Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

paadam 38

yegōvaa simsōnukku balam tharugiraar

yegōvaa simsōnukku balam tharugiraar

isravēlargalil niraiya pēr marubadiyum silaigalai vananga aarambitthaargal. adhanaal, avargaludaiya dhēsatthai pelisthiyargalin kaiyil yegōvaa vittuvittaar. aanaal, isravēlargalil silar yegōvaamēl anbu vaitthirundhaargal. avargalil oruvardhaan manōvaa. avarukkum avarudaiya manaivikkum pillaigalē illai. orunaal, yegōvaa oru dhēvathūdharai manōvaavin manaiviyidam anuppinaar. andha dhēvathūdhar, ‘unakku oru magan pirappaan. avan pelisthiyargalin kaiyilirundhu isravēlargalai kaappaatruvaan. avan oru nasarēyanaaga iruppaan’ endru avalidam sonnaar. nasarēyargal yaar theriyumaa? avargal yegōvaavin visēsha ūliyargal. avargal thangaludaiya thalaimudiyai vettavē kūdaadhu.

dhēvathūdhar sonna maadhiriyē, avargalukku oru aan kulandhai pirandhadhu. manōvaa andha kulandhaikku simsōn endru peyar vaitthaar. simsōn valarndha piragu, yegōvaa avarai periya balasaaliyaaga aakkinaar. verum kaiyaal oru singatthaiyē avar kondrupōttaar. orusamayam, avar thani aalaaga nindru 30 pelisthiyargalai kondrupōttaar. pelisthiyargal avarai verutthaargal. avarai kolvadharku vali thēdinaargal. orunaal raatthiri, gaasaa nagaratthil simsōn thūngikkondirundhaar. kaalaiyil avarai piditthu, kondrupōduvadharkaaga avargal gaasaa nagaratthin vaasalukku pōi raatthiri muluvadhum kaatthirundhaargal. aanaal, simsōn naduraatthiriyil elundhu nagaratthin vaasalukku pōnaar. vaasal kadhavai appadiyē suvarilirundhu peyartthu edutthaar. adhai than thōlgalil thūkkikkondu eprōnukku pakkatthil irundha malaiyin uchikku pōnaar.

konja kaalatthukku piragu, pelisthiyargal simsōnin kaadhaliyaana dhelīlaalidam pōnaargal. avalidam, ‘naangal simsōnai piditthu siraiyil thalla vēndum. avanukku eppadi ivvalavu balam vandhadhu endru kandupiditthu sol. naangal unakku niraiya velli kaasugal tharugirōm’ endraargal. dhelīlaal kaasukku aasaippattadhaal, adharku otthukkondaal. thanakku eppadi ivvalavu balam kidaitthadhu enbadhai simsōn mudhalil sollavillai. aanaal, aval vidaamal nacharitthukkondē irundhaal. kadaisiyil, simsōn andha ragasiyatthai sollivittaar. ‘naan oru nasarēyan. adhanaal, ennudaiya thalaimudiyai idhuvarai vettiyadhē illai. mudiyai vettivittaal ennudaiya balamellaam pōividum’ endru sonnaar. simsōn idhai sonnadhu periya thappudhaanē?

dhelīlaal udanē pelisthiyargalidam, ‘avanudaiya balatthin ragasiyatthai kandupiditthuvittēn!’ endru sonnaal. simsōnai thannudaiya madiyil thūnga vaitthaal. oru aalai vaitthu avarudaiya thalaimudiyai vettinaal. piragu, ‘simsōn, pelisthiyargal vandhuvittaargal!’ endru katthinaal. udanē, simsōn elundhaar. aanaal, avarudaiya balamellaam pōyirundhadhu. pelisthiyargal avarai piditthu, kurudaakki, siraiyil pōttaargal.

orunaal, aayirakkanakkaana pelisthiyargal thangaludaiya kadavulaana thaagōnin kōyilil kūdiyirundhaargal. ‘nammudaiya dheivam simsōnai nam kaiyil kodutthuvittadhu. simsōnai veliyē konduvaarungal. avanai vaitthu vēdikkai paarkkalaam’ endru katthinaargal. irandu thūngalukku naduvil nirka vaitthu avarai kēli seidhaargal. appōdhu simsōn, ‘yegōvaavē, indha oru dhadavai mattum enakku balam kodungal’ endru kadavulidam kenjinaar. andha samayatthirkul, simsōnin thalaimudi marubadiyum nandraaga valarndhirundhadhu. avar mulu balatthōdu andha thūngalai thallinaar. appōdhu, andha kōyil appadiyē idindhu vilundhadhu. angē irundha ellaarum setthuppōnaargal. simsōnum setthuppōnaar.

“ennai balappadutthugiravar mūlam ellaavatraiyum seiya enakku balam irukkiradhu.”—pilippiyar 4:13