Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

adhigaaram 18

kadavulai ‘thēdi . . . kandupidikka vēndum’

kadavulai ‘thēdi . . . kandupidikka vēndum’

matravargal otthukkolgira vishayangalai pavul mudhalil solgiraar, pēsum vidhatthai avargalukku ētrapadi maatrikkolgiraar

appōsthalar 17:16-34-in adippadaiyil

1-3. (a) atthēnē nagaratthil pavul edhai paartthu kodhitthuppōnaar? (b) pavuludaiya udhaaranatthilirundhu naam enna katrukkolvōm?

 pavul grēkku dhēsatthilulla atthēnē nagaratthil irukkiraar. idhu kalvikku pērpōna idam. thatthuvanyaanigalaana saakrattīs, plaattō matrum aristaattil vaalndha idam. atthēnē nagaravaasigal adhiga madhappatrullavargal. avargal kanakkuvalakkillaadha dheivangalai vanangivarugiraargal; kōvilgal, podhu sadhukkangal, therukkal endru thirumbugira dhisaiyellaam andha nagaratthil silaigalē irukkindrana. adhaiyellaam paartthu pavul kodhitthuppōgiraar. unmai kadavulaana yegōvaa silaigalai aruvarukkiraar enbadhu avarukku theriyum. (yaath. 20:4, 5) adhanaal, avarum silaigalai aruvarukkiraar!

2 mukkiyamaaga, sandhaiyil paarkkira kaatchi avarai adhirchiyil thallugiradhu. adhan vadamērku mūlaiyil, mukkiya vaasalukku pakkatthil, hermas dheivatthin aankuri silaigal ēraalamaaga vaikkappattirukkindrana. andha sandhai kōvilmayamaaga kaatchi alikkiradhu. silai vanakkatthil ūrippōyirukkira indha makkalidam bakthivairaakkiyamulla appōsthalan pavul eppadi prasangippaar? thannudaiya unarchigalai kattuppadutthikkondu, avargal otthukkolgira vishayangalai avaraal pēsa mudiyumaa? unmai kadavulai thēdi kandupidikka avargalil yaarukkaavadhu udhava mudiyumaa?

3 atthēnē nagaratthin mēdhaigalidam pavul koduttha sorpolivu appōsthalar 17:22-31 vasanangalil padhivu seiyappattirukkiradhu. thiramaiyaaga, saadhuriyamaaga, vivēgamaaga pēsuvadharku indha sorpolivu oru sirandha edutthukkaattu! naam eppadi matravargal otthukkolgira vishayangalai mudhalil pēsi avargalai yōsikka vaikkalaam enbadhai pavuludaiya udhaaranatthilirundhu adhigam katrukkolvōm.

“sandhaiyil” katrukkodutthaar (ap. 17:16-21)

4, 5. atthēnē nagaratthil pavul engē prasangitthaar, sandhaiyil irundha makkalidam saatchi koduppadhu avarukku ēn savaalaaga irundhadhu?

4 sumaar ki.pi. 50-il thannudaiya irandaam mishanari payanatthinpōdhu pavul atthēnē nagaratthukku pōnaar. a sīlaavum thīmōtthēyuvum berōyaavilirundhu varuvadharkaaga kaatthukkondirundhapōdhu pavul than valakkappadi ‘jebakkūdatthil yūdhargalidam . . . nyaayankaatti pēsinaar.’ adhōdu, yūdharallaadhavargalaiyum sandhitthu pēsa ‘sandhaikku’ pōnaar. (ap. 17:17) akrōpōlis kundrin vadamērku pagudhiyil amaindhirundha indha sandhai kittatthatta 12 ēkkar nilatthai aakkiramitthirundhadhu. idhu verumanē vyaabaara sthalamaaga mattumalla, nagaratthin podhu sadhukkamaagavum irundhadhu. indha sandhai “porulaadhaaram, arasiyal, kalaachaaram aagiyavatrin sangamamaaga... nagaratthin maiyamaaga... irundhadhu” endru oru butthagam solgiradhu. ingē kūdivandhu arivuppūrvamaaga pēsuvadhendraal atthēnē nagaratthu makkalukku avvalavu ishtam!

5 sandhaiyil irundha makkalidam saatchi koduppadhu pavulukku savaalaaga irundhadhu. ēnendraal, avar angē eppikkūrargalaiyum sthōyikkargalaiyum sandhitthaar. b ivargaludaiya nambikkaigal edhirum pudhirumaaga irundhana. uyir tharcheyalaaga thōndriyadhu endru eppikkūrargal nambinaargal. vaalkkaiyai patriya avargal kannōttam ippadi vivarikkappattadhu: “kadavul bayam thēvaiyillai; marana bayam thēvaiyillai; nanmaiyai adaiya mudiyum; thīmaiyai sagikka mudiyum.” sthōyikkargal, endhavoru vishayatthaiyum aalamaaga alasi paarkka virumbinaargal; kadavulai oru nabaraaga avargal ētrukkollavillai. kristhuvin sīshargal katrukkodutthu vandha uyirttheludhalai indha irandu pirivinarum nambavillai. appadiyendraal, pavul katrukkoduttha pōdhanaigalukkum, adhaavadhu unmai kristhavatthin uyarndha pōdhanaigalukkum, ivargaludaiya thatthuvangalukkum konjankūda sambandham irukkavillai.

6, 7. pavulin pōdhanaigalai grēkka mēdhaigal silar eppadi paartthaargal, indru nammaiyum makkal eppadi paarkkiraargal?

6 pavulin pōdhanaigalai andha grēkka mēdhaigal eppadi paartthaargal? silar avarai “ularuvaayan” endru alaitthaargal. idharkaana grēkka vaartthaiyai nēradiyaaga molipeyartthaal, “vidhaigalai porukkugiravan” endra arttham tharum. (ap. 17:18) indha grēkka vaartthaiyai patri oru arinyar solgiraar: “angumingum parandhu dhaaniyangalai porukkugira oru siru paravaiyai kurippadharkaaga aarambatthil indha vaartthai payanpadutthappattadhu. pinbu, sandhaiyil sindhikkidandha unavu porulgalaiyum thūkkiyeriyappatta ōttai udaisalgalaiyum porukkugira manidhargalukku payanpadutthappattadhu. adhanpin, sambandhamillaadha vishayangalai porukkiyedukkum nabarai, adhuvum avatrai kōrvaiyaaga thodarbupadutthi paarkka mudiyaadha nabarai kurippadharkaaga payanpadutthappattadhu.” appadiyendraal, ‘pavul oru muttaal, yaarō solvadhai kēttu ingu vandhu appadiyē oppikkiraan’ endru andha mēdhaigal maraimugamaaga sonnaargal. irundhaalum, naam paarkkappōgirapadi, ippadippatta kēli kindalukkellaam pavul bayappadavillai.

7 indru yegōvaavin saatchigalaana nammaiyum silar kēli kindal seigiraargal; nammudaiya baibil nambikkaigalukkaaga namakku pattappeyar vaikkiraargal. udhaaranatthukku, parinaamam unmai endru katrukkodukkira sila aasiriyargal, ‘nīngal butthisaaligal endraal parinaamatthai nambuvīrgal’ endru solgiraargal. appadiyaanaal, adhai nambaadhavargalellaam muttaalgal endru sollaamal solgiraargal. adhanaal, padaippaalar irukkiraar enbadharku baibililirundhum iyarkaiyilirundhum naam atthaatchigal kodukkumpōdhu, ‘ularugiravargal’ endru nammai mutthirai kutthividugiraargal. idharkellaam naam bayappaduvadhillai. adharku badhilaaga, būmiyil irukkira uyirgal ellaam nyaanamaana padaippaalaraana yegōvaa dhēvanin kaivannamē enbadhai nambikkaiyōdu solgirōm.—veli. 4:11.

8. (a) pavul pēsiyadhai kēttukkondirundha innum silar enna sonnaargal? (b) ariyōbaaguvukku pavul alaitthu sellappattadharku kaaranam ennavaaga irukkalaam? (pakkam 142-il ulla adikkurippai paarungal.)

8 sandhaiyil pavul pēsiyadhai kēttukkondirundha innum silar, “ivan anniya dheivangalai patri arivikkiravanpōl therigiradhu” endru sonnaargal. (ap. 17:18) unmaiyil pavul pudhiya dheivangalai patri avargalukku sonnaaraa? illai. adhu bayangaramaana kutrachaattaaga irundhadhu; ēnendraal, pala nūtraandugalukku munbu saakrattīs mīdhum idhēpōndra kutrachaattu sumatthappattadhu, adharkaaga avar visaaranai seiyappattu marana dhandanaiyai anubavitthaar. adhanaal, pavul ariyōbaaguvukku alaitthu sellappattu thannudaiya nambikkaigalai patri... adhuvum atthēnē nagara makkalukku visitthiramaaga therindha thannudaiya nambikkaigalai patri... vilakkumpadi kētkappattadhil aachariyamillai. c vēdhatthai patri ondrumē theriyaadha nabargalidam pavul than nambikkaigalai patri eppadi vilakkinaar?

“atthēnē nagara makkalē...” (ap. 17:22, 23)

9-11. (a) atthēnē nagaratthu makkal otthukkolgira vishayangalai patri pavul eppadi pēsa aarambitthaar? (b) ūliyatthil naam eppadi pavulin udhaaranatthai pinpatralaam?

9 thirumbiya pakkamellaam silaigalai paartthu pavul kodhitthuppōnaar enbadhai ērkenavē paartthōm. aanaalum, silaigalai vanangiyavargalidam avar padapadavena porindhu thallaamal, than unarchigalai adakkikkondu nidhaanamaaga pēsinaar. avargal otthukkolgira vishayangalai mudhalil solli, migundha saadhuriyatthōdu avargal gavanatthai īrkka muyarchi seidhaar. “atthēnē nagara makkalē, matra makkalaivida nīngal ellaa vidhatthilum dheivangalmēl bayabakthi ullavargalaaga iruppadhai paarkkirēn” endru solli than pēchai aarambitthaar. (ap. 17:22) vēru vaartthaigalil, ‘nīngal endhalavu madhappatrullavar enbadhai ennaal paarkka mudigiradhu’ endru sonnaar. pavul ippadi avargalai paaraattiyadhu nyaanamaana oru vishayam. poimadha nambikkaigalin pidiyil sikkiyirundhavargal matthiyilē aarvamulla silar iruppaargal enbadhai avar therindhirundhaar. sollappōnaal, thaanumkūda oru kaalatthil ‘ariyaamaiyin kaaranamaaga visuvaasamillaamal nadandhukondadhai’ arindhirundhaar.—1 thī. 1:13.

10 atthēnē nagara makkal otthukkolgira innoru vishayatthaiyum pavul sonnaar. avargaludaiya madhappatrukku atthaatchiyaaga, “ariyappadaadha kadavulukku” endru porikkappattirundha oru balipīdatthai paartthadhaaga sonnaar. oru butthagam ippadi solgiradhu: “‘ariyappadaadha kadavulukku’ balipīdangalai arppanippadhu grēkkargalukkum matravargalukkum valakkamaaga irundhadhu; thaangal ēdhōvoru kadavulai vanangaamal vittirukkalaam endrum, andha kadavul thangalmēl kōbappadalaam endrum ninaitthu bayandhadhē adharku kaaranam.” adhanaal, atthēnē nagara makkal appadippatta balipīdatthai amaitthadhan mūlam, thangalukku theriyaadha oru kadavul irukkalaam enbadhai otthukkondaargal. pavul indha kurippai vaitthē avargaludaiya gavanatthai nalla seidhi pakkam thiruppinaar. “nīngal ariyaamal vanangugira andha kadavulai patritthaan ungalukku solgirēn” endru vilakkinaar. (ap. 17:23) pavul ippadi saadhuriyamaaga, adhē samayatthil valimaiyaaga nyaayankaatti pēsinaar. silar kutramsaattiyapadi avar ēdhōvoru pudhiya dheivatthai patri arivikkavillai. avargal ariyaadha kadavulai, adhaavadhu unmai kadavulai, patriyē arivitthaar.

11 ūliyatthil naam eppadi pavulin udhaaranatthai pinpatralaam? naam kūrndhu gavanippavargalaaga irundhaal, vīttukkaarar madhappatrullavaraa enbadhai therindhukollalaam; oruvēlai, avar anindhirukkira porulgalai alladhu vīttirku ullēyō veliyēyō vaitthirukkira porulgalai gavanitthaal adhai therindhukollalaam. avar madhappatrullavar endraal, ‘nīngal kadavul nambikkai ullavarena ninaikkirēn. ungalai pōndra bakthiyulla oruvarai paarkkatthaan vandhirukkirēn’ endru sollalaam. ippadi andha nabarin bakthiyai saadhuriyamaaga paaraattuvadhu, irandu pērum thodarndhu sumugamaaga pēsuvadharku kaikodukkum. matravargaludaiya madha nambikkaigalai vaitthu munkūttiyē avargalai patri thavaraana mudivukku naam vandhuvida kūdaadhu. poimadha pōdhanaigalai manadhaara nambikkondirundha etthanaiyō pēr ippōdhu nammōdu sērndhu yegōvaavai vanangikkondirukkiraargal, illaiyaa?

matravargal otthukkolgira vishayangalai mudhalil pēsa muyarchi seiyungal

kadavul ‘nam oruvarukkum dhūramaanavaraaga illai’ (ap. 17:24-28)

12. pavul eppadi atthēnē nagara makkalukku ētrapadi pēsum muraigalai pala vidhangalil maatrikkondaar?

12 matravargal otthukkolgira vishayangalai pavul pēsa aarambitthirundhaalum thodarndhu sumugamaana vidhatthil pēsinaaraa? kūdiyirundhavargal grēkka thatthuvangalai karaitthu kuditthirundhaargal, aanaal vēdhavasanangalai kadugalavukūda ariyaadhirundhaargal enbadhu avarukku therindhirundhadhu; adhanaal, pēsum muraiyai avargalukku ētrapadi pala vidhangalil maatrikkondaar. mudhalaavadhaaga, vasanangalilirundhu nēradiyaaga mērkōl kaattaamal baibil pōdhanaigalai vilakkinaar. irandaavadhaaga, “nam,” “naam” endru sonnadhan mūlam thaanum avargalil oruvan endra unarvai ērpadutthinaar. mūndraavadhaaga, grēkka ilakkiyangalilirundhu mērkōl kaatti, thaan kurippitta sila vishayangal avargaludaiya butthagangalilēyē irukkiradhu endru kaattinaar. pavuludaiya andha valimaiyaana pēchai ippōdhu alasi paarkkalaam. atthēnē nagara makkal ariyaamal irundha andha kadavulai patri avar enna mukkiyamaana unmaigalai sonnaar endru paarkkalaam.

13. indha prabanjam eppadi thōndriyadhu endru pavul vilakkinaar, avar sollavandha vishayam enna?

13 kadavulē indha prabanjatthai padaitthaar. “ulagatthaiyum adhilulla ellaavatraiyum padaittha kadavul vaanatthukkum būmikkum ejamaanaaga iruppadhaal, manushargalaal kattappatta kōyilgalil avar kudiyiruppadhillai” endru pavul sonnaar. d (ap. 17:24) indha prabanjam tharcheyalaaga thōndravillai. unmai kadavulē ellaavatraiyum padaitthaar. (sang. 146:6) atthīnaal pōndra dheivangalin magimai avatrin kōvilgalaiyum balipīdangalaiyum saarndhirundhana; aanaal, unmai kadavulin magimai avatrai saarndhillai. sollappōnaal, prabanjatthai padaittha sarva vallamaiyulla kadavulaana avarai manidhargalaal kattappatta kōvilgalil kudivaikka mudiyaadhē! (1 raa. 8:27) adhanaal, pavul sollavandha vishayam idhudhaan: manidhargal uruvaakkiya endhavoru kōvil silaiyaiyum magaa magimaiyulla unmai kadavulōdu oppidavē mudiyaadhu.—ēsaa. 40:18-26.

14. manidhargalmīdhu kadavul saarndhiruppadhillai enbadhai pavul eppadi vilakkinaar?

14 manidhargalmīdhu kadavul saarndhiruppadhillai. silaigalai vanangiyavargal vilai uyarndha aadaigalaal andha silaigalai alangaritthaargal, avatrukku ponnaiyum porulaiyum alli kodutthaargal, unavaiyum baanatthaiyum padaitthaargal; ivaiyellaam andha silaigalukku thēvai endru ninaitthaargal. aanaal, pavul pēsiyadhai kēttukkondirundha sila grēkka thatthuvanyaanigal, kadavulukku manidhargalidamirundhu edhuvum thēvaippadaadhu endru ninaitthirukkalaam. appadiyendraal, “manushargaludaiya kaigalaal avar endha panividaiyaiyum petrukkolvadhillai, adharkaana avasiyamum avarukku illai” endru pavul sonnadhai avargal otthukkondirukkalaam. unmaiyai sonnaal, kadavulukku manidharidamirundhu oru siru thurumbukūda thēvaiyillai! adharku badhilaaga, manidhargalukku thēvaippadugira “uyiraiyum svaasatthaiyum matra ellaavatraiyum,” adhaavadhu sūriyan, malai, vilainilam pōndra ellaavatraiyum, tharugiravar avardhaan. (ap. 17:25; aadhi. 2:7) adhanaal, manidhargalmīdhu kadavul saarndhiruppadhillai, manidhargaldhaan avarmīdhu saarndhirukkiraargal.

15. atthēnē nagaravaasigalin ennatthai sariseiya pavul enna sonnaar, idhilirundhu naam enna mukkiyamaana paadatthai katrukkolgirōm?

15 kadavulē manidhargalai padaitthaar. matra ellaaraiyumvida grēkkargalaagiya thaangaldhaan mēlaanavargal endra ennam atthēnē nagaratthu makkalukku irundhadhu. aanaal, dhēsappatrum inappatrum baibil pōdhanaigalukku nēr edhiraanadhu. (ubaa. 10:17) adhanaal, pavul indha vishayatthai saadhuriyamaagavum thiramaiyaagavum avargalukku edutthuchonnaar. ‘orē manushanilirundhu ellaa dhēsatthu makkalaiyum undupanninaar’ endru avar sonna vaartthaigal angu kūdiyirundhavargalai nichayam yōsikka vaitthirukkum. (ap. 17:26) manidhargalin thandhaiyaana aadhaamai patriya aadhiyaagama padhivaitthaan avar sonnaar. (aadhi. 1:26-28) ellaarum orē manidhanidamirundhu thōndriyiruppadhaal, endhavoru inamum dhēsamum matrondraivida uyarndhadhaaga irukka mudiyaadhu; indha unmaiyai pavul idhaivida thelivaaga vilakkiyirukka mudiyaadhu. avarudaiya munmaadhiriyilirundhu naam oru mukkiyamaana paadatthai katrukkolgirōm. ūliyatthil naam saadhuriyamaaga pēsuvadhum nyaayatthanmai kaattuvadhum avasiyamendraalum, matravargal virumbi kētka vēndum enbadharkaaga baibil satthiyangalai pūsimeluga kūdaadhu, ulladhai ullapadiyē solla vēndum.

16. manidhargalukkaana kadavuludaiya viruppam enna?

16 manidhargal thannōdu nerukkamaaga irukka vēndum enbadhudhaan kadavuludaiya viruppam. grēkka thatthuvanyaanigal manidha vaalkkaiyin nōkkatthai patri kaalankaalamaaga vivaadhitthirundhaalumkūda avargalaal thirupthiyaana badhilai kodutthirukka mudiyaadhu. aanaal, manidhargalukkaana kadavuludaiya viruppatthai pavul thellatthelivaaga vilakkinaar; “unmaiyil, [kadavul] nam oruvarukkum dhūramaanavaraaga illaadhapōdhilum, avarai naam thēda vēndum, . . . adhuvum thatti thadaviyaavadhu kandupidikka vēndum” enbadhē avarudaiya viruppam endru vilakkinaar. (ap. 17:27) atthēnē makkal ariyaadhirundha andha kadavul, oruvaraalum arindhukolla mudiyaadha kadavul alla. adharku badhilaaga, avarai thēdi avarai patri katrukkolla virumbugiravargalukku avar pakkatthilēyē irukkiraar. (sang. 145:18) indha vasanatthil pavul “naam” endru sonnadhai gavaniyungal; kadavulai ‘thēdi . . . thatti thadaviyaavadhu kandupidikka’ vēndiyavargalil thaanum oruvan endru avar sollaamal sonnaar.

17, 18. manidhargalukku kadavulōdu ēn oru bandham irukka vēndum, kētpōrin gavanatthai kavarum vidhatthil pavul pēsiyadhilirundhu naam enna katrukkollalaam?

17 manidhargalukku kadavulōdu oru bandham irukka vēndum. kadavulaalēyē “naam uyir vaalgirōm, asaigirōm, irukkirōm” endru pavul sonnaar. ki.mu. 6-aam nūtraandil krētthaa thīvil vaalndha eppimenadis (“atthēnē makkalin madha paarambariyangalil thani idam petravar”) endra kavinyarin karutthaiyē pavul sonnaar endru sila arinyargal ninaikkiraargal. adutthadhaaga pavul, manidhargalukku kadavulōdu ēn oru bandham irukka vēndum enbadharku matroru kaaranatthaiyum sonnaar: “ungal kavinyargalil silarkūda, ‘naam avarudaiya pillaigal’ endru solliyirukkiraargal.” (ap. 17:28) manidhargalukku kadavulōdu oru paasappinaippu irukka vēndum, ēnendraal ellaa manidhargalukkum thagappanaana mudhal manidhanai avarē padaitthaar enbadhudhaan pavuludaiya karutthu. kētpavargalin gavanatthai kavaruvadharkaaga avargal uyarvaaga madhittha grēkka ilakkiyangalai nēradiyaaga mērkōl kaatti pavul pēsinaar. e avarudaiya munmaadhiriyai pinpatri naamum avvappōdhu saritthira butthagangal, kalaikkalanjiyangal, nambagamaana vēru butthagangal aagiyavatrilirundhu sila mērkōlgalai kaattalaam. udhaaranatthukku, poimadha palakkangalō pandigaigalō thōndriya vidhatthai patri oru nambagamaana butthagatthilirundhu porutthamaana mērkōlai kaattumpōdhu kētpavargal adhai udanadiyaaga ētrukkollalaam.

18 pavul idhuvarai kadavulai patriya miga mukkiyamaana satthiyangalai pēsinaar; adhuvum atthēnē makkalukku ētra maadhiri thiramaiyaaga pēsinaar. idhai kēttu avargal enna seiya vēndum endru avar virumbinaar? pavul adutthadhaaga adhaitthaan sonnaar.

“manam thirundhumpadi ellaa idangalilum ulla makkalukku solgiraar” (ap. 17:29-31)

19, 20. (a) manidhargalin kaivēlaiyaana silaigalai vananguvadhu thavaru enbadhai pavulin saadhuriyamaana pēchu eppadi kaattiyadhu? (b) pavul pēsiyadhai kēttavargal enna seiya vēndiyirundhadhu?

19 kētpōrai seyalpada vaippadharku pavul kalamiranginaar. grēkka ilakkiyangalin mērkōlai mīndum suttikkaatti ippadi sonnaar: “naam kadavuludaiya pillaigalaaga iruppadhaal, manushargaludaiya sirpa vēlaippaattaalum karpanaiyaalum vadivamaikkappatta pon, velli, kal uruvangalai pōla kadavul iruppaar endru naam ninaikka kūdaadhu.” (ap. 17:29) kadavuludaiya kaivannatthaaldhaan manidhargal uruvaanaargal endraal, manidhargaludaiya kaivannatthaal uruvaana silaigal eppadi kadavulaaga irukka mudiyum? manidhargalin kaivēlaiyaana silaigalai vananguvadhu thavaru enbadhai pavulin saadhuriyamaana pēchu ambalappadutthiyadhu. (sang. 115:4-8; ēsaa. 44:9-20) “naam . . . ninaikka kūdaadhu” endru pavul thannaiyum utpadutthi sonnadhu kasappaana marundhil konjam thēn kalandhu thandhadhupōl irundhadhu.

20 adutthu, kētkiravargal enna seiya vēndum endru pavul sonnaar: “makkal ariyaamaiyil irundha kaalangalai [adhaavadhu, silaigalai vanangiyavargalai kadavul ētrukkolgiraar endru manidhar ninaitthirundha kaalangalai] kadavul kandumkaanaadhavarpōl vittuvittaar. aanaal, ippōdhu manam thirundhumpadi ellaa idangalilum ulla makkalukku solgiraar.” (ap. 17:30) mananthirundha vēndum endru pavul sonnadhai kētta silar adhirchi aagiyirukkalaam. aanaal, avargal uyirōdu iruppadharku kadavulē kaaranam enbadhaal avarukkē avargal kanakku kodukka vēndum enbadhai avarudaiya valimaiyaana pēchu thelivaaga kaattiyadhu. kadavulai avargal thēdi, avarai patriya satthiyatthai katrukkondu, adharku ētrapadi thangal vaalkkaiyai maatrikkolla vēndiyirundhadhu. silaigalai vananguvadhu oru periya paavam enbadhai atthēnē makkal unarndhu adhai vittuvida vēndiyirundhadhu.

21, 22. pavul enna valimaiyaana vaartthaigalaal than pēchai muditthaar, andha vaartthaigal indru namakku eppadi porundhum?

21 pavul kadaisiyaaga sonna vaartthaigal sutthiyaal aditthadhupōl valimaiyaaga irundhana: “thaan niyamittha oru manushar mūlam indha ulagatthai nīdhiyōdu nyaayanthīrkka [kadavul] oru naalai kuritthirukkiraar. irandhupōna andha manusharai uyirttheluppiyadhan mūlam adharkaana uttharavaadhatthai ellaa manushargalukkum kodutthirukkiraar.” (ap. 17:31) nyaayatthīrppu naal varappōgiradhu! kadavulai thēdi kandupidikka vēndiyadhu evvalavu mukkiyam!! ulagatthai nyaayanthīrkka kadavul yaarai niyamitthirukkiraar endru pavul nēradiyaaga sollavillai. aanaal, appadi niyamikkappattavarai patriya aachariyamaana vishayatthai theriyappadutthinaar; adhaavadhu, avar manidharaaga vaalndhu, irandhu, pinbu kadavulaal uyirttheluppappattaar enbadhai theriyappadutthinaar.

22 ullatthai thūndum indha mudivaana vaartthaigal indru namakkum porundhum. uyirttheluppappatta yēsu kristhuvaiyē ulagatthai nyaayanthīrkka kadavul niyamitthirukkiraar endru arindhirukkirōm. (yōvaa. 5:22) adhōdu, nyaayatthīrppu naal aayiram varushangal nīdikkum endrum, adhu sīkkiramaaga vandhukondirukkiradhu endrum therindhirukkirōm. (veli. 20:4, 6) nyaayatthīrppu naalai patri naam bayappaduvadhillai; kaaranam, unmaiyullavargalukku andha naal ēraalamaana aasīrvaadhangalai alli tharappōgiradhu. indha olimayamaana edhirkaalatthukku edhu uttharavaadham? arpudhangalilēyē magaa arpudhamaana yēsu kristhuvin uyirttheludhalē.

‘silar yēsuvin sīshargalaanaargal’ (ap. 17:32-34)

23. pavuludaiya pēchukku eppadippatta pradhibalippu kidaitthadhu?

23 pavuludaiya pēchai kēttavargal vevvēru vidhatthil pradhibalitthaargal. uyirttheludhalai patri kēttapōdhu “silar kēli seiya aarambitthaargal.” vēru silar, “innoru samayatthilum idhai patri marubadiyum kētkirōm” endru oru mariyaadhaikkaaga mattum sonnaargal, yēsuvin sīshargalaaga aaga avargal virumbavillai. (ap. 17:32) “irundhaalum, sila aatkal avarōdu sērndhukondu yēsuvin sīshargalaanaargal. avargalil ariyōbaagu nīdhimandratthin nīdhibadhigalil oruvaraana thiyonīsiyu enbavarum, thaamari endra pennum, vēru silarum irundhaargal.” (ap. 17:34) indru naam solgira seidhikkum idhupōl vitthiyaasamaana pradhibalippu varugiradhu, illaiyaa? silar nammai kindal seigiraargal, silar naam solvadhai oru mariyaadhaikkaaga mattum kētkiraargal. aanaal, silar nalla seidhiyai kēttu yēsuvin sīshargalaaga aagiraargal; ippadi avargal maarumpōdhu namakku evvalavu sandhōshamaaga irukkiradhu!

24. ariyōbaaguvil pavul koduttha pēchilirundhu naam ennavellaam katrukkondōm?

24 pavulin pēchai aalamaaga sindhitthu paartthadhilirundhu naam niraiya katrukkondōm; nyaayankaatti pēsuvadhu, otthukkolgira vidhatthil pēsuvadhu, kētpōrukku ētrapadi pēsum muraiyai maatrikkolvadhu aagiyavatrai patri katrukkondōm. adhōdu, poimadha pōdhanaigalai kuruttutthanamaaga nambugiravargalidam porumaiyaagavum saadhuriyamaagavum pēsuvadhan avasiyatthaiyum katrukkondōm. adhumattumalla, kētkiravargalin manadhai kavara vēndum enbadharkaaga baibil satthiyangalai pūsimelukaamal ulladhai ullapadiyē solla vēndum endra mukkiyamaana paadatthaiyum katrukkondōm. pavulin munmaadhiriyai pinpatrinaal ūliyatthil naam innum thiramaiyaaga pēsa mudiyum; kangaanigalkūda sabaiyil innum sirandha pōdhagargalaaga aaga mudiyum. ippadi, kadavulai “thēdi . . . kandupidikka” matravargalukku udhavuvadhil naam ellaarumē thiramaisaaligalaaga irukka mudiyum.—ap. 17:27.

a atthēnē nagaram—pūrvakaala ulagatthin kalaachaara maiyam” endra pettiyai, pakkam 142-il paarungal.

b eppikkūrargalum sthōyikkargalum” endra pettiyai, pakkam 144-il paarungal.

c ariyōbaagu enbadhu akrōpōlisin vadamērku pagudhiyil irundha oru kundru. podhuvaaga angudhaan atthēnē nagaratthin ucha nīdhimandram kūdiyadhu. adhanaal, “ariyōbaagu” endra vaartthai andha nīdhimandratthaiyum kurikkalaam, andha kundraiyum kurikkalaam. idhanaaldhaan, pavul unmaiyil engē alaitthu sellappattaar enbadhan pēril arinyargalidaiyē karutthu vērupaadu irukkiradhu; avar andha kundrukkō adharku pakkatthilō alaitthu sellappattirukkalaam endru silar solgiraargal; innum silar, avar ucha nīdhimandra visaaranaikkaaga vēroru idatthukku, oruvēlai sandhaikku, alaitthu sellappattirukkalaam endru solgiraargal.

d ‘ulagam’ enbadharkaana grēkka vaartthai kaasmōs; indha prabanjatthai kurippadharkaaga grēkkargal idhai payanpadutthinaargal. aanaal, baibilil indha vaartthai podhuvaaga makkalai kurippadharkaaga payanpadutthappattulladhu. irundhaalum, grēkkargal otthukkolgira vishayangalai pēsa pavul muyarchi seidhadhaal prabanjam endra artthatthilēyē andha vaartthaiyai avar ingē payanpadutthiyirukkalaam.

e vaanavīdhiyai patri sthōyikka kavinyaraana araatas eludhiya finōminaa endra kavidhaiyilirundhu pavul mērkōl kaattinaar. matroru sthōyikka kavinyaraana kilenthas eludhiya sīyus dheiva bakthippaadalgal utpada vēru grēkka ilakkiyangalilum adhēpōndra vaartthaigal kaanappadugindrana.