isravēlai sērndha oru kutti pen sīriyaa dhēsatthil irundhaal. sīriyaa dhēsatthu vīrargal avalai isravēlilirundhu piditthu vandhirundhaargal. aval thannudaiya vīttaiyum kudumbatthaiyum vittu romba dhūratthil irundhaal. naagamaan endra padai thalabadhiyin manaivikku vēlaikkaariyaaga aanaal. avalai sutriyirundhavargal matra kadavulgalai vananginaalum aval yegōvaavai vananginaal.

naagamaanukku mōsamaana thōl vyaadhi irundhadhu. avar eppōdhum valiyaal thuditthaar. andha kutti pen avarukku eppadiyaavadhu udhavi seiya aasaippattaal. aval naagamaanin manaiviyidam, ‘isravēlil yegōvaavin thīrkkadharisi oruvar irukkiraar. avar peyar elisaa. avaraal ungaludaiya kanavarai gunappaduttha mudiyum’ endru sonnaal.

aval sonnadhai naagamaanidam avarudaiya manaivi sonnaal. than vyaadhi gunamaavadharku naagamaan edhaiyum seiya thayaaraaga irundhaar. adhanaal, isravēlil irundha elisaavin vīttukku pōnaar. elisaa thannai periya aalaaga madhitthu varavērka vēndum endru naagamaan ninaitthaar. aanaal, elisaa nēril vandhu  pēsaamal, thannudaiya vēlaikkaararai avaridam anuppinaar. ‘yōrdhaan aatrukku pōi ēlu dhadavai mungi elungal. appōdhu ungal vyaadhi gunamaagum’ endru naagamaanidam solla sonnaar.

naagamaanukku orē ēmaatramaaga aagivittadhu. ‘indha thīrkkadharisi avarudaiya kadavulin peyarai solli vēnduvaar, kaiyai appadiyum ippadiyum asaitthu gunamaakkuvaar endrudhaanē ninaitthēn. ivar ennai isravēlil irukkira indha aatrukku pōga solgiraarē! idhaivida nalla nalla aarugal sīriyaavil irukkindrana. naan angē pōga kūdaadhaa?’ endru sonnaar. piragu, kōbamaaga elisaavin vīttai vittu kilambinaar.

avasarappadaamal nidhaanamaaga yōsitthu paarkkumpadi naagamaanin aatkal avaridam sonnaargal. avargal avaridam, ‘gunamaavadharku enna vēndumaanaalum seivīrgaldhaanē? indha thīrkkadharisi sonnadhu oru saadhaarana vishayam. avar sonnapadi seidhudhaan paarungalēn’ endraargal. avargal sonnadhai kēttu naagamaan, yōrdhaan aatrukku pōi ēlu dhadavai mungi elundhaar. ēlaavadhu dhadavai mungi elundhapōdhu avarudaiya vyaadhi gunamaagivittadhu. avarukku orē sandhōsham! adhanaal, nandri solvadharkaaga elisaavidam pōnaar. ‘yegōvaadhaan unmaiyaana kadavul endru ippōdhu purindhukondēn’ endru avaridam sonnaar. naagamaan gunamaagi vīttukku vandhapōdhu andha kutti pennukku eppadi irundhirukkum!