Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

paadam 83

arpudhamaaga unavu kodukkiraar

arpudhamaaga unavu kodukkiraar

ki.pi. 32-aam varusham, paskaavukku konjam munnaal, niraiya idangalil prasangitthuvittu appōsthalargal thirumbi vandhaargal. avargal kalaitthuppōi irundhaargal. adhanaal, ōivu eduppadharkaaga avargalai padagil kūttikkondu bethsaayidhaa endra idatthukku yēsu pōnaar. avargal karaikku pakkatthil vandhapōdhu, aayirakkanakkaana makkal avargalai paarkka angē vandhirundhaargal. yēsu thannudaiya sīshargaludan thaniyaaga irukka aasaippattaalum, andha makkalidam anbaaga pēsinaar. nōyaaligalai gunamaakkinaar. piragu, avargalukku sollikkodukka aarambitthaar. andru muluvadhum, kadavuludaiya arasaangatthai patri avargalidam pēsinaar. saayangaalam aanapōdhu, sīshargal avaridam vandhu, ‘ellaarum romba pasiyaaga iruppaargal. adhanaal, avargalai anuppividungal. avargal pōi ēdhaavadhu vaangi saappidattum’ endru sonnaargal.

adharku yēsu, ‘avargalai anuppa vēndaam. nīngalē avargalukku ēdhaavadhu saappida kodungal’ endru sonnaar. adharku appōsthalargal, ‘naangal pōi avargalukku rotti vaangi vara vēndumaa?’ endru kēttaargal. avargalil oruvaraana pilippu, ‘naam niraiya panam kodutthaalkūda, itthanai pērukku rotti vaanga mudiyaadhē’ endru sonnaar.

appōdhu yēsu, ‘nammidam evvalavu unavu irukkiradhu?’ endru kēttaar. adharku andhirēyaa, ‘aindhu rottigalum irandu chinna mīngalum irukkindrana. aanaal adhu pōdhaadhē’ endru sonnaar. appōdhu yēsu, ‘rottigalaiyum mīngalaiyum konduvaarungal’ endru sonnaar. piragu, makkalai aimbadhu aimbadhu pēraagavum, nūru nūru pēraagavum pultharaiyil utkaara sonnaar. yēsu andha rottigalaiyum mīngalaiyum edutthu, vaanatthai paartthu jebam seidhaar. piragu, adhai than appōsthalargalidam kodutthaar. avargal makkalidam kodutthaargal. pengalum pillaigalum thavira 5,000 aangalum thirupthiyaaga saappittaargal. micham irundhadhai vīnaakkaamal appōsthalargal edutthu vaitthaargal. avai 12 kūdaigal niraiya irundhana. idhu oru periya arpudham, illaiyaa?

makkalukku yēsuvai romba piditthuvittadhu. adhanaal, avarai raajaavaakka ninaitthaargal. aanaal, yegōvaa thannai raajaavaakka vēndiya nēram adhu illai endru yēsuvukku theriyum. adhanaal, avargalai yēsu anuppivittaar. piragu, thannudaiya sīshargalai galilēyaa kadalin akkaraikku pōga sonnaar. avargal padagil ēriya piragu, yēsu thaniyaaga oru malaimēl ēri pōnaar. ēn? thannudaiya appaavidam jebam seivadharkaaga pōnaar. yēsuvukku evvalavu vēlai irundhaalum, jebam seivadharku avar eppōdhumē nēram odhukkinaar.

“alindhupōgum unavukkaaga alla, mudivillaadha vaalvai tharum aliyaadha unavukkaagavē paadupadungal. manidhakumaaran idhai ungalukku koduppaar.” —yōvaan 6:27