Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

adhigaaram 10

“yegōvaavin vaartthai adhigamadhigamaaga paravivandhadhu”

“yegōvaavin vaartthai adhigamadhigamaaga paravivandhadhu”

pēdhuru kaappaatrappattaar, nalla seidhi paravuvadhai thunburutthalaal thadutthuniruttha mudiyavillai

appōsthalar 12:1-25-in adippadaiyil

1-4. enna ikkattaana sūlalai pēdhuru edhirppadugiraar, avarudaiya idatthil nīngal irundhaal eppadi unarvīrgal?

 pēdhuru munsella ‘ttang...ng...ng...’ endra satthatthudan siraichaalaiyin irumbu kadhavu mūdappadugiradhu. sangiligalaal kattappattu irandu padaivīrargalukku naduvē siraikkul kondu sellappadugiraar pēdhuru. maninērangal karaigindrana, naatkal kaligindrana, siraiyil adaipattirukkum pēdhuruvō thanakku enna nadakkappōgiradhu endru yōsitthu kondirukkiraar. avar kannil therivadhellaam siraichaalaiyin suvar... sirai kambigal... irumbu sangiligal... padaivīrargal... avvalavudhaan.

2 thīrppukkaaga kaatthukkondirukkum pēdhuruvin kaadhil thī kakkum vaartthaigal vandhu vilugindrana. pēdhuruvai thīrtthukkatta vēndum endra veriyudan mudhalaam ērōdhu agirippaa raajaa irukkiraar endra seidhidhaan adhu. a sollappōnaal, paskaa pandigaikku piragu pēdhuruvai makkal munnilaiyil nirutthi... avarukku maranadhandanai kodutthu... makkal manadhai kulirvikka vēndum enbadhē ērōdhin ennam. idhu verum achurutthal kidaiyaadhu. idharku munbu pēdhuruvin saga appōsthalan yaakkōbukku idhē raajaadhaan maranadhandanai kodutthaar.

3 marana dhandanai kodukkappaduvadharku mundhiya naal maalai poludhil... irul kavviya andha sirai araiyil... pēdhuru enna yōsitthu kondirukkiraar? kaigal kattappatta nilaiyil thaan virumbaadha idatthukku kondupōgappaduvaar, adhaavadhu kollappaduvaar, endru yēsu eppōdhō sonna vaartthaigalai pēdhuru ippōdhu manadhil asaipōttu kondirukkiraaraa? (yōvaa. 21:18, 19) andha nēramdhaan vandhuvittadhō endru pēdhuru oruvēlai ninaitthirukkalaam.

4 pēdhuruvin idatthil nīngal irundhaal eppadi unarvīrgal? oruvēlai nambikkaiyilandhu, ‘ini avvalavudhaan’ endru silar ninaikkalaam. aanaal, yēsuvin unmaiyaana sīshar endhavoru sūlnilaiyilum nambikkai ilandhuvida vēndumaa? pēdhuruvum matra kristhavargalum thunburutthalai edhirkonda vidhatthilirundhu naam enna katrukkollalaam? adhai patri ippōdhu paarkkalaam.

“sabaiyilirundha ellaarum . . . urukkamaaga jebam seidhuvandhaargal” (ap. 12:1-5)

5, 6. (a) mudhalaam ērōdhu agirippaa raajaa kristhava sabaiyai ēn thunburutthinaan, eppadi thunburutthinaan? (b) yaakkōbin maranam sabaikku ēn pēridiyaaga irundhadhu?

5 mundhina adhigaaratthil paartthapadi, yūdharaaga illaadha kornēliyuvum avarudaiya sondhakkaarargalum madham maariyadhu kristhava sabaiyil irundhavargalukku inba adhirchiyaaga irundhadhu. aanaal, yūdha kristhavargal yūdharaaga illaadha kristhavargalōdu sērndhu kadavulai vanangiyadhu visuvaasigalaaga illaadha yūdhargalukku adhirchiyaaga irundhadhu.

6 yūdhargalin aadharavai pera idhudhaan samayam endru ninaittha thandhirakkaara arasiyalvaadhiyaana ērōdhu, kristhavargalai thunburuttha kalam iranginaan. appōsthalan yaakkōbu yēsuvin nerungiya sondhakkaarar enbadhai ērōdhu kēlvippattiruppaan. adhanaaldhaan, “yōvaanudaiya sagōdharanaagiya yaakkōbai vaalaal vetti kondraan.” (ap. 12:2) kristhava sabaikku idhu oru pēridi! yēsu thōtram maariyadhaiyum... matravargal paarkkaadha sila arpudhangalaiyum... paarttha mūndrē appōsthalargalil yaakkōbum oruvar. (mat. 17:1, 2; maar. 5:37-42) yaakkōbukkum avaradhu annan yōvaanukkum irundha analvīsum aarvatthai paartthuvittu, “idimulakka magangal” endru yēsu avargalai alaitthaar. (maar. 3:17) dhairiyamum, visuvaasamum, anbum konda ippadippatta appōsthalanai sabai parikodutthuvittadhu!

7, 8. pēdhuru siraiyil thallappattapōdhu sabaiyil irundhavargal enna seidhaargal?

7 agirippaa ninaitthapadiyē, yaakkōbu irandha seidhi yūdhargalukku kondaattamaaga irundhadhu. makkalin varavērpai petra thalaikkanatthil, adutthadhaaga pēdhuruvai kurivaitthaan. aarambatthil paartthapadi, pēdhuruvai kaidhu seidhuvittaan. sirai ellaam appōsthalargalukku oru periya vishayamē illai enbadhu agirippaavukku nandraaga theriyum; ēnendraal, idhē butthagatthin 5-aam adhigaaratthil naam paartthapadi, sīshargal silar siraiyilirundhu arpudhamaaga vidudhalai seiyappattirundhaargal. adhanaal, indha murai avan romba ushaaraaga irundhaan. pēdhuru thappitthuvida kūdaadhu enbadharkaaga irandu padaivīrargalukku idaiyē avarai sangiliyaal pūtti vaitthaan. adhumattumaa, iravum pagalum maari maari avarai kaaval kaakka 16 padaivīrargalaiyum niyamitthaan. oruvēlai pēdhuru thappitthu pōnaal, avarukku kodukkappada vēndiya dhandanai ivargalukku kodukkappadum. itthagaiya ikkattaana sūlnilaiyil pēdhuruvin anbukkuriya saga kristhavargalaal enna seiya mudiyum?

8 enna seiya vēndumendru sabaiyil irundhavargalukku miga nandraaga therindhirundhadhu. ērōdhu, “pēdhuruvai siraiyilēyē adaitthu vaitthirundhaan. andha samayatthil, sabaiyilirundha ellaarum avarukkaaga kadavulidam urukkamaaga jebam seidhuvandhaargal” endru appōsthalar 12:5 solgiradhu. thangal anbu sagōdharanukkaaga avargal urukkamaaga jebam seidhukondirundhaargal. yaakkōbu kolai seiyappattadhaal andha sīshargal manam udaindhu pōividavillai; jebam seivadhaal endha prayōjanamum illai endru ninaitthuvidavum illai. jebangalukku yegōvaa nichayam badhil tharuvaar endra nambikkai avargalukku irundhadhu. avarudaiya viruppatthukku isaivaaga jebam seidhaal, avar nichayam badhil tharuvaar. (ebi. 13:18, 19; yaak. 5:16) indru irukkum kristhavargalukku idhu oru arumaiyaana paadam.

9. jebam seivadhil pēdhuruvin saga kristhavargal vaittha munmaadhiriyilirundhu naam enna katrukkollalaam?

9 palvēru sōdhanaigalai anubavikkira sagōdharargal yaaraiyaavadhu ungalukku theriyumaa? avargal thunburutthalaiyō arasaanga thadaigalaiyō iyarkai pēralivugalaiyō sagitthu varalaam. avargalukkaaga nīngal yegōvaavidam mandraadi jebam seiyalaam, illaiyaa? avvalavaaga veliyil theriyaadha prachinaigalai, udhaaranatthukku, kudumba prachinaigalai... manachōrvai... alladhu visuvaasatthukku parītchaiyaaga irukkum vēru prachinaigalai... sandhikkum sagōdharargalai patriyum ungalukku therindhirukkalaam. adhanaal, jebam seivadharkumun yaarukkaaga ellaam jebam seiyalaam endru konjam yōsitthu paarungal; appadi seidhaal, ‘jebatthai kētkira’ yegōvaavidam avargalukkaagavum sērtthu mandraada mudiyum. (sang. 65:2) sollappōnaal, ungalukku kashtam varumpōdhu ungaludaiya sagōdhara sagōdharigalum idhaitthaan seiya vēndumena edhirpaarppīrgal, illaiyaa?

visuvaasatthai vittukkodukkaamal siraiyil irukkum kristhava sagōdharargalukkaaga naam jebam seigirōm

“en pinnaal vaa” (ap. 12:6-11)

10, 11. siraiyilirundha pēdhuruvai dhēvathūdhar eppadi vidudhalai seidhu veliyē kūttikkondu vandhaar? vilakkungal.

10 thanakku mudivu nerungivittadhai ninaitthu pēdhuru sōga kadalil mūlgivittaaraa? nammaal urudhiyaaga solla mudiyaadhu, aanaal padaivīrargal andha iravu kan ayaraamal avarai kaaval kaatthu kondirukka... avar asandhu thūngikkondirundhaar enbadhu mattum namakku theriyum. aduttha naal thanakku enna nadandhaalum sari, yegōvaa thannai kaividamaattaar enbadhil indha unmai sīshar urudhiyaaga irundhaar. (rō. 14:7, 8) andru iravu nadakkavirundha arpudhamaana sambavangalai pēdhuru kanavilum ninaitthu paartthirukka maattaar. thidīrendru pragaasamaana oli andha sirai araiyai sūlndhukondadhu. angē oru dhēvathūdhar vandhirundhaar, padaivīrargalin kannukku avar theriyavillai. pēdhuruvai avasara avasaramaaga eluppinaar. appōdhu avar kaigalil kattappattirundha irumbu sangiligal... udaikka mudiyaadhadhu pōl thōndriya andha sangiligal... thaanaagavē kalandru kīlē vilundhana!

“nagaratthukku pōgira vaasalin irumbu kadhavukku pakkatthil vandhaargal. appōdhu adhu thaanaagavē thirandhukondadhu.”​—appōsthalar 12:10

11 pēdhuruvukku dhēvathūdhar surukkamaaga sila kattalaigal pōttaar: ‘sīkkiram elundhiru! . . . purappadu, seruppai pōttukkol. . . . un mēlangiyai pōttukkol.’ pēdhuru udanadiyaaga kīlppadindhaar. kadaisiyaaga, “en pinnaal vaa” endru dhēvathūdhar sonnaar, pēdhuruvum pōnaar. avargal siraiyaivittu veliyē vandhaargal... kaavalkaatthu kondirundha padaivīrargalai kadandhu pōnaargal... ōsaiyindri nadandhu bramaandamaana irumbu kadhavai adaindhaargal. ippōdhu, andha kadhavai thaandi eppadi pōvaargal? idhē kēlvi pēdhuruvin manadhilum vandhirundhaal, adhu aduttha sila nimishangalil avar manadhaivittu maraindhirukkum. ēnendraal, kadhavai nerungiyavudan, “adhu thaanaagavē thirandhukondadhu.” idhellaam pēdhuruvin poriyil thattuppaduvadharku munbē avargal andha kadhavai thaandi theruvukku pōivittaargal; udanē dhēvathūdhar maraindhuvittaar. angē pēdhuru thannandhaniyaaga nindraar, ippōdhudhaan avarukku therigiradhu... nadandhadhellaam kanavalla endru. idhu ondrum dharisanamum alla. avar nijamaagavē vidudhalai seiyappattirundhaar!—ap. 12:7-11.

12. pēdhuruvai yegōvaa vidudhalai seidhadhai patriya padhivilirundhu naam eppadi aarudhal peralaam?

12 yegōvaa than ūliyargalai paadhugaakka ennavellaam seidhirukkiraar enbadhai aalamaaga yōsitthu paarkkumpōdhu namakku evvalavu aarudhalaaga irukkiradhu! andru ulagatthilēyē vallamai vaaindha arasaangatthin aadharavai petrirundha oru raajaa, pēdhuruvai siraipiditthu vaitthirundhaan. irundhaalum, pēdhuru andha siraiyaivittu veliyē vandhuvittaar! unmaidhaan, yegōvaa thannudaiya ūliyargal ellaaraiyum idhēpōl arpudhamaaga vidudhalai seivadhillai. yaakkōbai avar appadi viduvikkavillai; ēn, pēdhuruvēkūda pirkaalatthil yēsu sonnapadiyē maranatthai sandhitthapōdhu yegōvaa avarai arpudhamaaga viduvikkavillai. indru irukkira kristhavargal thangalukku arpudhamaaga vidudhalai kidaikkum endru edhirpaarppadhillai. irundhaalum, yegōvaa maaravillai enbadhil naam urudhiyaaga irukkirōm. (mal. 3:6) adhōdu, yaaraalum viduvikka mudiyaadha maranam endra siraiyilirundhu latchakkanakkaana makkalai thannudaiya magan mūlam sīkkiratthil vidudhalai seivaar. (yōvaa. 5:28, 29) indru namakku thunburutthal varumpōdhu idhupōndra vaakkurudhigalai yōsitthu paartthu urchaagam peralaam.

“avarai paartthu thigaitthuppōnaargal” (ap. 12:12-17)

13-15. (a) mariyaalin vīttil kūdiyirundhavargal pēdhuruvai paartthapōdhu eppadi unarndhaargal? (b) appōsthalar butthagam edhan pakkam nam gavanatthai thiruppugiradhu, irundhaalum kristhava sagōdhara sagōdharigalukku pēdhuru enna udhavi seidhu kondirundhaar?

13 irul sūlndha andha theruvil nindrukondu, engē pōvadhu endru yōsitthu kondirundhaar pēdhuru. udanē nyaabagatthukku vandhadhu... pakkatthil irundha mariyaal endra kristhava pennin vīdu. avar oru vidhavai, aanaal konjam vasadhiyaanavar. oru sabaiyē kūdivarum alavukku avarukku sondhamaaga oru periya vīdu irundhadhu. maarku endru alaikkappatta yōvaanin ammaadhaan ivar. indha maarkuvai patri mudhal muraiyaaga ingēdhaan appōsthalar butthagam solgiradhu. ivarē pirpaadu pēdhuruvukku maganpōl irundhaar. (1 pē. 5:13) andru iravu, niraiya sagōdharargal mariyaalin vīttil kūdi, raatthiri romba nēramvarai ūkkamaaga jebitthu kondirundhaargal. avargal pēdhuruvukkaagatthaan jebam seidhu kondirundhaargal enbadhil endha sandhēgamumillai; aanaal, avargal jebitthu kondirukkumpōdhē yegōvaa badhil tharuvaar endru avargal edhirpaarkkavillai.

14 andha vīttinmun irundha mutratthin kadhavai pēdhuru thattinaar. ullēyirundhu rōdhai (grēkkil podhuvaaga vaikkappadum indha peyarukku “rōjaa” endru arttham) endra vēlaikkaara pen vandhaal. pēdhuruvin kuralai kēttapōdhu aval kaadhaiyē avalaal namba mudiyavillai. kadhavai thirandhuviduvadharku badhilaaga, sandhōsham thaangaamal thirumbavum vīttirkul ōdippōi pēdhuru vandhirukkum seidhiyai solli avargalai nambavaikka muyarchi seidhaal. aanaal, avargalō “unakku paitthiyam piditthirukkiradhu” endru sonnaargal. aanaal, aval vittuvidavillai, thaan solvadhu unmai endru avargalukku thirumba thirumba sonnaal. adhu oruvēlai pēdhuruvin thūdharaaga irukkalaam endru silar sonnaargal. (ap. 12:12-15) adhuvarai, pēdhuru thodarndhu thattikkondē irundhaar, kadaisiyaaga avargal pōi kadhavai thirandhaargal.

15 avargal veliyē vandhapōdhō, “avarai paartthu thigaitthuppōnaargal.” (ap. 12:16) sandhōshatthil thulli kudhittha sagōdharargalukku thaan vidudhalaiyaagi vandha kadhaiyai solvadharkumun pēdhuru mudhalil avargalai amaidhippaduttha vēndiyirundhadhu; pinbu, thaan sonnadhaiyellaam yaakkōbukkum matra appōsthalargalukkum solla sonnaar. ērōdhuvin padaivīrargal avarai kandupidippadharkul angirundhu kilambinaar. konjam paadhugaappaana idatthukku pōi than ūliyatthai thodarndhaar. 15-aam adhigaaratthil, virutthasēdhana prachinaiyai thīrppadhil mattum pēdhuru mīndum thalaikaattugiraar. pinbu avarai patri appōsthalar butthagam edhuvum solvadhillai. adutthapadiyaaga pavul seidha vēlaigal, payanangal pakkam adhu nam gavanatthai thiruppugiradhu. aanaal pēdhuru engē pōyirundhaalum sari, sagōdhara sagōdharigalin visuvaasatthai balappadutthiyiruppaar enbadhil naam urudhiyaaga irukkalaam. mariyaalin vīttil kūdiyirundha sagōdharargalai paartthuvittu avar pōnapōdhu avargal ellaarumē nichayam sandhōshatthil thilaitthiruppaargal.

16. edhirkaalatthil naam alavillaa aanandhatthai anubavippōm endru eppadi urudhiyaaga sollalaam?

16 sila nērangalil yegōvaa thannudaiya ūliyargal edhirpaarppadhaivida palamadangu adhigamaaga aasīrvadhikkiraar, sandhōshatthil avargalai thikkumukkaada seidhuvidugiraar. andru iravu pēdhuruvin aanmīga sagōdhara sagōdharigal appadiyoru sandhōshatthaitthaan anubavitthaargal. yegōvaavin alavatra aasiyai petrukkollumpōdhu sila samayangalil naamum ippadi unargirōm. (nīdhi. 10:22) edhirkaalatthil, yegōvaavin vaakkurudhigal ellaamē ulagam muluvadhum niraivērappōvadhai naam paarkkappōgirōm. yegōvaavin vaakkurudhigal unmaiyaagumpōdhu, avai nam karpanaiyaiyum minjividum. adhanaal, kadaisivarai naam visuvaasatthil nilaitthirundhaal, naam anubavikkappōgum sandhōshatthukku ellaiyē irukkaadhu.

“yegōvaavin thūdhar avanai thaakkinaar” (ap. 12:18-25)

17, 18. makkal ēn ērōdhukku thudhipaadinaargal?

17 pēdhuru thappitthu pōnadhu ērōdhuvukkum adhirchiyaagatthaan irundhadhu; aanaal, adhu inba adhirchi alla. oru idamkūda vidaamal ellaa idatthilum pēdhuruvai thēdumpadi ērōdhu kattalai pōttaan, piragu pēdhuruvai kaaval kaattha padaivīrargalai visaaritthaan. avargalai “ilutthukkondupōi dhandikka” solli uttharavu kodutthaan—anēgamaaga marana dhandanai kodutthiruppaan. (ap. 12:19) ērōdhu agirippaavai irakka gunam padaitthavaraagavō karunaiyē uruvaanavaraagavō yaarum ninaitthu paarkka maattaargal. indha kodūra manidhanukku endraikkaavadhu dhandanai kodukkappattadhaa?

18 pēdhuru thappitthu pōnapōdhu agirippaavin perumaikku oru periya adi vilundhadhu. aanaal, sīkkiratthilēyē avan marubadiyum perumaipiditthu aada aarambitthuvittaan. arasiyal saarndha oru vilaavinpōdhu, agirippaavin edhirigal silar avanudan samaadhaanam pannikkolla munvandhaargal. andha vilaavukku kūdivandhirundha oru perunkūttatthin mun oru sorpolivu kodukka agirippaa thayaaraaga irundhadhaaga therigiradhu. vilaavukkaaga ‘ērōdhu raaja udai pōttukkondadhaaga’ lūkkaa padhivu seidhirukkiraar. ērōdhuvin udai velliyaal neiyappattirundhadhaaga yūdha saritthiraasiriyar josifas solgiraar. adhanaal, raajaavin mēl oli vīsiyapōdhu avan pragaasamaaga jolitthaan. perumai pidittha andha raajaa pēsa aarambitthaan. udanē makkal... arasanukku mugasthudhi seivadharkaaga, “idhu dheiva kural! manusha kural alla” endru satthamaaga aaravaaram seidhaargal.—ap. 12:20-22.

19, 20. (a) ērōdhuvai yegōvaa ēn dhanditthaar? (b) ērōdhu agirippaavin thidīr maranatthai patriya padhivilirundhu naam enna aarudhalai adaigirōm?

19 unmaiyil indha magimai kadavulukkē sēra vēndum! idhaiyellaam kadavul paartthukkondē irundhaar! ērōdhu thanakku vilavirundha pēradiyai thavirtthirukkalaam. kūttatthaarai paartthu ‘appadi sollaadhīrgal’ endru solliyirukkalaam; alladhu avargaludaiya pugalchiyai marutthirukkalaam. aanaal, avan appadi seiyavillai. “agambaavam vandhaal alivu varum” endra nīdhimoli avanudaiya vaalvil nijamaagivittadhu. (nīdhi. 16:18) “andha nodiyē yegōvaavin thūdhar avanai thaakkinaar.” adhanaal, agandhai konda andha arasanukku aruvaruppaana oru mudivu vandhadhu. ērōdhu “vyaadhippattu pulupulutthu setthaan.” (ap. 12:23) agirippaa thidīrena vyaadhippattu irandhupōnaan endrum makkalin pugalchiyai ētrukkondadhaalēyē thanakku indha nilai vandhadhaaga agirippaavē otthukkondaan endrum josifas sonnaar. aindhu naatkal avadhippattapin agirippaa irandhupōnadhaaga josifas eludhinaar. b

20 sila nērangalil kadavulbakthi illaadhavargal seiyum aniyaayangalukkellaam dhandanaiyē kidaikkaadhadhupōl thōndralaam. idhai paartthu naam ondrum aachariyappada vēndiyadhillai; ēnendraal, indha “ulagam muluvadhum pollaadhavanudaiya kattuppaattil irukkiradhu.” (1 yō. 5:19) aanaal, kettavargal dhandanai peraamal pōgumpōdhu sila samayangalil kadavuludaiya ūliyargal thunburutthalukku aalaagiraargal. appadippatta sandharppangalil, idhupōndra baibil padhivugal namakku aarudhal tharugindrana. sollappōnaal, yegōvaavē thalaiyittu, thaam nīdhiyai nēsippavar enbadhai thannudaiya ūliyargalukku nirūbippadhu pōl irukkiradhu. (sang. 33:5) indrō naalaiyō kandippaaga avarudaiya nīdhi nilainaattappadum.

21. appōsthalar 12-aam adhigaaratthil enna mukkiyamaana vishayam irukkiradhu, adhu ēn indru namakku aarudhal tharugiradhu?

21 “yegōvaavin vaartthai adhigamadhigamaaga paravivandhadhu” endra urchaagappadutthum vaartthaigaludan padhivu mudivadaigiradhu. (ap. 12:24) nam naatkalil prasanga vēlaiyai yegōvaa aasīrvadhitthiruppadhai indha padhivu namakku nyaabagappadutthalaam. adhanaal, appōsthalar 12-aam adhigaaram verumanē oru appōsthalarin maranatthaiyum innoru appōsthalarin vidudhalaiyaiyum patri mattumē namakku solvadhillai. kristhava sabaiyai chinnaapinnamaakka... prasanga vēlaiyai mudakka... saatthaan eduttha muyarchigalai yegōvaa thavidupodiyaakkiyadhai patriya mukkiyamaana vishayatthai adhu namakku vilakkugiradhu. aanaal, saatthaanudaiya thaakkudhalgal thōlviyaitthaan sandhitthana, idhupōndra ellaa sadhitthittangalum thōlviyai sandhitthaaga vēndum. (ēsaa. 54:17) adhēsamayatthil, yegōvaa matrum yēsuvin pakkam iruppavargal seiyum vēlai orupōdhum thōlvi adaiyaadhu. kētkavē aarudhalaaga irukkiradhu, illaiyaa? indru “yegōvaavin vaartthaiyai” ulagam engum parappum vaaippu namakku kidaitthiruppadhu eppērppatta baakkiyam!

a pakkam 79-il, “ mudhalaam ērōdhu agirippaa raajaa” endra pettiyai paarungal.

b josifasum lūkkaavum solliyirukkira nōi arigurigal urulai pulukkalaal ērpadum kudal adaippaaga irundhirukkalaam endrum adhu uyiraiyē kondruvidum endrum daaktarum elutthaalarumaana oruvar eludhinaar. sila nērangalil baadhikkappattavar vaandhiyedukkumpōdhu indha pulukkal velivarum, alladhu nōyaali irakkumpōdhu velivarum. “lūkkaa marutthuvaraaga irundhadhaal, [ērōdhu] gōra maranam adaindhadhai avarudaiya thulliyamaana padhivu kaattugiradhu” endru oru butthagam solgiradhu.