yegōvaa isravēlargalai valinadattha nyaayaadhibadhigalai kodutthirundhaar. aanaal, andha makkal thangalukku oru raajaa vēndum endru aasaippattaargal. avargal saamuvēlidam, ‘engalai sutriyirukkira ellaa dhēsangalilum raajaakkal irukkiraargal. engalukkum oru raajaa vēndum’ endru kēttaargal. ippadi kētpadhu thavaru endru saamuvēl ninaitthaar. adhanaal, adhai patri yegōvaavidam jebam seidhaar. appōdhu yegōvaa saamuvēlidam, ‘avargal unnai odhukkitthallavillai. ennaitthaan odhukkitthallugiraargal. avargal kēttapadiyē avargalukku oru raajaavai tharuvēn. aanaal, andha raajaa avargalidamirundhu niraiya vishayangalai varpurutthi kētpaar endru sol’ endraar. appadi solliyum andha makkal, ‘paravaayillai, engalukku raajaa vēndum’ endru kēttaargal.

savul enbavardhaan mudhal raajaavaaga iruppaar endru saamuvēlidam yegōvaa sonnaar. saamuvēlai paarkka raamaa endra nagaratthukku savul pōyirundhaar. appōdhu, saamuvēl savulin thalaiyil ennei ūtri avarai raajaavaaga abishēgam seidhaar.

piragu, pudhiya raajaavai kaattuvadharkaaga isravēlargal ellaaraiyum saamuvēl ondrukūttinaar. aanaal, engē thēdiyum savulai kandupidikka mudiyavillai. ēn theriyumaa? avar mūttaimudichugalin naduvil olindhukondirundhaar. kadaisiyil avargal savulai kandupiditthu, makkal naduvil nirka vaitthaargal. matra ellaaraiyumvida savul romba uyaramaaga irundhaar. romba alagaagavum irundhaar. appōdhu saamuvēl, ‘idhō paarungal! ivardhaan yegōvaa thērndheduttha raajaa’ endru sonnaar. appōdhu makkal, ‘raajaa vaalga!’ endru vaaltthinaargal.

aarambatthil, saamuvēl pēchai savul raajaa kēttaar, yegōvaavukku kīlppadindhu nadandhaar. aanaal, konja kaalatthil maarivittaar. oru samayam yegōvaavin thīrkkadharisiyaana saamuvēl, bali koduppadharku thaan varumvarai kaatthirukkumpadi savulidam sonnaar. ēnendraal, savul raajaa kadavulukku bali kodukka kūdaadhu. aanaal, sonna samayatthil saamuvēl varavillai. adhanaal, savulē baligalai kodutthuvittaar. adhai paartthapōdhu saamuvēl enna sonnaar? ‘nī yegōvaavukku kīlppadiyaamal pōnadhu periya thappu’ endru sonnaar. idharku piragaavadhu, savul thirundhinaaraa?

orusamayam amalēkkiyargalōdu pōr seiya savul pōyirundhaar. avargal ellaaraiyum kondrupōda vēndum endru saamuvēl avaridam solliyirundhaar. aanaal, amalēkkiyargalin raajaavaana aagaagai kolla  vēndaam endru savul mudivu seidhaar. appōdhu yegōvaa saamuvēlidam, ‘savul en pēchai kētpadhē illai, avan ennai vittuvittaan’ endru sonnaar. adhai kēttu saamuvēl romba kavalaippattaar. avar savulidam, ‘nī yegōvaa pēchai kētkavillai. adhanaal, avar vēroru raajaavai thērndheduppaar’ endraar. saamuvēl angirundhu pōvadharkaaga thirumbiyapōdhu, savul avarai sattendru ilutthaar. appōdhu, saamuvēl pōttirundha angiyin ōram kilindhuvittadhu. udanē saamuvēl savulidam, ‘yegōvaa unnidamirundhu aatchiyai pidungivittaar’ endru sonnaar. thanmēl anbu kaatti, thanakku kīlppadindhu nadakkira oruvaridam andha aatchiyai koduppadharku yegōvaa mudivu seidhirundhaar.