yōsuvaa 3:1-17

  • isravēlargal yōrdhaanai kadakkiraargal (1-17)

3  pinbu yōsuvaavum isravēlargal ellaarum vidiyarkaalaiyil elundhu, sitthīmilirundhu+ purappattu yōrdhaan aatrangaraikku vandhaargal. adhai kadappadharkumun raatthiri angē thanginaargal.  mūndru naatkalukkuppin janangalin adhigaarigal+ mugaam muluvadhum pōi,  ellaa janangalidamum, “ungal kadavulaagiya yegōvaavin oppandha pettiyai lēviyargalaagiya gurumaargal sumandhukondu pōvadhai+ nīngal paarkkumpōdhu, udanē ungaludaiya idatthaivittu purappattu adhan pinnaal pōga vēndum.  appōdhudhaan nīngal pōga vēndiya vali ungalukku theriyum. ēnendraal, andha valiyil idharku munnaal nīngal pōnadhillai. ungalukkum andha pettikkum idaiyē sumaar 2,920 adi* dhūram irukka vēndum. adhai thaandi nīngal pōga kūdaadhu” endru sonnaargal.  appōdhu yōsuvaa janangalidam, “naalaikku yegōvaa ungal naduvē arpudhangal seiyappōgiraar.+ adhanaal ungalai punidhappadutthikkollungal”+ endru sonnaar.  pinbu yōsuvaa gurumaargalidam, “nīngal oppandha pettiyai+ edutthukkondu janangalukku munnaal pōngal” endru sonnaar. adhanaal, avargal oppandha pettiyai edutthukkondu janangalukku munnaal pōnaargal.  pinbu yegōvaa yōsuvaavidam, “indha naalilirundhu isravēlargal ellaarudaiya kan munnaalum naan unnai gauravappadutthuvēn.+ naan mōsēyudan irundhadhupōl+ unnōdum iruppēn+ enbadhai avargal therindhukolvaargal.  oppandha pettiyai sumakkira gurumaargal yōrdhaan aatril kaalvaitthavudan, angēyē asaiyaamal nirka vēndum endru avargalukku kattalai kodu”+ endraar.  pinbu yōsuvaa isravēlargalidam, “ingē vandhu ungal kadavulaagiya yegōvaavin vaartthaigalai kēlungal” endru sonnaar. 10  adhanpin, “uyirulla kadavul ungal naduvil irukkiraar+ enbadhaiyum, kaanaaniyargal, ētthiyargal, ēviyargal, perisiyargal, kirgaasiyargal, emōriyargal, ebūsiyargal aagiyavargalai ungal munnaalirundhu nichayam thuratthividuvaar+ enbadhaiyum nīngal therindhukolvadharku adaiyaalamaaga, 11  mulu būmikkum ejamaanaagiya kadavulin oppandha petti ungalukku munnaal yōrdhaanukkul kondupōgappadum. 12  ippōdhu isravēlin ovvoru kōtthiratthukkum oruvar endru 12 aangalai thērndhedungal.+ 13  mulu būmikkum ejamaanaagiya yegōvaavin oppandha pettiyai sumakkira gurumaargalin paadhangal yōrdhaan aatril pattavudan, mēlirundhu ōdivarum thannīr appadiyē anaipōl* nirkum”+ endru sonnaar. 14  yōrdhaanai kadappadharkaaga janangal thangaludaiya kūdaarangalilirundhu purappattapōdhu, oppandha pettiyai+ sumakkira gurumaargal avargalukku munnaal pōnaargal. 15  aruvadai kaalam muluvadhum yōrdhaanil thannīr karaipurandu ōdum.+ pettiyai sumakkira gurumaargal yōrdhaanukku pōi sērndhu, aatril kaalvaittha udanēyē, 16  mēlirundhu ōdivandha thannīr appadiyē nindradhu. romba dhūratthil, adhaavadhu saardhaanin pakkatthil ulla aadhaam nagaratthil, anaipōl* nindradhu. kīlē ōdiya thannīr vadindhukondē pōi uppu kadal* endra arabaa kadalil kalandhadhu. adhanaal, janangal ellaarum erigōvukku nēredhiraaga kadandhupōnaargal. 17  isravēl dhēsatthaar ellaarumē kadandhupōgumvarai,+ yegōvaavin oppandha pettiyai sumandha gurumaargal yōrdhaanin naduvē ularndha tharaiyil nindrukondirundhaargal.+

Footnotes

nē.mo., “2,000 mula.” inaippu B14-ai paarungal.
vē.vaa., “suvarpōl.”
vē.vaa., “suvarpōl.”
adhaavadhu, “sava kadal.”