yōvaan eludhiyadhu 21:1-25

  • yēsu sīshargalukkumun thōndrugiraar (1-14)

  • yēsumēl thanakku anbu iruppadhai pēdhuru urudhippadutthugiraar (15-19)

    • ’en aattukkuttigalukku unavu kodu’ (17)

  • yēsuvin anbu sīsharudaiya edhirkaalam (20-23)

  • mudivurai (24, 25)

21  ivatrukku pinbu, thibēriyaa kadalukku pakkatthil yēsu marubadiyum thannudaiya sīshargalukku thōndrinaar. avar thōndriya vivaram idhudhaan:  sīmōn pēdhuruvum, thidhimu endra thōmaavum,+ galilēyaavil irukkira kaanaa ūrai sērndha naatthaanvēlum,+ sebedhēyuvin magangalum,+ avarudaiya sīshargalil innum irandu pērum kūdiyirundhaargal.  appōdhu sīmōn pēdhuru avargalidam, “naan mīnpidikka pōgirēn” endru sonnaar. adharku avargal, “naangalum ungalōdu varugirōm” endru sollivittu, padagil ēri pōnaargal. aanaal, andru raatthiri avargalukku oru mīnkūda kidaikkavillai.+  poludhu vidiyum nēratthil, yēsu kadarkaraiyil nindrukondirundhaar. aanaal, avardhaan yēsu enbadhai sīshargal purindhukollavillai.+  yēsu avargalidam, “pillaigalē, ungalidam saappiduvadharku ēdhaavadhu* irukkiradhaa?” endru kēttaar. adharku avargal, “ondrumē illai!” endru sonnaargal.  appōdhu avar, “padagin valadhu pakkatthil valaiyai pōdungal, ungalukku mīn kidaikkum” endru sonnaar. avargalum valaiyai pōttaargal, ēraalamaana mīngal sikkina. adhanaal, valaiyai avargalaal ilukkakkūda mudiyavillai.+  yēsuvin anbu sīshar+ adhai paartthu, “avar nam ejamaandhaan!” endru sīmōn pēdhuruvidam sonnaar. pēdhuru adhai kēttadhum, kalatri vaitthirundha mēlangiyai pōttukkondu kadalil kudhitthaar.  matra sīshargalō siriya padagil irundhapadi, mīngal niraindha valaiyai ilutthukkondu vandhaargal. ēnendraal, karaiyilirundhu avargal vegu dhūratthil illai, sumaar 300 adi* dhūratthildhaan irundhaargal.  avargal padagaivittu irangiyapōdhu, kariyaal thī mūttappattu adhanmēl mīn vaikkappattiruppadhai paartthaargal, angē rottiyum irundhadhu. 10  yēsu avargalidam, “ippōdhu nīngal pidittha mīngalil silavatrai konduvaarungal” endru sonnaar. 11  adhanaal sīmōn pēdhuru padagil ēri, periya mīngal niraindha valaiyai karaikku ilutthaar. adhil 153 mīngal irundhana. atthanai mīngal irundhum valai kiliyavillai. 12  yēsu avargalidam, “vandhu saappidungal” endru sonnaar. sīshargalil oruvarukkukkūda, “nīngal yaar?” endru kētka dhairiyam varavillai; ēnendraal, avardhaan thangal ejamaan enbadhu avargalukku therindhirundhadhu. 13  yēsu vandhu rottiyai edutthu avargalukku kodutthaar, adhēpōl mīnaiyum kodutthaar. 14  yēsu uyirōdu eluppappatta pinbu thannudaiya sīshargal munnaal thōndriyadhu idhu mūndraavadhu dhadavai.+ 15  avargal saappittu mudittha pinbu sīmōn pēdhuruvidam yēsu, “yōvaanin maganaana sīmōnē, ivatraivida enmēl unakku adhiga anbu irukkiradhaa?” endru kēttaar. adharku avar, “aamaam, ejamaanē, ungalmēl enakku paasam iruppadhu ungalukkē theriyum” endru sonnaar. “appadiyendraal, en aattukkuttigalukku nī unavu kodukka vēndum”+ endru sonnaar. 16  pinbu irandaavadhu dhadavaiyaaga, “yōvaanin maganaana sīmōnē, enmēl unakku anbu irukkiradhaa?” endru kēttaar. adharku avar, “aamaam, ejamaanē, ungalmēl enakku paasam irukkiradhu endru ungalukkē theriyum” endru sonnaar. “appadiyendraal, en aattukkuttigalai nī mēikka vēndum”+ endru sonnaar. 17  pinbu mūndraavadhu dhadavaiyaaga, “yōvaanin maganaana sīmōnē, enmēl unakku paasam irukkiradhaa?” endru kēttaar. ippadi mūndraavadhu dhadavaiyaaga, “enmēl unakku paasam irukkiradhaa?” endru avar kēttadhaal pēdhuru dhukkappattu, “ejamaanē, ungalukku ellaamē theriyum. ungalmēl enakku paasam iruppadhum theriyum” endru sonnaar. appōdhu yēsu, “en aattukkuttigalukku nī unavu kodukka vēndum.+ 18  unmaiyaagavē unmaiyaagavē unakku solgirēn, nī ilainyanaaga irundhapōdhu nīyē udai udutthikkondu virumbiya idangalukku pōnaai. aanaal, vayadhaagumpōdhu nī un kaigalai nīttuvaai, vēroruvan unakku udai udutthi nī virumbaadha idatthukku unnai kondupōvaan” endru sonnaar. 19  pēdhuru eppadi maranamadaindhu kadavulukku magimai sērppaar enbadhai suttikkaattavē avar appadi sonnaar. appadi sollivittu, “nī ennai thodarndhu pinpatri vaa”+ endru sonnaar. 20  pēdhuru thirumbi paartthapōdhu, yēsuvin anbu sīshar+ pinnaal nadandhu varuvadhai paartthaar; saayangaala unavu saappitta samayatthil avarudaiya nenjil saaindhukondu, “ejamaanē, ungalai kaattikkoduppavan yaar?” endru kēttadhu andha sīshardhaan. 21  pēdhuru avarai paartthadhum yēsuvidam, “ejamaanē, ivanukku enna nadakkum?” endru kēttaar. 22  adharku yēsu, “naan varumvarai ivan uyirōdirukka vēndumenbadhu ennudaiya viruppam endraal, unakkenna? nī ennai thodarndhu pinpatri vaa” endru sonnaar. 23  adhanaal, andha sīshar irandhupōga maattaar endra pēchu sagōdharargal matthiyil paraviyadhu. aanaal, avar irandhupōga maattaar endru yēsu sollavillai. maaraaga, “naan varumvarai ivan uyirōdirukka vēndumenbadhu ennudaiya viruppam endraal, unakkenna?” endrudhaan sonnaar. 24  andha sīshardhaan+ ivatrai patri saatchi kodutthu ivatrai eludhinaar; avar kodukkum saatchi unmai endru namakku theriyum. 25  yēsu innum niraiya kaariyangalai seidhaar. avai ovvondraiyum eludhinaal, eludhappadum surulgalai ulagamē kollaadhu endru ninaikkirēn.+

Footnotes

vē.vaa., “mīn ēdhaavadhu.”
nē.mo., “200 mulam.” inaippu B14-ai paarungal.