nyaayaadhibadhigal 4:1-24

  • kaanaaniya raajaavaana yaabīn isravēlargalai adakki odukkugiraan (1-3)

  • thīrkkadharisanam solgiravalaana dheboraalum nyaayaadhibadhiyaana baaraakkum (4-16)

  • padai thalabadhiyaana siseraavai yaagēl kondrupōdugiraal (17-24)

4  aanaal ēgūth irandha pinbu, marubadiyum isravēlargal yegōvaa verukkira kaariyangalai seidhaargal.+  adhanaal yegōvaa, kaanaanin raajaavaagiya yaabīnin kaiyil isravēlargalai kodutthuvittaar.*+ avan aathsōril aatchi seidhuvandhaan. avanudaiya padai thalabadhiyin peyar siseraa, ivan arōsēth-kōyimil+ vaalndhuvandhaan.  irumbu arivaalgal porutthappatta 900 pōr radhangalai+ yaabīn vaitthirundhaan. avan 20 varushangalaaga isravēlargalai rombavē adakki odukkinaan.+ adhanaal, avargal yegōvaavidam kadhari aludhaargal.+  andha kaalakattatthil, labidhōtthin manaiviyum thīrkkadharisanam solgiravalumaana+ dheboraal isravēlargalukku kadavuludaiya thīrppugalai solli vandhaal.  dheboraaludaiya pērīcha maratthin kīlē aval utkaarndhirundhaal. andha maram eppiraayīm malaippagudhiyil raamaavukkum+ betthēlukkum+ idaiyil irundhadhu. kadavuludaiya thīrppugalai kētpadharkaaga isravēlargal avalidam vandhaargal.  aval kēdhēs-napthaliyil+ vaalum abinōgaamin magan baaraakkai+ vara solli, “isravēlin kadavulaagiya yegōvaa ungalidam, ‘napthali, sebulōn kōtthirangalai sērndha 10,000 vīrargalai kūttikkondu thaabōr malaikku anivagutthukkondu pō’ endrum,  yaabīnin padai thalabadhiyaagiya siseraavai avanudaiya pōr radhangalōdum padaivīrargalōdum kīsōn nīrōdaikku*+ varavaitthu avanai un kaiyil koduppēn’+ endrum sollavillaiyaa?” endraal.  adharku baaraak, “nīngal ennōdu vandhaaldhaan naan pōvēn, illaavittaal pōga maattēn” endru sonnaar.  appōdhu aval, “naan kandippaaga ungalōdu varuvēn. aanaal, indha pōril ungalukku pugal kidaikkaadhu, oru pennin kaiyaaldhaan siseraavai yegōvaa saagadippaar”+ endru sonnaal. pinbu, dheboraal elundhu baaraakkudan kēdhēsukku+ pōnaal. 10  sebulōn, napthali kōtthirangalai+ sērndha vīrargalai kēdhēsukku baaraak vara vaitthaar. 10,000 vīrargal avarukku pinnaal pōnaargal. dheboraalum avarōdu pōnaal. 11  kēniyaraana hēber enbavar matra kēniyargalidamirundhu+ pirindhu, kēdhēsil saanaanimil ulla periya maratthin pakkatthil kūdaaram pōttirundhaar. kēniyargal, mōsēyin maamanaaraagiya obaabin+ vamsatthaar. 12  thaabōr malaikku abinōgaamin maganaagiya baaraak anivagutthu vandhirukkiraar endra seidhi siseraavukku kidaitthadhu.+ 13  udanē siseraa, irumbu arivaalgal porutthappatta 900 pōr radhangalōdum, arōsēth-kōyimil thannudan irundha ellaa padaivīrargalōdum kīsōn nīrōdaikku+ vandhaan. 14  appōdhu dheboraal baaraakkidam, “purappattu pōngal. indraikku siseraavai yegōvaa ungal kaiyil koduppaar. yegōvaa ungal munnaal pōgiraar illaiyaa?” endraal. udanē, baaraakkum avarukku pinnaal 10,000 vīrargalum thaabōr malaiyilirundhu iranginaargal. 15  appōdhu, siseraavaiyum avanudaiya pōr radhangalaiyum padaivīrargalaiyum baaraakkin vaalukku munnaal yegōvaa kulambippōga vaitthaar.+ kadaisiyil, siseraa thannudaiya radhatthaivittu irangi thappiyōdinaan. 16  avanudaiya pōr radhangalaiyum padaivīrargalaiyum baaraak thuratthikkondu arōsēth-kōyimvarai pōnaar. ippadi, siseraavin padaivīrargal ellaarum vaalukku baliyaanaargal. avargalil oruvankūda thappikkavillai.+ 17  siseraa mattum thappiyōdi, kēniyaraana hēberin+ manaivi yaagēlin+ kūdaaratthukku vandhaan. ēnendraal, aathsōrin raajaavaagiya yaabīnukkum+ kēniyaraana hēberin kudumbatthaarukkum sumugamaana uravu irundhadhu. 18  yaagēl thannudaiya kūdaaratthukku veliyē vandhu siseraavai paartthu, “ullē vaarungal, en ejamaanē, ullē vaarungal. bayappadaadhīrgal” endru sonnaal. adhanaal, avan avaludaiya kūdaaratthukkul pōnaan. appōdhu aval oru pōrvaiyai avanukku pōrtthivittaal. 19  avan avalidam, “thaagamaaga irukkiradhu, dhayavuseidhu kudikka konjam thannīr thaa” endru kēttaan. udanē, aval thōl paiyai thirandhu paalai ūtri kodutthaal.+ pinbu, marubadiyum avanukku pōrvaiyai pōrtthivittaal. 20  avan avalidam, “nī kūdaara vaasalilēyē nindrukol. yaaraavadhu unnidam vandhu, ‘ingē oru aal vandhaanaa?’ endru kēttaal, ‘illai!’ endru sol” endraan. 21  pinbu, siseraa kalaippil nandraaga thūngivittaan. appōdhu, hēberin manaiviyaagiya yaagēl kūdaara aaniyaiyum sutthiyalaiyum edutthukkondu satthamillaamal avan pakkatthil vandhu, andha aaniyai avanudaiya netrippottil* ōngi aditthaal. adhu tharaivarai irangiyadhu, avan andha idatthilēyē setthuppōnaan.+ 22  avanai thuratthikkondu vandha baaraak angu vandhusērndhaar. appōdhu yaagēl veliyē vandhu avarai paartthu, “vaarungal, nīngal thēdugira aalai kaattugirēn” endru sonnaal. avar avaludan kūdaaratthukkul pōi paartthapōdhu, kūdaara aani netrippottil adikkappatta nilaiyil siseraa setthu kidandhaan. 23  ippadi, isravēlargal kaanaanin raajaavaagiya yaabīnai adiyōdu adakkuvadharku andru kadavul udhavinaar.+ 24  kaanaanin raajaavaagiya yaabīnukku virōdhamaaga isravēlargalin kai naalukku naal ōngikkondē vandhadhu.+ kadaisiyil, avargal avanai alitthuppōttaargal.+

Footnotes

nē.mo., “vitruppōttaar.”
vē.vaa., “kaattaatru pallatthaakkukku.”
adhaavadhu, “kannukkum kaadhukkum idaiyil ulla pagudhiyil.”