Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

paadam 24

koduttha vaakkai mīrinaargal

koduttha vaakkai mīrinaargal

yegōvaa mōsēyidam, ‘malaimēl ēri vaa. naan ennudaiya sattangalai karpalagaigalil eludhi unnidam tharuvēn’ endru sonnaar. mōsē malaikku pōi 40 naatkal raatthiriyum pagalum angē thanginaar. appōdhu, yegōvaa patthu kattalaigalai irandu karpalagaigalil eludhi mōsēyidam kodutthaar.

konja naatkalukku piragu, mōsē thangalai vittuvittu pōivittaar endru isravēlargal ninaitthaargal. avargal aarōnidam, ‘engalai kūttikkondu pōga oruvar vēndum. engalukku oru kadavulai seidhukodungal!’ endru sonnaargal. adharku aarōn, ‘ungalidam irukkira thanga nagaigalai kodungal’ endru kēttaar. avar adhai urukki oru kandrukkutti silaiyai seidhaar. udanē makkal, ‘egipthilirundhu nammai kūttikkondu vandha kadavul idhudhaan’ endru sonnaargal. andha kandrukkuttiyai vanangi, pandigai kondaada aarambitthaargal. avargal seidhadhu thappaa? thappudhaan. ēnendraal, yegōvaavai mattumē vananguvōm endru avargal vaakku kodutthirundhaargal. aanaal, ippōdhu adhai mīrinaargal.

ellaavatraiyum yegōvaa paartthukkondirundhaar. avar mōsēyidam, ‘nī kīlē irangi pō. makkal en pēchai kētkaamal, poi kadavulai vanangugiraargal’ endru sonnaar. mōsē irandu karpalagaigalaiyum edutthukkondu malaiyilirundhu kīlē iranginaar.

mugaamukku pakkatthil mōsē vandhapōdhu, makkal paattu paadugira sattham kēttadhu. piragu, andha makkal nadanam aaduvadhaiyum kandrukkuttiyai vananguvadhaiyum paartthaar. mōsēkku bayangara kōbam vandhadhu. udanē, irandu karpalagaigalaiyum kīlē erindhaar. avai thundu thundaaga sidharina. andha silaiyaiyum udanadiyaaga alitthuppōttaar. piragu, aarōnidam ‘ippadiyoru mōsamaana kaariyatthai seiya eppadi otthukkondīrgal?’ endru kēttaar. adharku aarōn, ‘kōbappadaadhīrgal. indha makkalai patri ungalukkē theriyum. oru kadavul vēndum endru ennidam kēttaargal. adhanaal, avargal koduttha thangatthai neruppil pōttēn, indha kandrukkutti vandhadhu’ endru sonnaar. aarōn seidhadhu thappu. mōsē marubadiyum malaikku ēri pōi, andha makkalai mannikka solli yegōvaavidam kenjinaar.

thanakku kīlppadiya thayaaraaga irundha ellaaraiyum yegōvaa mannitthaar. isravēlargal thangaludaiya thalaivaraana mōsēyin pēchai kētpadhu evvalavu mukkiyam endru unakku purigiradhaa?

“nī kadavulidam edhaiyaavadhu nērndhukondaal, adhai niraivētra thaamadhikkaadhē. ēnendraal, nērndhukondadhai niraivētraadha muttaalgalai kadavulukku pidikkaadhu. nī ēdhaavadhu nērndhukondaal, adhai niraivētru.”—prasangi 5:4