lūkkaa eludhiyadhu 14:1-35

  • nīrkkōvai nōyaali ōivunaalil gunamaakkappadugiraan (1-6)

  • thaalmaiyaana virundhaaliyaaga irungal (7-11)

  • kaimaaru seiya mudiyaadhavargalai alaiyungal (12-14)

  • saakkuppōkku sonna virundhaaligalai patriya uvamai (15-24)

  • sīsharaavadharku seiya vēndiya thyaagangal (25-33)

  • suvai ilandha uppu (34, 35)

14  ōr ōivunaalil, parisēyargalin thalaivan oruvanudaiya vīttukku virundhu saappida yēsu pōnaar. angirundhavargal avarai kūrndhu gavanitthukkondirundhaargal.  nīrkkōvai nōyaal* baadhikkappatta oruvan avarukku munnaal irundhaan.  andha samayatthil, thiruchatta vallunargalidamum parisēyargalidamum, “ōivunaalil gunamaakkuvadhu sariyaa illaiyaa?”+ endru yēsu kēttaar.  avargal ondrum pēsavillai. appōdhu, avar andha manidhanai thottu, gunamaakki anuppinaar.  pinbu avargalidam, “ōivunaalil ungaludaiya pillaiyō kaalaiyō kinatril vilundhaal,+ adhai udanē thūkkivida maattīrgalaa?”+ endru kēttaar.  adharku avargalaal badhil solla mudiyavillai.  virundhukku alaikkappattavargal miga mukkiyamaana idangalai thērndheduppadhai+ avar gavanitthapōdhu avargalukku ōr uvamaiyai sonnaar;  “yaaraavadhu ungalai thirumana virundhukku alaitthaal, miga mukkiyamaana idatthil pōi utkaaraadhīrgal.+ ēnendraal, ungalaivida mukkiyamaana nabarum alaikkappattirukkalaam.  ungalaiyum avaraiyum alaitthavar ungalidam vandhu, ‘ivarukku indha idatthai kodungal’ endru solvaar. appōdhu, nīngal avamaanatthōdu kadaisi idatthukku pōga vēndiyirukkum. 10  adhanaal nīngal alaikkappattirundhaal, kadaisi idatthil pōi utkaarungal; ungalai alaitthavar vandhu, ‘nanbarē, munnaal vandhu utkaarungal’ endru solvaar. appōdhu, matra virundhinargalmun ungalukku gauravamaaga irukkum.+ 11  thannaitthaanē uyartthugiravan thaaltthappaduvaan, thannaitthaanē thaaltthugiravan uyartthappaduvaan”+ endraar. 12  pinbu, thannai virundhukku alaitthavaridam, “nīngal matthiyaanatthil alladhu saayangaalatthil virundhu kodukkumpōdhu, ungal nanbargalaiyō sagōdharargalaiyō sondhakkaarargalaiyō akkampakkatthil irukkira panakkaarargalaiyō alaikkaadhīrgal. appadi alaitthaal oruvēlai badhilukku avargalum ungalai eppōdhaavadhu alaikkalaam. adhu ungalukku kaimaaru seivadhupōl aagividum. 13  adhanaal virundhu kodukkumpōdhu, ēlaigalaiyum udal ūnamaanavargalaiyum kaal ūnamaanavargalaiyum paarvai illaadhavargalaiyum alaiyungal.+ 14  appōdhu sandhōshappaduvīrgal. ēnendraal, ungalukku kaimaaru seiya avargalidam ondrum irukkaadhu. aanaal, nīdhimaangal uyirōdu eluppappadumpōdhu+ ungalukku kaimaaru kidaikkum” endru sonnaar. 15  idhaiyellaam kētta virundhaaligalil oruvar avaridam, “kadavuludaiya arasaangatthil virundhu saappidugiravan sandhōshamaanavan” endru sonnaar. 16  adharku yēsu avaridam: “oru manushar periya virundhai ērpaadu seidhu+ niraiya pērai alaitthaar. 17  virundhukku nēramaanapōdhu, avar thannudaiya adimaiyai kūppittu, ‘“ellaam thayaaraaga irukkiradhu, vaarungal” ena alaikkappattavargalidam pōi sol’ endraar. 18  aanaal, avargal ellaarumē saakkuppōkku solla aarambitthaargal.+ mudhalil oruvan, ‘naan oru vayal vaangiyirukkirēn. adhai pōi paarkka vēndum, dhayavuseidhu ennai mannitthuvidungal’ endru sonnaan. 19  matroruvan, ‘aindhu jōdi ērmaadugalai vaangiyirukkirēn. avatrai sōdhitthu paarkka pōgirēn, dhayavuseidhu ennai mannitthuvidungal’+ endru sonnaan. 20  innoruvanō, ‘enakku ippōdhudhaan kalyaanam aagiyirukkiradhu. adhanaal naan vara mudiyaadhu’ endru sonnaan. 21  andha adimai vandhu nadandhadhaiyellaam vīttu ejamaanidam sonnaan. appōdhu andha ejamaan bayangara kōbatthil than adimaiyidam, ‘nī nagaratthil irukkira mukkiya therukkalukkum vīdhigalukkum sīkkiramaaga pōi, ēlaigalaiyum udal ūnamaanavargalaiyum paarvai illaadhavargalaiyum kaal ūnamaanavargalaiyum ingē kūttikkondu vaa’ endru sonnaar. 22  pinbu andha adimai avaridam vandhu, ‘ejamaanē, nīngal sonnapadiyē seidhuvittēn, aanaal innamum idam irukkiradhu’ endru sonnaan. 23  appōdhu ejamaan andha adimaiyidam, ‘nī saalaigalukkum sandhugalukkum pōi, en vīdu nirambum alavukku aatkalai varpurutthi kūttikkondu vaa.+ 24  mudhalil alaikkappatta yaarum naan kodukkira virundhai saappidappōvadhillai endru ungal ellaarukkum solgirēn’+ endraar.” 25  makkal kūttam kūttamaaga yēsuvōdu payanam seidhukondirundhaargal. appōdhu avar avargalai thirumbi paartthu, 26  “ennidam varugira oruvan than appaavaiyum ammaavaiyum manaiviyaiyum pillaigalaiyum sagōdharargalaiyum sagōdharigalaiyum, ēn, than uyiraiyumkūda verukkavillai* endraal+ avan ennudaiya sīshanaaga irukka mudiyaadhu.+ 27  sitthiravadhai kambatthai* sumandhukondu ennai pinpatri varaadha evanum ennudaiya sīshanaaga irukka mudiyaadhu.+ 28  udhaaranatthukku, ungalil yaaraavadhu oru kōburam katta virumbinaal, adhai katti mudikka thanakku pōdhumaana vasadhi irukkiradhaa endru mudhalil* selavai kanakku paarkkaamal iruppaanaa? 29  appadi seiyaavittaal, asthivaaram pōtta piragu, avanaal adhai katti mudikka mudiyaamal pōividum. paarppavargal ellaarum, 30  ‘indha manushan katta aarambitthaan, aanaal mudikka mudiyavillai’ endru solli avanai kēli seivaargal. 31  endha raajaavaavadhu pōrukku pōgumpōdhu, thanakku edhiraaga 20,000 padaivīrargalōdu varugira raajaavai thannudaiya 10,000 padaivīrargalōdu jeyikka mudiyumaa, mudiyaadhaa endru mudhalil* kalandhaalōsikkaamal iruppaaraa? 32  avaraal jeyikka mudiyaadhu endru therindhaal, edhiri dhūratthil varumpōdhē thannudaiya thūdhuvar kuluvai anuppi, samaadhaanam seidhukolla paarppaar, illaiyaa? 33  adhupōlavē, ungalil yaaraavadhu than udaimaigal ellaavatraiyum vittuvittu varavillai endraal, avan nichayamaagavē ennudaiya sīshanaaga irukka mudiyaadhu.+ 34  uppu nalladhudhaan. aanaal, uppu adhan suvaiyai ilandhaal, edhai vaitthu adharku marubadiyum suvai sērkka mudiyum?+ 35  adhu nilatthukkum payanpadaadhu, uratthukkum payanpadaadhu. makkal adhai veliyildhaan kottuvaargal. kētpadharku kaadhullavan gavanitthu kētkattum”+ endru sonnaar.

Footnotes

udalil alavukkadhigamaaga nīr sērndhuvidum oru nōi.
vē.vaa., “kuraivaaga nēsikkavillai.”
nē.mo., “mudhalil utkaarndhu.”
nē.mo., “mudhalil utkaarndhu.”