yōsuvaa niraiya varushangalukku isravēlargalin thalaivaraaga irundhaar. avar 110 vayadhil irandhupōnaar. avar uyirōdu irundhavaraikkum isravēlargal yegōvaavai vananginaargal. aanaal, yōsuvaa irandha piragu, kaanaaniyargalai pōla silaigalai vananga aarambitthaargal. adhanaal, kaanaaniya raajaavaana yaabīn avargalai kodumaippaduttha yegōvaa vittuvittaar. appōdhu, makkal yegōvaavidam udhavi kēttu kenjinaargal. adhanaal, avargalukku oru pudhiya thalaivarai yegōvaa kodutthaar. avar peyar baaraak. makkal marubadiyum yegōvaavai vananguvadharku avar udhavi seidhaar.

pen thīrkkadharisiyaana dheboraal, baaraakkai vara sonnaal. avaridam, ‘nī 10,000 pērai kūttikkondu kīsōn nīrōdaikku pō. angē yaabīnin padaikku edhiraaga nī sandai pōda vēndum. yaabīnin padai thalabadhiyaana siseraavai angē thōrkadippaai’ endru yegōvaa solla sonnadhaaga avaridam therivitthaal. andha seidhiyai kēttapōdhu baaraak, ‘nīngal ennōdu vandhaaldhaan naan pōvēn’ endru sonnaar. adharku dheboraal, ‘naan varugirēn. aanaal, siseraavai nīngal kolla maattīrgal. oru pendhaan kondrupōduvaal endru yegōvaa solliyirukkiraar’ endraal.

pōrukku thayaaraavadharkaaga baaraakkōdum avarudaiya padaiyōdum thaabōr malaikku dheboraal pōnaal. idhai kēlvippatta udanē, siseraa thannudaiya pōr radhangalaiyum padaigalaiyum kīlē irundha pallatthaakkil  ondrukūttinaan. appōdhu dheboraal, ‘indru yegōvaa ungalukku vetri koduppaar’ endru baaraakkidam sonnaal. udanē, baaraakkum avarudan irundha 10,000 pērum siseraavin periya padaiyōdu pōr seivadharkaaga malaiyilirundhu vēgamaaga irangi pōnaargal.

appōdhu yegōvaa, kīsōn nīrōdaiyil vellam karaipurandu ōda vaitthaar. siseraavin pōr radhangal sētril sikkikkondana. adhanaal, siseraa thannudaiya radhatthilirundhu irangi ōdinaan. baaraakkum avarudaiya vīrargalum siseraavin padaiyai thōrkaditthaargal. aanaal, siseraa thappitthuvittaan! avan ōdippōi yaagēl endra pennin kūdaaratthukkul olindhukondaan. avan kudippadharku aval paalai konduvandhu kodutthaal. piragu, oru pōrvaiyaal avanai mūdinaal. romba kalaippaaga irundhadhaal siseraa thūngivittaan. appōdhu yaagēl medhuvaaga avan pakkatthil pōi, oru kūdaara aaniyai avan thalaiyil aditthaal. avan setthuppōnaan.

siseraavai thēdikkondu baaraak angē vandhaar. yaagēl thannudaiya kūdaaratthilirundhu veliyē vandhu, ‘ullē vaarungal. nīngal thēdugira aalai naan kaattugirēn’ endru sonnaal. baaraak ullē pōnapōdhu, angē siseraa setthu kidappadhai paartthaar. isravēlargalukku vetri kodutthadharkaaga baaraakkum dheboraalum yegōvaavai pugalndhu paadinaargal. aduttha 40 varushangalukku, isravēlargal endha thollaiyum illaamal nimmadhiyaaga irundhaargal.