maarku eludhiyadhu 2:1-28

  • pakkavaadha nōyaaliyai gunamaakkugiraar (1-12)

  • lēviyai kūppidugiraar (13-17)

  • viradham patriya kēlvi (18-22)

  • yēsu ‘ōivunaalukku ejamaan’ (23-28)

2  sila naatkal kalitthu, avar marubadiyum kapparnagūmukku pōnaar; avar vīttil irukkiraar+ endra seidhi ellaarukkum paraviyadhu.  adhanaal, niraiya pēr angē vandhaargal; vaasalkadhavin pakkatthilkūda nirka mudiyaadhalavukku kūttam nirambi valindhadhu. avargalidam kadavuludaiya vaartthaiyai avar pēsa aarambitthaar.+  appōdhu, pakkavaadhatthaal baadhikkappatta oruvanai naangu pēr thūkkikkondu vandhaargal.+  kūttam adhigamaaga irundhadhaal yēsuvukku pakkatthil avanai kondupōga mudiyavillai. adhanaal, avar irundha idatthukku mēlē kūraiyil oru thirappu undaakki, pakkavaadhatthaal baadhikkappattavanai padukkaiyōdu kīlē irakkinaargal.  avargaludaiya visuvaasatthai yēsu paartthu,+ pakkavaadhatthaal baadhikkappattavanidam, “maganē, un paavangal mannikkappattuvittana”+ endru sonnaar.  angē utkaarndhirundha vēdha arinyargal silar,  “indha manushan ēn ippadi pēsugiraan? ivan dheiva nindhanai seigiraan. kadavul oruvarai thavira vēru yaaraal paavangalai mannikka mudiyum?”+ endru thangal idhayangalil yōsitthukkondirundhaargal.+  avargal appadi yōsitthukkondirundhadhai yēsu udanadiyaaga purindhukondu, “ungal idhayatthil ēn ippadi yōsikkirīrgal?+  indha pakkavaadha nōyaaliyidam, ‘un paavangal mannikkappattuvittana’ endru solvadhu sulabamaa, alladhu ‘elundhu un padukkaiyai edutthukkondu nada’ endru solvadhu sulabamaa? 10  aanaalum, būmiyil paavangalai mannikkira adhigaaram+ manidhakumaaranukku+ irukkiradhu enbadhai nīngal therindhukolvadharkaaga—” endru sollivittu, pakkavaadhatthaal baadhikkappattavanidam, 11  “naan unakku solgirēn, elundhu un padukkaiyai edutthukkondu vīttukku pō” endraar. 12  udanadiyaaga avan elundhu, thannudaiya padukkaiyai edutthukkondu ellaarukkum munnaal veliyē nadandhupōnaan; adhai paarttha ellaarum migavum aachariyappattu, “indha maadhiri ondrai idhuvarai naangal paartthadhē illai”+ endru solli kadavulai magimaippadutthinaargal. 13  avar marubadiyum purappattu kadalōramaaga pōnaar; makkal ellaarum avaridam vandhukondē irundhaargal; appōdhu, avargalukku karpikka aarambitthaar. 14  pinbu, andha valiyaaga avar pōikkondirundhapōdhu, vari vasūlikkum aluvalagatthil albēyuvin magan lēvi utkaarndhiruppadhai paartthaar; avaridam, “ennai pinpatri vaa” endru sonnaar. udanē lēvi elundhu avarai pinpatri pōnaar.+ 15  pirpaadu, lēviyin vīttil yēsu saappittukkondirundhapōdhu, vari vasūlippavargal palarum, paavigal palarum avarōdum avarudaiya sīshargalōdum sērndhu saappittukkondirundhaargal. avargalil niraiya pēr avarai pinpatrinaargal.+ 16  aanaal, avar paavigalōdum vari vasūlippavargalōdum sērndhu saappiduvadhai parisēyargalaaga irundha vēdha arinyargal paartthapōdhu, “ivar ēn vari vasūlippavargalōdum paavigalōdum sērndhu saappidugiraar?” endru avarudaiya sīshargalidam kēttaargal. 17  adhu yēsuvin kaadhil vilundhapōdhu, “aarōkkiyamaaga irukkiravargalukku marutthuvar thēvaiyillai, nōyaaligalukkutthaan thēvai; nīdhimaangalai alla, paavigalaitthaan naan alaikka vandhēn”+ endru sonnaar. 18  yōvaanudaiya sīshargalum parisēyargalum viradhamiruppadhu valakkam. adhanaal yōvaanudaiya sīshargal yēsuvidam vandhu, “naangalum parisēyargaludaiya sīshargalum thavaraamal viradham irukkirōm; aanaal ungaludaiya sīshargal ēn viradham iruppadhillai?”+ endru kēttaargal. 19  adharku yēsu, “manamagan+ thangalōdu irukkumpōdhu avarudaiya nanbargal viradham irukka vēndiya avasiyamē illaidhaanē? manamagan thangalōdu irukkum kaalamellaam avargalaal viradhamirukka mudiyaadhu. 20  aanaal, manamagan avargalidamirundhu edutthukkollappadum naatkal varum,+ appōdhu avargal viradham iruppaargal. 21  pudhiya thuniyai palaiya udaiyil vaitthu yaarumē ottuppōda maattaargal. appadi seidhaal, pudhiya thuni surungumpōdhu, palaiya udaiyin kilisal innum peridhaagividum.+ 22  adhēpōl, palaiya thōl paigalil yaarumē pudhiya dhraatchamadhuvai ūtri vaikka maattaargal; appadi ūtri vaitthaal, dhraatchamadhu andha paigalai vedikka vaitthuvidum; appōdhu dhraatchamadhuvum kottividum, paigalum naasamaakividum. adhanaaldhaan, pudhiya dhraatchamadhuvai pudhiya thōl paigalil ūtri vaippaargal” endru sonnaar. 23  ōivunaalil avar thannudaiya sīshargalōdu vayal valiyaaga pōikkondirundhaar; appōdhu, avarudaiya sīshargal kadhirgalai paritthu saappittukkondē pōnaargal.+ 24  adhanaal parisēyargal avaridam, “ōivunaalil seiyakkūdaadha kaariyatthai ivargal ēn seigiraargal?” endru kēttaargal. 25  adharku avar, “dhaavīdhum avarudaiya aatkalum unavu kidaikkaamal pasiyaaga irundhapōdhu avar enna seidhaar+ enbadhai nīngal vaasitthadhē illaiyaa? 26  dhaavīdhu kadavuludaiya vīttukkul* pōi, gurumaargal thavira vēru yaarumē saappidakkūdaadha padaiyal rottigalai saappittu,+ avatril silavatrai thannōdirundha aatkalukkum kodutthaar enbadhai mudhanmai guruvaagiya abiyatthaarai+ patriya padhivil nīngal vaasitthadhē illaiyaa?” endru kēttaar. 27  adhōdu, “manushanukkaagatthaan ōivunaal undaakkappattadhē+ thavira, ōivunaalukkaaga manushan undaakkappadavillai; 28  adhanaal, manidhakumaaran ōivunaalukkum ejamaanaaga irukkiraar”+ endru sonnaar.

Footnotes

adhaavadhu, “valipaattu kūdaaratthukkul.”