yōnaa 1:1-17
1 amitthaayin magan yōnaavukku*+ yegōvaavidamirundhu oru seidhi kidaitthadhu.
2 avar yōnaavidam, “ninivē maanagaratthukku purappattu pō.+ angirukkira janangal seigira akkiramatthukku alavē illaamal pōivittadhu. adhanaal, avargalukku kidaikkappōgira dhandanaiyai patri arivippu sei” endru sonnaar.
3 aanaal yōnaa, yegōvaavin pēchai kētkaamal tharshīsukku ōdippōga ninaitthu, yōppaa thuraimugatthukku pōnaar. angē tharshīsukku pōgum kappal thayaaraaga irundhadhu. udanē, panam kattivittu adhil ērinaar. ippadi, yegōvaavin pēchai kētkaamal tharshīsukku kilambinaar.
4 aanaal, yegōvaa kadum puyal vīsumpadi seidhaar. kadal bayangaramaaga kondhalitthadhu. kappal udaindhupōgum nilaiyil irundhadhu.
5 kappalōttigal bayatthil nadunadungi, udhavikkaaga avaravar dheivatthai kūppittaargal. adhanpin, kappalin edaiyai kuraippadharkaaga adhilirundha porulgalai kadalil thūkkiyeriya aarambitthaargal.+ aanaal yōnaa, kappalin aditthalatthukku pōi padutthukkondu nandraaga thūngikkondirundhaar.
6 kappal thalaivan avaridam vandhu, “ēn ippadi thūngikkondirukkiraai? elundhiru. nīyum un kadavulidam vēndikkol. unmai kadavul oruvēlai nammēl irakkam kaatti nam uyirai kaappaatralaam”+ endru sonnaar.
7 piragu kappalōttigal, “namakku ēn ippadiyoru aabatthu vandhirukkiradhu? idharku yaar kaaranam endru therindhukolla kulukkal pōttu+ paarkkalaam” endru pēsikkondaargal. kulukkalil yōnaavin peyar vilundhadhu.+
8 udanē avargal yōnaavidam, “dhayavuseidhu sol, namakku ēn ippadiyoru aabatthu vandhirukkiradhu? idharku yaar kaaranam? nī enna vēlai seigiraai? engirundhu varugiraai? un dhēsam edhu? inam edhu?” endru kēttaargal.
9 adharku yōnaa, “naan oru ebireyan. paralōgatthin kadavulaagiya yegōvaavai vanangubavan. indha kadalaiyum nilatthaiyum padaitthavar avardhaan” endru sonnaar.
10 adhōdu, yegōvaavin pēchai kētkaamal ōdi vandhiruppadhaagavum yōnaa sonnaar. adhai kēttapōdhu avargal innum bayandhupōi, “evvalavu periya thappu pannivittaai!” endraargal.
11 kadal kondhalippadhu adhigamaagikkondē pōnadhaal avargal yōnaavidam, “kadal alaigal adanguvadharku naangal unnai enna seivadhu?” endru kēttaargal.
12 adharku avar, “ennai thūkki kadalil vīsividungal. appōdhu, kadal alaigal adangividum. ennaaldhaan nīngal indha bayangaramaana puyalil sikki thavikkirīrgal” endru sonnaar.
13 irundhaalum, andha aatkal eppadiyaavadhu kappalai karaisērkka pōraadinaargal. aanaal, mudiyavillai. kadal innum bayangaramaaga kondhalitthadhu.
14 appōdhu avargal, “yegōvaavē, indha manushanudaiya uyirukkaaga engal uyirai edutthuvidaadhīrgal. oru appaaviyai kondradhaaga engalmēl palisumatthividaadhīrgal. yegōvaavē, ungal viruppappadidhaanē ellaam nadandhirukkiradhu” endru yegōvaavidam kenjinaargal.
15 pinbu, yōnaavai thūkki kadalil vīsinaargal. udanē, kadal amaidhiyaagivittadhu.
16 adhai paartthadhum yegōvaamēl avargalukku rombavē bayam vandhadhu.+ adhanaal, yegōvaavukku bali selutthi, avaridam nērndhukondaargal.
17 adhanpin yegōvaa oru periya mīnai anuppi, yōnaavai vilungumpadi seidhaar. yōnaa mūndru naatkalukku raatthiri pagalaaga andha mīnin vayitrukkul irundhaar.+
Footnotes
^ yōnaa endra peyarin arttham, “puraa.”
