sesariyaavil, kornēliyu endra oruvar irundhaar. avar rōma padaiyin mukkiya adhigaari. avar oru yūdhar illai. aanaalum, yūdhargal avarai madhitthaargal. avar ēlai eliyavargalukku dhaaraalamaaga kodutthu udhavinaar. yegōvaamēl nambikkai vaitthirundhaar. eppōdhum avaridam jebam seidhaar. orunaal oru dhēvathūdhar kornēliyu munnaal vandhu, ‘kadavul un jebatthai kēttaar. ippōdhu, yōppaa nagaratthil pēdhuru thangiyirukkira vīttukku aatkalai anuppi, avarai un vīttukku vara sol’ endraar. udanē, kornēliyu mūndru pērai yōppaavukku anuppinaar. adhu then dhisaiyil sumaar 50 kilōmīttar dhūratthil irundhadhu.

adharkul, yōppaavil irundha pēdhuruvukku oru dharisanam kidaitthadhu. yūdhargal saappida kūdaadha mirugangalai andha dharisanatthil paartthaar. adhaiyellaam saappidumpadi oru kural sonnadhu. aanaal pēdhuru, ‘naan idhuvarai asutthamaana endha mirugatthaiyum saappittadhē illai’ endru solli saappida marutthaar. appōdhu andha kural, ‘ivatrai asutthamaana mirugangal endru sollaadhē. kadavul ivatrai sutthamaakkivittaar’ endru sonnadhu. kadavuludaiya sakthi pēdhuruvidam, ‘un vīttu vaasalil mūndru pēr nirkiraargal. avargalōdu pō’ endru sonnadhu. pēdhuru vaasalukku pōi, avargal edharkaaga vandhirukkiraargal endru kēttaar. appōdhu avargal, ‘kornēliyu endra rōma padai adhigaari engalai anuppinaar. sesariyaavil irukkira avarudaiya vīttukku nīngal vara vēndum’ endraargal.  andru raatthiri thannudaiya virundhaaligalaaga angē thangumpadi pēdhuru avargalidam sonnaar. aduttha naal, avargaludan sesariyaavukku pōnaar. yōppaavai sērndha sila sagōdharargalum avarōdu pōnaargal.

pēdhuruvai paartthadhum kornēliyu avar munnaal mandipōttaar. appōdhu pēdhuru, ‘elundhirungal! naanum oru manushandhaan! matra dhēsatthu makkaludaiya vīttukku yūdhargal pōga maattaargal. aanaalum, ungal vīttukku pōgumpadi kadavul ennidam sonnaar. ennai ēn ingē vara vaitthīrgal endru sollungal’ endraar.

appōdhu kornēliyu, ‘naangu naatkalukku mun jebam seidhukondirundhēn. appōdhu oru dhēvathūdhar ungalai ingē vara vaikkumpadi sonnaar. yegōvaavin vaartthaigalai dhayavuseidhu engalukku sollungal’ endraar. appōdhu pēdhuru, ‘kadavul paarabatcham paarkkaadhavar endru naan therindhukondēn. avarai vananga virumbugiravargal yaaraaga irundhaalum, kadavul avargalai ētrukkolgiraar’ endraar. yēsuvai patri niraiya vishayangalai pēdhuru avargalukku sollikkodutthaar. piragu, kornēliyuvukkum avarōdu irundhavargalukkum kadavuludaiya sakthi kidaitthadhu. avargal ellaarum nyaanasnaanam edutthaargal.