vayadhaana kaalatthil yaakkōbukku yōsēppu pirandhaar. adhanaal, matra pillaigalaivida yōsēppidam avar romba paasamaaga irundhaar. adhai paartthapōdhu yōsēppin annangalukku eppadi irundhadhu theriyumaa? avargalukku orē poraamaiyaaga irundhadhu. avarai paartthaalē veruppaaga irundhadhu. yōsēppukku sila vitthiyaasamaana kanavugal vandhapōdhu, adhai than sagōdharargalidam sonnaar. orunaal avargal ellaarum yōsēppukku mun thalaivananguvaargal enbadhudhaan andha kanavugalin arttham. adhanaal avargalukku yōsēppin mēl innum kōbam vandhadhu.

orunaal yōsēppin annangal sīgēm nagaratthukku pakkatthil aadu mēitthukkon­dirundhaargal. avargalai paartthuvittu varacholli yōsēppai yaakkōbu anuppinaar. yōsēppu varuvadhai avargal dhūratthilēyē paartthuvittaargal. udanē avargal, ‘paarungal, kanavu mannan varugiraan. avanai kondruvidalaam!’ endraargal. yōsēppu pakkatthil vandhadhum, avarai piditthu ilutthu aalamaana thottikkul thallinaargal. avarudaiya annan yūdhaa, ‘avanai kolla vēndaam, adimaiyaaga vitruvidalaam’ endru sonnaar. adhanaal egipthukku pōikkondirundha mīdhiyaaniya vyaabaarigalidam, yōsēppai 20 velli kaasugalukku vitruvittaargal.

piragu yōsēppin sagōdharargal avarudaiya angiyai aattu ratthatthil mukkiyedutthu, appaavidam anuppinaargal. ‘idhu ungal maganudaiya angidhaanē’ endru avaridam kētka sonnaargal. ēdhōvoru kaattu mirugam yōsēppai kondruvittadhu endru yaakkōbu ninaitthaar. adhanaal, yōsēppai ninaitthu aludhukondē irundhaar. yaaraalum avarai aarudhalpaduttha mudiyavillai.

mīdhiyaaniya vyaabaarigal yōsēppai egipthukku kondupōnaargal. angē pōtthibaar endra periya adhigaariyidam adimaiyaaga vitruvittaargal. aanaal yegōvaa yōsēppōdu irundhaar. yōsēppu nandraaga vēlai seivadhai pōtthibaar paartthaar. avarai nambi vēlaigalai kodukkalaam endru ninaitthaar. adhanaal, sīkkiratthilēyē thanakku sondhamaana ellaavatraiyum yōsēppin poruppil vittuvittaar.

 yōsēppu alagaagavum vaattasaattamaagavum iruppadhai pōtthibaarin manaivi paartthaal. adhanaal, thannōdu vandhu padukkumpadi yōsēppai dhinamum nacharitthaal. yōsēppu enna seidhaar? ‘vēndaam! idhu thappu. ennudaiya ejamaan enmēl romba nambikkai vaitthirukkiraar. nīngal avarudaiya manaivi. naan ungalōdu padutthaal, adhu kadavulukku munnaal periya paavam!’ endru sonnaar.

orunaal pōtthibaarin manaivi yōsēppai thannōdu vandhu padukkumpadi kattaayappadutthinaal. avarudaiya udaigalai piditthu ilutthaal. aanaal avar ōdivittaar. pōtthibaar vīttukku vandhapōdhu, yōsēppu thannōdu padukka muyarchi seidhadhaaga pōtthibaarin manaivi poi sonnaal. adhai kēttu pōtthibaarukku bayangara kōbam vandhadhu. adhanaal yōsēppai siraiyil thallinaar. aanaal, yegōvaa yōsēppai marakkavē illai.