yaatthiraagamam 17:1-16

  • thannīr illaadhadhaal janangal ōrēbilē thagaraaru seigiraargal (1-4)

  • karpaaraiyilirundhu thannīr (5-7)

  • amalēkkiyargal pōr seidhu thōtruppōgiraargal (8-16)

17  isravēl janangal ellaarum sin vanaandharatthilirundhu purappattu pōnaargal.+ yegōvaa kattalai kodutthapadiyē, ovvoru idamaaga payanam seidhaargal.+ pinbu, avargal revidhīmukku vandhu mugaampōttaargal.+ aanaal, angē avargalukku kudikka thannīr kidaikkavillai.  adhanaal janangal, “engalukku thannīr vēndum” endru solli mōsēyōdu thagaraaru seidhaargal.+ appōdhu mōsē, “nīngal ēn ennōdu thagaraaru seigirīrgal? ēn marubadiyum marubadiyum yegōvaavai sōdhitthu paarkkirīrgal?”+ endru kēttaar.  aanaal, andha janangal thannīrukkaaga rombavum thavitthaargal. adhanaal, avargal mōsēkku edhiraaga munumunutthukkondē irundhaargal.+ “engalai edharkaaga egipthilirundhu kūttikkondu vandhīrgal? naangalum engal pillaiguttigalum aadumaadugalum thaagatthaal setthuppōvadharkaa?” endru kēttaargal.  kadaisiyil mōsē yegōvaavidam, “indha janangalai vaitthukkondu naan enna seivēn? konja nēratthil ennai kallerindhu kondruviduvaargal pōlirukkiradhē!” endru alarinaar.  appōdhu yegōvaa mōsēyidam, “isravēlin periyōrgal* silarai kūttikkondu janangalukku munnaal nadandhu pō. nī nayil nadhiyai adikka payanpadutthiya kōlaiyum+ edutthukkondu pō.  idhō! naan ōrēbilulla karpaaraiyin mēl un munnaal nirpēn. nī andha karpaaraiyai adikka vēndum. adhilirundhu thannīr paaindhu varum, janangal adhai kudippaargal”+ endraar. isravēlin periyōrgalukku munbaaga mōsē appadiyē seidhaar.  angē isravēlargal avarōdu thagaraaru seidhadhaalum, “yegōvaa nammōdu irukkiraaraa illaiyaa?” endru solli yegōvaavai sōdhitthu paartthadhaalum,+ avar andha idatthukku maasaa*+ endrum, mēribaa*+ endrum peyar vaitthaar.  pinbu, amalēkkiyargal+ revidhīmilirundha+ isravēlargaludan pōr seiya vandhaargal.  appōdhu mōsē yōsuvaavidam,+ “nammudaiya aatkalil silarai thērndhedutthu, avargalōdu pōi amalēkkiyargaludan pōr sei. naalaikku naan unmai kadavulin kōlai kaiyil piditthukkondu kundrin uchiyil nirpēn” endraar. 10  mōsē sonnapadiyē+ amalēkkiyargalukku edhiraaga yōsuvaa pōr seidhaar. mōsēyum aarōnum hūrum+ kundrin uchikku pōnaargal. 11  mōsē thannudaiya kaigalai uyartthi vaitthirundha varaikkum pōril isravēlargal jeyitthukkondē irundhaargal. aanaal, avar thannudaiya kaigalai kīlē thongavittavudan amalēkkiyargal jeyikka aarambitthaargal. 12  mōsēkku kaigal valitthapōdhu avargal oru kallai konduvandhu vaitthaargal, avar adhanmēl utkaarndhaar. pinbu, aarōnum hūrum mōsēyin kaigalai aalukku oru pakkamaaga thaangi piditthukkondaargal. adhanaal, sūriyan maraiyumvarai avarudaiya kaigal adhē nilaiyil irundhana. 13  ippadi, amalēkkiyargalaiyum avargalōdu sērndhavargalaiyum yōsuvaa vaalaal vīltthinaar.+ 14  appōdhu yegōvaa mōsēyidam, “naan sollum indha vaartthaigalai yaarum marakkaamal iruppadharkaaga* oru butthagatthil eludhi vaitthu, yōsuvaavukku vaasitthu kaattu: ‘amalēkkiyargal patriya ninaivaiyē indha ulagatthilirundhu naan adiyōdu alitthuviduvēn’”+ endraar. 15  pinbu mōsē oru balipīdam kattinaar. adharku yegōvaa-nisi* endru peyar vaitthu, 16  “amalēkkiyargal ‘yaa’vin*+ simmaasanatthai edhirppadhaal, yegōvaa avargalōdu thalaimurai thalaimuraiyaaga pōr seivaar”+ endru sonnaar.

Footnotes

vē.vaa., “mūppargal.”
arttham, “sōdhitthu paartthal.”
arttham, “thagaraaru seidhal.”
vē.vaa., “ellaarum ninaivil vaippadharkaaga.”
arttham, “yegōvaa en kodi kambam.”
“yaa” enbadhu yegōvaa endra peyarin surukkam.