaiyilēyē anbu kaattiyavar*+ yaarendru ninaikkiraai?” endru yēsu kēttaar. 37  adharku, “avanidam irakkatthōdu nadandhukondavardhaan”+ endru avan sonnaan. appōdhu avar, “nīyum pōi adhēpōl nadandhukol”+ endru sonnaar. 38  pinbu, avargal angirundhu purappattu sendrapōdhu avar oru graamatthukkul pōnaar. angē maartthaal+ endra pen avarai than vīttukku kūppittu ubasaritthaal. 39  indha pennukku mariyaal endra sagōdhariyum irundhaal. ival yēsuvin kaaladiyil utkaarndhu, avar solvadhaiyē kēttukkondirundhaal. 40  aanaal, maartthaal niraiya vēlaigalai mummuramaaga seidhukondirundhaal. adhanaal aval avaridam pōi, “en sagōdhari ennai thaniyaaga vēlai seiya vittuvittadhai nīngal gavanikkavillaiyaa? enakku udhavi seiyumpadi avalidam sollungal” endraal. 41  adharku avar, “maartthaal, maartthaal, nī niraiya kaariyangalai ilutthuppōttukkondu thindaadugiraai. 42  konjam irundhaalē pōdhum, ondrē ondrukūda pōdhum. mariyaalai porutthavarai, aval miga sirandhadhai thērndhedutthukkondaal.+ adhu avalidamirundhu edukkappadaadhu” endru sonnaar.

Footnotes

andha kaalatthil, valiyil paarkkiravargalukku vaaltthu solli muttham koduppadhum, aravanaippadhum, romba nēram nalam visaarippadhum valakkamaaga irundhadhu.
nē.mo., “aasthiyaaga peruvadharku.”
inaippu A5-ai paarungal.
vē.vaa., “saga manidharmēlum.”
vē.vaa., “saga manidhar.”
inaippu B14-ai paarungal.
vē.vaa., “saga manidharaaga nadandhukondavar.”