Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

adhigaaram 19

“pēsikkondē iru, amaidhiyaagividaadhē”

“pēsikkondē iru, amaidhiyaagividaadhē”

pavul than thēvaigalukkaaga vēlai seigiraar, aanaal ūliyatthukkē mudhalidam tharugiraar

appōsthalar 18:1-22-in adippadaiyil

1-3. appōsthalan pavul ēn korindhuvukku vandhirukkiraar, avar enna savaalgalai sandhikkiraar?

 innum sila maadhangalil ki.pi. 50-aam varusham mudiyappōgiradhu. appōsthalan pavul korindhuvil irukkiraar. idhu vartthaga maiyamaaga kodikatti parakkiradhu. ēraalamaana grēkkargalum rōmargalum yūdhargalum ingē vaalgiraargal. a pavul vyaabaaram seiyavō vēlai seiyavō ingē varavillai. adhaivida mukkiyamaana oru kaaranatthukkaaga vandhirukkiraar; adhaavadhu, kadavuludaiya arasaangatthai patri saatchi koduppadharkaaga vandhirukkiraar. irundhaalum, thanguvadharku avarukku oru idam thēvaippadugiradhu; thannudaiya selavugalukkaaga matravargalai nambiyirukka avar virumbuvadhillai. matravargaludaiya dhayavil vaalgira ūliyakkaaran endru peyaredukkavum virumbuvadhillai. ippōdhu avar enna seivaar?

2 pavulukku therindha oru kaittholil, kūdaara tholil. adhu sulabamaana tholil kidaiyaadhu; irundhaalum, sondha kaalil nirka vēndum enbadharkaaga adhai seiya avar thayaaraaga irukkiraar. jana sandhadimikka indha nagaratthil avarukku vēlai kidaikkumaa? thanguvadharku thagundha idam kidaikkumaa? indha savaalgal matthiyilum pavul than ūliyatthil kannaaga irukkiraar.

3 pavul korindhuvil sila kaalam thanginaar; avarudaiya ūliyatthukku nalla palan kidaitthadhu. avar korindhuvil seidha ūliyatthilirundhu naam enna katrukkollalaam? nammudaiya ūliya pagudhiyil kadavuludaiya arasaangatthai patri mulumaiyaaga saatchi kodukka adhu namakku eppadi udhavum?

“avargal kūdaara tholil seibavargal” (ap. 18:1-4)

4, 5. (a) korindhuvil pavul engē thangiyirundhaar, avar enna vēlai seidhaar? (b) pavulukku eppadi kūdaara tholil therindhirundhadhu?

4 pavul, korindhuvukku vandhusērndha sila naatkalukku piragu aakkillaa endra yūdharaiyum avaradhu manaivi priskillaalaiyum sandhitthaar; avargal ubasarikkum gunam ullavargal. “yūdhargal ellaaraiyum rōmaivittu pōga solli” kilavudhiyu arasan kattalaiyittirundhadhaal indha thambadhiyar korindhuvukku kudimaari vandhirundhaargal. (ap. 18:1, 2) anbullamkonda ivargal thangaludaiya vīttil thangumpadiyum, thangalōdu sērndhu tholil seiyumpadiyum pavulai kēttukkondaargal. “avargal kūdaara tholil seibavargal. pavulum adhē tholil seigiravaraaga irundhadhaal avargaludaiya vīttil thangi avargalōdu vēlai paartthaar.” (ap. 18:3) korindhuvil pavul ūliyam seidha kaalam muluvadhum indha thambadhiyin vīttildhaan thangiyirundhaar. baibilin paagamaaga aagiyirukkum sila kadidhangalai pavul ivargalōdu thangiyirundha samayatthil eludhiyirukkalaam. b

5 ‘gamaaliyēlin kaaladiyil kalvi katra’ pavulukku eppadi kūdaara tholil therindhirundhadhu? (ap. 22:3) mudhal nūtraandil vaalndha yūdhargal thangal pillaigalukku kaittholil katruttharuvadhai madhippu kuraivaaga ninaikkavillai; avargalil silar appadi kaittholil katrutthandhadhōdu mēlpadippu padikkavum vaitthaargal. pavuludaiya vishayatthilum idhu unmaiyaaga irundhirukkalaam. avar pirandha dharsu nagaram silisiyaavil irundhadhu; adhu kūdaarangal seiya payanpadutthappatta silisiyam endra thunikku pērpōnadhaaga irundhadhu; adhanaal, siruvayadhilirundhē avar kūdaara tholilai katrirundhirukkalaam. kūdaaram seivadhil enna utpattirundhadhu? kūdaara thuniyai nesavu seiya vēndiyirundhadhu alladhu modamodappaana andha murattu thuniyai vetti thaikka vēndiyirundhadhu. ivai irandumē sakkaiyaaga pilindhedukkum vēlaigal.

6, 7. (a) kūdaara tholilai pavul eppadi paartthaar, aakkillaavum priskillaalum avarai pōlavē adhai paartthaargal endru eppadi sollalaam? (b) pavul, aakkillaa, priskillaal aagiyavargaludaiya udhaaranatthai indrirukkum kristhavargal eppadi pinpatrugiraargal?

6 pavul, kūdaara tholilai thannudaiya mulunēra tholilaaga ninaikkavillai. matravargalukku “endha selavum” vaikkaamal ūliyam seivadharkaagavē avar andha tholilai seidhaar. (2 ko. 11:7) aakkillaavum priskillaalum andha tholilai eppadi paartthaargal? kristhavargalaana avargal nichayam pavul maadhiriyēdhaan adhai paartthiruppaargal. sollappōnaal, pavul ki.pi. 52-il korindhuvai vittu pōnapōdhu aakkillaavum priskillaalum avarōdu sērndhu ebēsuvukku kudimaari pōnaargal; angē avargaludaiya vīttil kūttangal nadandhana. (1 ko. 16:19) pinbu, avargal rōmukku thirumbinaargal, adhanpin mīndum ebēsuvukku vandhaargal. bakthivairaakkiyamulla indha thambadhi ūliya vēlaikkē mudhalidam kodutthaargal, matravargalukku sēvai seivadharkaaga thangalai manappūrvamaaga arppanitthaargal; adhanaal, “matra dhēsatthaarin ellaa sabaigalum” adharkaaga avargalukku nandri therivitthana.—rō. 16:3-5; 2 thī. 4:19.

7 pavul, aakkillaa, priskillaal aagiyavargaludaiya udhaaranatthai indru irukkum kristhavargal pinpatrugiraargal. “yaarukkum periya baaramaaga illaadhapadi” indha bakthivairaakkiyamulla ūliyargal kadinamaaga ulaikkiraargal. (1 the. 2:9) mulunēra ūliyam seiyum anēgar thangal selavugalukkaaga pagudhinēra vēlaiyai seigiraargal, alladhu varushatthil sila maadhangal mattumē vēlai seigiraargal. avargalai unmaiyilēyē paaraatta vēndum! aakkillaavaiyum priskillaalaiyum pōl anbullam padaittha anēgar indru thangaludaiya vīttil vattaara kangaanigalai thanga vaikkiraargal. ippadi ‘ubasarippadhai palakkamaakkikkolgiravargal,’ adhu endhalavukku urchaagatthaiyum ūkkatthaiyum tharugiradhu enbadhai therindhirukkiraargal.—rō. 12:13.

‘korindhu nagara makkal palar ejamaanmēl visuvaasam vaitthaargal’ (ap. 18:5-8)

8, 9. yūdhargal edhirtthapōdhu pavul enna seidhaar, adhanpin avar engē pōi prasangitthaar?

8 matravargalukku baaramaaga illaamal ūliyam seiyatthaan pavul kūdaara tholil seidhaar endru munbē paartthōm; sīlaavum thīmōtthēyuvum avarukku thēvaiyaana porulgalai makkedhōniyaavilirundhu anbalippaaga konduvandhadhilirundhu adhu urudhiyaagiradhu. (2 ko. 11:9) avargal vandha udanēyē avar “kadavuludaiya vaartthaiyai mulu mūchōdu prasangikka . . . aarambitthaar.” (ap. 18:5) irundhaalum, yūdhargal avarai kadumaiyaaga edhirtthaargal. kristhuvai patriya uyirkaakkum seidhikku avargal thangaludaiya kaadhugalai adaitthukkondadhaal, avar thannudaiya udaiyai udhari, “ini ungalukku enna nadandhaalum adharku nīngaldhaan poruppu, naan poruppalla. ini naan matra dhēsatthu makkalidam pōgirēn” endru sonnaar.—ap. 18:6; esē. 3:18, 19.

9 appadiyendraal, pavul adhanpin engē pōi prasangitthaar? jebakkūdatthukku pakkatthil irundha thītthiyu yusthu enbavar (ivar yūdha madhatthukku maariyavaraaga irukkalaam) than vīttil pavulukku idam kodutthaar. adhanaal, pavul jebakkūdatthil prasangikkaamal yusthuvin vīttilirundhu prasangikka aarambitthaar. (ap. 18:7) adhuvē avarudaiya ūliya vēlaikku maiya idamaanadhu. aanaalum, avar aakkillaa-priskillaalin vīttildhaan thanginaar.

10. pavul yūdhargalaiyum yūdha madhatthukku maariyavargalaiyum appadiyē odhukkividavillai enbadhai edhu kaattugiradhu?

10 pavul matra dhēsatthu makkalidam pōi prasangippadhaaga sonnadhu unmaidhaan; aanaal, adharkaaga yūdhargalaiyum yūdha madhatthukku maariyavargalaiyum appadiyē odhukkivittaar endru artthamaa? avargalil aarvam kaattiyavargalaikkūda odhukkivittaar endru artthamaa? illai, avargalidamum prasangitthaar. adhan vilaivaaga, “jebakkūdatthin thalaivaraana krispu enbavarum avarudaiya vīttilirundha ellaarum ejamaanin sīshargalaanaargal.” adhumattumaa, jebakkūdatthai sērndha innum ēraalamaanavargalum visuvaasam vaitthaargal; adhanaaldhaan baibil ippadi solgiradhu: “nalla seidhiyai kētta korindhu nagara makkal palarum ejamaanmēl visuvaasam vaitthu nyaanasnaanam edutthaargal.” (ap. 18:8) korindhuvil pudhidhaaga aarambikkappatta kristhava sabaiyin kūttangal thītthiyu yusthuvin vīttildhaan nadandhana. indha padhivai lūkkaa thannudaiya valakkamaana baaniyil eludhiyirundhaal, adhaavadhu kaalavarisaippadi eludhiyirundhaal, pavul than udaiyai udhariya piragudhaan yūdhargalum yūdha madhatthukku maariyavargalum visuvaasigalaaga aagiyirukka vēndum. pavul endhalavu valaindhukoduppavar enbadharku indha sambavam oru atthaatchi.

11. kristhavamandalatthai sērndhavargalidam prasangikkumpōdhu yegōvaavin saatchigal pavulin munmaadhiriyai eppadi pinpatrugiraargal?

11 indru anēga naadugalil, kristhavamandala charchugal nandraaga vērūndriyirukkindrana; avatrin angatthinargalmīdhu balamaana selvaakku selutthivarugindrana. sila idangalil kristhavamandala mishanarigal, ēraalamaana makkalai madham maatriyirukkiraargal. andru korindhuvilirundha yūdhargalai pōl indru kristhavamandalatthaarum paarambariyangalai udumbupōl piditthukkondirukkiraargal. irundhaalum, yegōvaavin saatchigalaagiya naam pavulai pōlavē appadippatta aatkalidam aarvatthōdu prasangitthu, baibilai sariyaaga purindhukolla avargalukku udhavugirōm. avargalō charch thalaivargalō nammai edhirtthaalum sari thunburutthinaalum sari, naam nambikkai ilappadhillai. ēnendraal, “kadavulmīdhu bakthivairaakkiyam” irundhaalum “thirutthamaana arivukkētra vairaakkiyam” illaadha appadippatta aatkal matthiyil manatthaalmaiyullavargal niraiya pēr irukkalaam; avargalai thēdi kandupidippadhu nam kadamai.—rō. 10:2.

“indha nagaratthil ennudaiya makkal innum niraiya pēr irukkiraargal” (ap. 18:9-17)

12. yēsu oru dharisanatthil pavulukku enna nambikkaiyai kodutthaar?

12 korindhuvil thannudaiya ūliyatthai thodarvadhaa vēndaamaa endra kulappam pavulukku oruvēlai irundhirundhaal, yēsu avarukku dharisanamaana iravil adhu thelivaagiyirukkum. andha dharisanatthil yēsu avaridam, “bayappadaadhē, pēsikkondē iru, amaidhiyaagividaadhē. naan unnōdu irukkirēn, yaarum unnai thaakka maattaargal. indha nagaratthil ennudaiya makkal innum niraiya pēr irukkiraargal” endraar. (ap. 18:9, 10) andha dharisanam evvalavu urchaagatthai thandhirukkum! pavulai paadhugaappadhaagavum korindhuvil innum niraiya nalmanam padaittha makkal iruppadhaagavum yēsuvē nambikkai alitthaar. andha dharisanatthukku piragu pavul enna seidhaar? “angē ondrarai varusham thangiyirundhu, kadavuludaiya vaartthaiyai avargalukku karpitthuvandhaar.”—ap. 18:11.

13. nyaayatthīrppu mēdaikku vandhapōdhu pavulukku yaarudaiya nyaabagam vandhirukkalaam, aanaal avar kolai seiyappada maattaar endru ēn urudhiyaaga nambinaar?

13 kittatthatta oru varusham korindhuvil thangivitta piragu yēsuvin aadharavu thanakku irundhadharkaana kūdudhal atthaatchiyai pavul petraar. ‘pavulukku edhiraaga yūdhargal ondruthirandu, avarai nyaayatthīrppu mēdaikku kondupōnaargal.’ (ap. 18:12) silarudaiya karutthuppadi, andha nyaayatthīrppu mēdai sedhukku vēlaippaadugal niraindha nīla, vellai salavai karkalaalaana oru uyarndha mēdaiyaaga irundhadhu; annagara sandhaiveliyin naduvil adhu irundhadhu. nyaayatthīrppu mēdaikku munnē ēraalamaanavargal nirkum alavukku oru periya maidhaanam irundhadhu. jebakkūdatthilirundhum yusthuvin vīttilirundhum sila adi dhūratthildhaan andha mēdai irundhadhu endru tholporul kandupidippugal kaattugindrana. pavul andha mēdaikku kondu sellappattapōdhu avarukku oruvēlai sthēvaanin nyaabagam vandhirukkalaam (sthēvaan, uyirtthyaagam seidha mudhal kristhavar endru silasamayam kurippidappadugiraar). avar sthēvaanin ‘kolaikku’ udandhaiyaaga irundhirundhaar. (ap. 8:1) pavulum ippōdhu kolai seiyappaduvaaraa? illai. ēnendraal, “yaarum unnai thaakka maattaargal” endru avarukku yēsu vaakku kodutthirundhaar.—ap. 18:10.

“avargalai nyaayatthīrppu mēdaiyilirundhu thuratthivittaar.”​—appōsthalar 18:16

14, 15. (a) yūdhargal pavulmīdhu enna kutram saattinaargal, kalliyōn ēn andha valakkai ratthu seidhaar? (b) sosthēnēkku enna nadandhadhu, adhu enna nalla vilaivai ērpadutthiyirukkalaam?

14 pavul nyaayatthīrppu mēdaikku pōnapōdhu enna nadandhadhu? agaayaa maanilatthin aalunaraana kalliyōn andha samayatthil nīdhibadhiyaaga irundhaar. ivar rōma thatthuva nyaaniyaana senikaavin annan. kalliyōnukkumun yūdhargal pavulmīdhu ippadi kutram saattinaargal: “sattatthukku muranaana vidhatthil kadavulai vananga solli indha aal makkalai thūndugiraan.” (ap. 18:13) adhaavadhu, pavul sattavirōdhamaaga madham maatrivandhadhaaga avargal sollaamal sonnaargal. irundhaalum, pavul endha “thavarō periya kutramō” seidhadhaaga kalliyōnukku theriyavillai. (ap. 18:14) yūdhargaludaiya sacharavugalil mūkkai nulaikkavum avar virumbavillai. sollappōnaal, pavul than saarbil vaadhaada aarambippadharku munbē kalliyōn indha valakkai ratthu seidhaar! yūdhargal kōbatthil kodhitthaargal. andha kōbatthaiyellaam sosthēnēmīdhu kaattinaargal. (ivar oruvēlai krispuvukku badhilaaga jebakkūda thalaivaraaga niyamikkappattirukkalaam.) sosthēnēyai piditthu “nyaayatthīrppu mēdaikku munnaal adikka aarambitthaargal.”—ap. 18:17.

15 kūttatthaar sosthēnēyai aditthapōdhu kalliyōn ēn thadutthu nirutthavillai? sosthēnēdhaan pavulukku virōdhamaaga kūttam sērtthiruppaar endrum, adharkaaga avar adivaanguvadhil thavarillai endrum kalliyōn ninaitthirukkalaam. avar appadi ninaitthaarō illaiyō, andha sambavatthinaal nalladhē nadandhadhaaga therigiradhu. pala varushangal kalitthu, pavul korindhu sabaikku eludhiya mudhal kadidhatthil sosthēnē endra oruvarai sagōdharar endru sonnaar. (1 ko. 1:1, 2) korindhuvil adivaangiya sosthēnēyum ivarum oruvardhaanaa? appadiyirundhaal, andha kasappaana anubavam kristhavaraaga maara avarukku udhaviyirukkalaam.

16. “pēsikkondē iru, amaidhiyaagividaadhē. naan unnōdu irukkirēn” endra yēsuvin vaartthaigal ūliyatthil namakku eppadi urchaagam tharugindrana?

16 pavuludaiya prasanga vēlaikku yūdhargal edhirppu therivittha piragudhaan yēsu avaridam, “bayappadaadhē, pēsikkondē iru, amaidhiyaagividaadhē. naan unnōdu irukkirēn” endru solli nambikkai kodutthaar enbadhai ninaivupadutthi paarungal. (ap. 18:9, 10) indha vaartthaigalai naam manadhil padhiya vaikka vēndum, adhuvum nam seidhikku edhirppu varumpōdhu! yegōvaa idhayatthai paartthu, nalmanamulla aatkalai thannudaiya pakkam ilutthukkolgiraar endra unmaiyaiyum naam manadhil padhiya vaikka vēndum. (1 saa. 16:7; yōvaa. 6:44) ūliyatthil surusuruppaaga irukka idhu namakku eppērppatta thūndugōl! ovvoru varushamum aayirakkanakkaana makkal, adhaavadhu ovvoru naalum nūtrukkanakkaana makkal, nyaanasnaanam perugiraargal. ‘ellaa dhēsatthaaraiyum sīshargalaakkungal’ endra kattalaikku kīlppadigiravargalukku yēsu indha nambikkaiyai kodukkiraar: “indha sagaapthatthin kadaisi kattamvarai ellaa naatkalilum naan ungal kūdavē irukkirēn.”—mat. 28:19, 20.

“yegōvaavukku viruppam irundhaal” (ap. 18:18-22)

17, 18. pavul ebēsuvukku pōikkondirundhapōdhu edhai patri yōsitthiruppaar?

17 pavulai edhirttha yūdhargalai kalliyōn aadharikkaadhadhaal pudhidhaaga aarambikkappatta korindhu sabaikku avargal sila kaalam prachinai tharaamal irundhirukkalaam; aanaal, idhai urudhiyaaga solla mudiyaadhu. irundhaalum, pavul korindhuvil ‘pala naatkal thanginaar.’ ki.pi. 52, vasandha kaalatthil (korindhuvilirundhu kittatthatta 11 kilōmīttar thalliyirundha) kengirēyaa thuraimugatthukku pōi angirundhu sīriyaavukku pōga thittamittaar. aanaal, kengirēyaavilirundhu purappaduvadharkumun pavul “thalaimudiyai otta vettikkondaar”; ēnendraal, avarukku oru “nērtthikkadan” irundhadhu. c (ap. 18:18) adhanpin avar aakkillaavaiyum priskillaalaiyum alaitthukkondu ījiyan kadal valiyaaga aasiyaa mainaril irundha ebēsuvukku pōnaar.

18 pavul kengirēyaavaivittu pōikkondirundhapōdhu korindhuvil nadandhadhaiyellaam than manadhil ōdavittiruppaar. avarukku pala iniya ninaivugal irundhana, mananiraivaana anubavangalum kidaitthirundhana. 18 maadhangal angē avar seidha ūliyatthukku nalla palangal kidaitthirundhana. korindhuvil mudhal sabai uruvaagi yusthuvin vīttil kūttangal nadatthappattuvandhana. yusthu, krispu matrum avarudaiya vīttil irundhavargal ena niraiya pēr yēsuvin sīshargalaaga aanaargal. appadi aavadharku pavul udhaviyadhaal, avargalai uyirukku uyiraaga nēsitthaar. piragu avargalukku kadidham eludhiyapōdhu avargalai than idhayatthil eludhappatta sibaarisu kadidhangal endru sonnaar. nammudaiya baibil maanavar satthiyatthai ētrukkollumpōdhu naamum avargalai nenjaara nēsikkirōm, illaiyaa? uyirulla “sibaarisu kadidhangalai” paarkkumpōdhu namakku evvalavu mananiraivu kidaikkiradhu!—2 ko. 3:1-3.

19, 20. ebēsuvukku pōnadhum pavul enna seidhaar, aanmīga kurikkōlgalai adaivadhil pavulidamirundhu naam enna katrukkolgirōm?

19 ebēsuvai adaindhadhum avar ūliya vēlaiyil mulumūchudan iranginaar. “jebakkūdatthukku pōi yūdhargalidam nyaayankaatti pēsinaar.” (ap. 18:19) indha dhadavai konjam kaalamdhaan ebēsuvil thanginaar. innum konja kaalam thangumpadi sagōdharargal kēttukkondapōdhilum avar “sammadhikkavillai.” avargalaivittu purappattapōdhu, “yegōvaavukku viruppam irundhaal marubadiyum ungalidam varuvēn” endraar. (ap. 18:20, 21) ebēsuvil ūliya vēlai adhigam irundhadhena pavulukku nandraaga therindhirundhadhu. adhanaal avar thirumbi vara ninaitthaar, aanaalum yegōvaavin viruppatthinpadi nadakkavē virumbinaar. indha vishayatthil pavul namakku arumaiyaana udhaaranam, illaiyaa? aanmīga kurikkōlgalai adaiya naam mudhalil muyarchi edukka vēndum endraalum, eppōdhum yegōvaavin valinadatthudhalai saarndhirundhu avarudaiya viruppatthukku isaiya nadakka vēndum.—yaak. 4:15.

20 aakkillaavaiyum priskillaalaiyum ebēsuvilēyē vittuvittu pavul sesariyaavukku pōnaar. pinbu, avar erusalēmukku pōi, sabaiyil irundhavargalai sandhitthu vaaltthu sonnaar. (ap. 18:22) adhanpiragu, sīriyaavin andhiyōkiyaavil thaan thangiyirundha vīttukku pōnaar. avarudaiya irandaam mishanari payanam nallapadiyaaga mudivadaindhadhu. aanaal, avarudaiya kadaisi mishanari payanam eppadi irukkappōgiradhu?

a korindhu—irandu kadalgalin raani” endra pettiyai, pakkam 149-il paarungal.

b kadavuludaiya thūndudhalaal eludhappatta urchaagamūttum kadidhangal” endra pettiyai, pakkam 150-il paarungal.

c pavulin nērtthikkadan” endra pettiyai, pakkam 152-il paarungal.