Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

paadam 29

yōsuvaavai yegōvaa thērndhedukkiraar

yōsuvaavai yegōvaa thērndhedukkiraar

mōsē niraiya varushangalukku isravēlargalin thalaivaraaga irundhaar. ippōdhu, avarukku romba vayadhaagivittadhu. yegōvaa avaridam, ‘naan vaakku koduttha dhēsatthukku isravēlargalai nī kūttikkondu pōga maattaai. aanaal, andha dhēsatthai naan unakku kaattuvēn’ endraar. appōdhu, makkalai gavanitthukkolla oru pudhiya thalaivarai thērndhedukkumpadi yegōvaavidam mōsē kēttaar. adharku yegōvaa, ‘yōsuvaavidam pōi, nīdhaan pudhiya thalaivar endru sol’ endraar.

mōsē isravēlargalidam, ‘naan innum romba naal uyirōdu irukka maattēn, ungalukku thalaivaraaga yōsuvaavai yegōvaa thērndhedutthirukkiraar. kadavul vaakku koduttha dhēsatthukku avardhaan ungalai kūttikkondu pōvaar’ endru sonnaar. piragu yōsuvaavidam, ‘nī bayappadaadhē, yegōvaa unakku udhavi seivaar’ endru solli dhairiyapadutthinaar. adharku piragu, mōsē nēbō malai uchikku pōnaar. aabiragaam, īsaakku, yaakkōbu aagiyōrukku tharuvadhaaga sonna dhēsatthai andha malai uchiyilirundhu mōsēkku yegōvaa kaattinaar. mōsē 120 vayadhil irandhupōnaar.

yegōvaa yōsuvaavidam, ‘yōrdhaan aatrai kadandhu, kaanaan dhēsatthukku pō. mōsēkku udhavi seidha maadhiri unakkum udhavi seivēn. naan koduttha thiruchattatthai nī dhinamum vaasikka vēndum. bayappadaamal, dhairiyamaaga iru. naan unnidam sonna ellaavatraiyum sei’ endru sonnaar.

yōsuvaa irandu ulavaaligalai erigō nagaratthukku anuppinaar. angē enna nadandhadhu enbadhai aduttha kadhaiyil naam padikkalaam. andha ulavaaligal thirumbi vandhu, ‘kaanaan dhēsatthukku pōga idhudhaan sariyaana nēram’ endru sonnaargal. aduttha naal, yōsuvaa ellaaridamum mūttaimudichugalai kattikkondu kilamba sonnaar. piragu, oppandha pettiyai sumakkira gurumaargalai, mudhalil yōrdhaan aatrukku pōga sonnaar. andha samayatthil, yōrdhaan aatril vellam karaipurandu ōdikkondirundhadhu. aanaal, gurumaargal andha aatril kaal vaittha udanē, thannīr ōduvadhu nindradhu, aatrin thannīr vadindhuvittadhu! gurumaargal aatrin naduppagudhikku pōi nindraargal. makkal ellaarum akkaraikku pōi sērumvarai avargal angēyē nindrukondirundhaargal. sengadalil yegōvaa seidha arpudham andha makkalukku nyaabagam vandhirukkum, illaiyaa?

niraiya varushangalukku piragu, kadavul vaakku koduttha dhēsatthukku isravēlargal vandhaargal. angē vīdugalaiyum nagarangalaiyum kattinaargal, payir seidhaargal, dhraatchai thōttangalaiyum pala thōttangalaiyum amaitthaargal. saappiduvadharkum kudippadharkum angē nalla nalla porulgal kidaitthana. adhanaaldhaan adhai paalum thēnum ōdugira dhēsam endraargal.

“yegōvaa eppōdhum ungalai valinadatthuvaar. varanda dhēsatthilkūda ungal thēvaigalai pūrtthi seivaar.”—ēsaayaa 58:11

ennaagamam 27:12-23; ubaagamam 31:1-8; 34:1-12; yōsuvaa 1:1–3:17