Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

paadam 8

aabiragaamum saaraalum kīlppadindhaargal

aabiragaamum saaraalum kīlppadindhaargal

baabēl nagaratthilirundhu konja dhūratthil ūr endra nagaram irundhadhu. angē irundha makkal yegōvaavai vanangaamal, niraiya poi dheivangalai vananginaargal. aanaal, angē irundha oruvar yegōvaavai mattumē vananginaar. avar peyar aabiragaam.

yegōvaa aabiragaamidam, ‘nī un vīttaiyum, un sondhakkaarargalaiyum vittuvittu naan kaattugira idatthukku pō’ endru sonnaar. piragu, ‘naan unnai periya dhēsamaaga aakkuvēn. būmiyil irukkira niraiya makkalukku un mūlamaaga nalladhu seivēn’ endru avarukku satthiyam seidhu kodutthaar.

yegōvaa engē pōga solgiraar endru aabiragaamukku theriyaadhu. aanaalum, avar yegōvaamēl nambikkai vaitthaar. aabiragaam, avarudaiya manaivi saaraal, avarudaiya appaa thēraagu, avarudaiya annan magan lōtthu aagiyōr mūttaimudichugalai kattikkondu purappattaargal. kadavulukku kīlppadindhu romba dhūratthukku payanam seiya aarambitthaargal.

kadaisiyil, yegōvaa sonna idatthukku aabiragaamum avarudaiya kudumbatthaarum vandhu sērndhaargal. andha idatthukku, kaanaan dhēsam endru peyar. appōdhu, aabiragaamukku 75 vayadhu. angē, kadavul marubadiyum aabiragaamidam pēsinaar. ‘sutrilum nī paarkkira indha idam muluvadhaiyum unnudaiya pillaigalukku tharuvēn’ endru kadavul vaakku kodutthaar. aanaal, aabiragaamum saaraalum vayadhaanavargalaaga irundhaargal. avargalukku pillaigalum illai. appadiyirukkumpōdhu, yegōvaa sonnadhu eppadi nadakkum?

“visuvaasatthaaldhaan aabiragaam, thanakku sotthaaga kidaikkavirundha idatthukku pōgumpadi sollappattapōdhu, andha idam engē irukkiradhendru theriyaavittaalum kīlppadindhu purappattu pōnaar.”—ebireyar 11:8