esthar oru yūdha pen. aval persiyaavil irundha sūsaan nagaratthil vaalndhaal. pala varushangalukku mun, nēbukaathnēchaar avaludaiya munnōrgalai erusalēmilirundhu piditthuvandhirundhaan. avaludaiya periyappaa magan mordhegaai avalai valartthaar. avar persiya raajaavaana agaasvēruvidam vēlai seidhaar.

agaasvēru raajaa thanakku vēroru raani vēndum endru ninaitthaar. adhanaal, dhēsatthil irundha miga alagaana pengalai avarudaiya aatkal avaridam konduvandhaargal. appōdhu estharaiyum kūttikkondu vandhaargal. raajaa avalai thannudaiya raaniyaaga thērndhedutthaar. aval oru yūdha pen enbadhai yaaridamum solla vēndaam endru mordhegaai avalidam sonnaar.

aamaan enbavan ellaa adhigaarigalukkum thalaivanaaga irundhaan. avan romba perumai piditthavan. ellaarum than munnaal vilundhu vananga vēndum endru ninaitthaan. aanaal, mordhegaai avanai vanangavillai. adhanaal, aamaanukku bayangara kōbam vandhadhu. avan mordhegaayai kolla ninaitthaan. avar oru yūdhar endru therindhadhum, dhēsatthil irundha ellaa yūdhargalaiyum kolvadharku thittam pōttaan. avan raajaavidam pōi, ‘yūdhargal aabatthaana aatkal. nīngal avargalai olitthukkatta vēndum’ endru sonnaan. adharku agaasvēru, ‘enna seiya vēndumō sei’ endru sonnaar. oru sattatthai pōda avanukku adhigaaramum kodutthaar. adhanaal aamaan, yūdhargal ellaaraiyum aadhaar maadham 13-aam thēdhi kondrupōda solli makkalukku oru sattam pōttaan. idhaiyellaam yegōvaa paartthukkondu irundhaar.

estharukku indha sattatthai patri theriyaadhu. adhanaal, mordhegaai adhan nagalai avalukku anuppi vaitthu, ‘nī pōi raajaavidam pēsu’ endraar. adharku esthar, ‘raajaa kūppidaamal yaaraavadhu avar munnaal pōnaal, marana dhandanaidhaan kidaikkum. 30 naatkalaaga raajaa ennai kūppidavillai! aanaalum, naan pōgirēn. avar sengōlai nīttinaal naan thappitthēn. illaavittaal enakku saavudhaan’ endru sonnaal.

raajaavin aranmanai mutratthukku esthar pōnaal. avalai paartthadhum raajaa sengōlai nīttinaar. aval raajaavidam pōnadhum, ‘esthar, unakku enna vēndum?’  endru kēttaar. adharku aval, ‘nīngalum aamaanum virundhukku vara vēndum’ endru sonnaal. virundhin samayatthil, aduttha naalum avargalai virundhukku vara sonnaal. aduttha naal nadandha virundhil, raajaa marubadiyum avalidam ‘unakku enna vēndum?’ endru kēttaar. appōdhu aval, ‘ennaiyum en makkalaiyum oruvan kollappōgiraan. dhayavuseidhu, engalai kaappaatrungal’ endru sonnaal. adharku raajaa, ‘ungalai kolla ninaippavan yaar?’ endru kēttaar. adharku esthar, ‘indha ketta aamaandhaan’ endru sonnaal. raajaavukku bayangara kōbam vandhadhu. adhanaal, udanadiyaaga aamaanai kollumpadi kattalai pōttaar.

aamaan pōtta sattatthai yaaraalum maatra mudiyaadhu, raajaavaalkūda mudiyaadhu. adhanaal, raajaa ellaa adhigaarigalukkum mordhegaayai thalaivaraakkinaar. adhōdu, pudhidhaaga oru sattatthai pōdavum avarukku adhigaaram kodutthaar. yūdhargalai yaaraavadhu kolla vandhaal, avargal thiruppi thaakkalaam endru mordhegaai sattam pōttaar. aadhaar maadham 13-aam thēdhi, yūdhargal thangal edhirigalai thōrkaditthaargal. avargal andha vetriyai ovvoru varushamum kondaadinaargal.