yegōvaa, yūdhaa makkalukku thīrkkadharisiyaaga erēmiyaavai thērndhedutthaar. makkalidam thannudaiya seidhiyai sollumpadi erēmiyaavidam sonnaar. adhōdu, kettadhu seivadhai niruttha vēndum endrum solla sonnaar. adharku erēmiyaa, ‘yegōvaavē, naan chinna paiyan, makkalidam eppadi pēsa vēndum endru enakku theriyaadhu’ endraar. yegōvaa avaridam, ‘bayappadaadhē! nī enna pēsa vēndum endru naan unakku solli tharuvēn. naan unakku udhavi seivēn’ endraar.

piragu, ūr periyavargalai vara vaitthu, avargal munnaal oru mann jaadiyai udaikkumpadi yegōvaa erēmiyaavidam sonnaar. ‘erusalēm ippaditthaan norungi pōgum’ endru solla sonnaar. yegōvaa sonnapadiyē erēmiyaa seidhaar. appōdhu, andha ūr periyavargalukku bayangara kōbam vandhadhu. aalaya guruvaana paskūr erēmiyaavai aditthu, avarudaiya kaigalaiyum kaalgalaiyum oru mara sattatthil maatti vaitthaar. raatthiri muluvadhum erēmiyaavaal nagarakkūda mudiyavillai. aduttha naal kaalaiyil paskūr avarai veliyē vittuvittaar. appōdhu erēmiyaa, ‘idharkumēl ennaal thaanga mudiyaadhu. ini kadavulai patri pēsa maattēn’ endru sonnaar. aanaal unmaiyil erēmiyaa appadi seidhaaraa? illai. adhai patri nidhaanamaaga yōsittha piragu, ‘yegōvaavin seidhi enakkul neruppupōl erindhukondirukkiradhu. ennaal adhai patri pēsaamal irukka mudiyaadhu’ endru sonnaar. erēmiyaa thodarndhu makkalai echaritthuvandhaar.

sila varushangalukku piragu, yūdhaavai oru pudhiya raajaa aatchi seidhaar. gurumaargalum poi thīrkkadharisigalum erēmiyaavin seidhiyai verutthaargal. avargal adhigaarigalidam, ‘erēmiyaavukku marana dhandanai kodukka vēndum’ endru sonnaargal. adharku erēmiyaa, ‘appadiyendraal, nīngal oru appaaviyaitthaan kolla pōgirīrgal. yegōvaa sonnadhaitthaan naan solgirēn. naanaaga edhuvum sollavillai’ endru sonnaar. adhigaarigal idhai kēttadhum, ‘ivanukku marana dhandanai koduppadhu sariyalla’ endru sonnaargal.

 kadavuludaiya seidhiyai erēmiyaa sollikkondē irundhaar. adhanaal, adhigaarigalukku bayangara kōbam vandhadhu. avargal raajaavidam pōi erēmiyaavai kolla vēndum endru sonnaargal. adharku raajaa avarai enna vēndumaanaalum seidhukollungal endru sonnaar. avargal erēmiyaavai piditthu sērum sagadhiyumaaga irundha oru aalamaana kinatril pōttaargal. avar angē setthuviduvaar endru ninaitthaargal. avar sētrukkul mūlga aarambitthaar.

ebethmelēk endra aranmanai adhigaari raajaavidam pōi, ‘adhigaarigal erēmiyaavai kinatrukkul pōttuvittaargal. angēyē vittuvittaal avar setthuviduvaarē’ endraar. adharku raajaa, 30 pērōdu pōi erēmiyaavai kinatrilirundhu thūkkividumpadi avaridam sonnaar. enna nadandhaalum erēmiyaavai pōla naamum kadavuludaiya seidhiyai vidaamal solla vēndum, illaiyaa?