Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

paadam 53

yōidhaa dhairiyamaaga nadandhukondaar

yōidhaa dhairiyamaaga nadandhukondaar

yēsabēlukku atthaaliyaal endra magal irundhaal. avalum than ammaa maadhiriyē romba mōsamaanaval. avalai yūdhaavin raajaa kalyaanam seidhukondaar. atthaaliyaalin kanavar irandha piragu, avaludaiya magan yūdhaavai aatchi seiya aarambitthaar. avarum irandha piragu, atthaaliyaal aatchi seiya aarambitthaal. thannudaiya idatthai yaarum piditthuvida kūdaadhu endru ninaitthaal. adhanaal, raaja parambaraiyaiyē alitthuppōda muyarchi seidhaal. thannudaiya pērangalaikkūda kondrupōttaal. ellaarum avalai paartthu bayandhaargal.

atthaaliyaal seidhadhu periya thappu enbadhu thalaimai guru yōidhaavukkum avarudaiya manaivi yōsēbaalukkum theriyum. adhanaal, thangaludaiya uyiraikkūda peridhaaga ninaikkaamal, atthaaliyaalin pērangalil oruvanai kaappaatrinaargal. avan peyar yōvaas. kulandhaiyaaga irundha avanai aalayatthil vaitthu valartthaargal.

yōvaasukku ēlu vayadhaanapōdhu, yōidhaa ellaa thalaivargalaiyum lēviyargalaiyum ondrukūtti, ‘aalayatthin kadhavugalukku pakkatthil kaavalukku nillungal. yaaraiyum ullē vidaadhīrgal’ endru sonnaar. piragu yōvaasai yūdhaavin raajaavaakki, avan thalaiyil krīdatthai vaitthaar. makkal ellaarum, ‘raajaa vaalga!’ endru satthamaaga sonnaargal.

makkal pōdugira sattham atthaaliyaal raaniyin kaadhil vilundhadhu. aval vēgavēgamaaga aalayatthukku vandhaal. pudhu raajaavai paartthadhum, “sadhi! sadhi!” endru katthinaal. thalaivargal andha pollaadha raaniyai ilutthukkondu pōi kondrupōttaargal. aanaal, avalaal kettuppōyirundha dhēsatthai eppadi sariseivadhu?

andha dhēsatthu makkal yegōvaavudan oru oppandham seiya yōidhaa udhavi seidhaar. adhanpadi, yegōvaavai mattumē vananguvōm endru makkal satthiyam seidhaargal. paagaal kōyilai udaitthu, silaigalai norukki pōdumpadi makkalidam yōidhaa sonnaar. makkal thirumbavum yegōvaavin aalayatthukku pōi vananguvadharkaaga gurumaargalaiyum lēviyargalaiyum niyamitthaar. sutthamaaga illaadhavargal aalayatthukkul nulaiyaamal iruppadharkaaga kaavalaaligalai vaitthaar. piragu, yōidhaavum thalaivargalum yōvaasai aranmanaikku kūttikkondu pōi simmaasanatthil utkaara vaitthaargal. yūdhaa makkal romba sandhōshappattaargal. ippōdhu pollaadha atthaaliyaalin thollaiyum illai, paagaal vanakkamum illai. adhanaal, makkal yegōvaavai nimmadhiyaaga vananga mudindhadhu. yōidhaa dhairiyamaaga nadandhukondadhaal etthanai pērukku nanmai kidaitthadhu paartthaayaa?

“ungal udalai kolla mudindhaalum ungal uyirai kolla mudiyaadha aatkalukku bayappadaadhīrgal. uyir, udal irandaiyumē gehennaavil alikka mudindhavarukkē bayappadungal.”—matthēyu 10:28