Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

adhigaaram 15

‘sabaigalai balappadutthinaargal’

‘sabaigalai balappadutthinaargal’

sabaigal visuvaasatthil balappada payana kangaanigal udhavugiraargal

appōsthalar 15:36–16:5-in adippadaiyil

1-3. (a) pavulin pudhiya payana nanbar yaar, avar eppadippattavar? (b) indha adhigaaratthil naam edhaiyellaam sindhippōm?

 karadumuradaana paadhai. pavul oru ilainyarudan nadandhu selgiraar. andha ilainyarai patriya ennamē avarudaiya manadhil ōdikkondirukkiradhu. andha ilainyardhaan thīmōtthēyu. ilamai thudippudan irukkum thīmōtthēyuvukku ērakkuraiya 20 vayadhu. than sondha ūraiyum uravaiyumvittu pōikkondirukkiraar. andhi saayum nēratthukkul līsthiraa, ikkōniyaa pagudhiyaivittu avargal vegu dhūram vandhuvidugiraargal. ini enna nadakkappōgiradhu? pavulaal ōralavu ūgikka mudigiradhu; kaaranam, idhu avarudaiya irandaam mishanari payanam. aabatthugalum prachinaigalum niraiya varumendru avarukku theriyum. adhaiyellaam indha ilainyar eppadi samaalikkappōgiraar?

2 thaalmaiyulla thīmōtthēyuvukku thanmīdhu nambikkai irukkiradhō illaiyō, pavulukku thīmōtthēyumīdhu asaikka mudiyaadha nambikkai irukkiradhu. samībatthil nadandha sambavangalin kaaranamaaga, thanakku sariyaana oru payana nanbar vēndumendru pavul thīrmaanikkiraar. payana kangaanigal urudhiyaana manappaanmaiyudanum otrumaiyudanum irundhaaldhaan sabaigalai sandhitthu sagōdharargalai balappaduttha mudiyum endru avar ninaikkiraar. ēn ippadi ninaikkiraar? munbu ērpatta kadum vaakkuvaadhatthaal avarum barnabaavum pirindhu pōnadhu adharku oru kaaranamaaga irukkalaam.

3 karutthuvērupaadugalai thīrppadharkaana sirandha valiyai patri indha adhigaaratthil sindhippōm. pavul ēn thīmōtthēyuvai than payana nanbaraaga thērndhedutthaar endrum paarppōm. adhōdu, indru payana kangaanigal vagikkum mukkiya pangai patri thelivaaga therindhukolvōm.

‘ippōdhu thirumbi pōi, angirukkira sagōdharargalai sandhikkalaam’ (ap. 15:36)

4. enna kaaranangalukkaaga pavul irandaavadhu mishanari payanatthai seidhaar?

4 mundhina adhigaaratthil paartthapadi pavul, barnabaa, yūdhaas, sīlaa aagiya naangu pērum virutthasēdhanam patri aalum kulu eduttha thīrmaanatthai andhiyōkiyaa sabaikku solli, sagōdharargalai urchaagappadutthinaargal. adhan piragu pavul enna seidhaar? thannudaiya aduttha payana thittatthai manadhil vaitthu barnabaavidam, “yegōvaavin vaartthaiyai patri naam arivittha ovvoru nagaratthukkum ippōdhu thirumbi pōi, angirukkira sagōdharargalai sandhitthu avargal eppadi irukkiraargal endru paarkkalaam” endru sonnaar. (ap. 15:36) pudhidhaaga kristhava madhatthukku maariya andha sagōdharargalai verumena nalam visaaritthuvittu varugira ennatthil avar appadi sollavillai. avar enna kaaranangalukkaaga irandaavadhu mishanari payanatthai seidhaar enbadhai patri appōsthalar butthagam thelivaaga vilakkugiradhu. mudhalaavadhu, aalum kulu edutthirundha thīrmaanangalai sabaigalukku thodarndhu theriyappaduttha virumbinaar. (ap. 16:4) irandaavadhu, thaan oru payana kangaaniyaaga irundhadhaal sabaigalai urchaagappadutthi, sagōdharargaludaiya visuvaasatthai balappaduttha vēndum enbadhil urudhiyaaga irundhaar. (rō. 1:11, 12) appōsthalargal vaittha munmaadhiriyai indru yegōvaavin saatchigaludaiya amaippu eppadi pinpatrugiradhu?

5. indrulla aalum kulu sabaigalukku valinadatthudhalaiyum urchaagatthaiyum eppadi tharugiradhu?

5 indru yēsu kristhu thanadhu sabaiyai valinadattha yegōvaavin saatchigaludaiya aalum kuluvai payanpadutthugiraar. paralōga nambikkaiyudaiya indha unmaiyullavargal, ulagam muluvadhum irukkira sabaigalukku valinadatthudhalaiyum urchaagatthaiyum tharugiraargal; adharkaaga kadidhangal, achadikkappatta prasurangal, aanlainil velivarum prasurangal, kūttangal endru pala valigalai payanpadutthugiraargal. adhōdu, ovvoru sabaiyōdum nerungiya thodarbu vaitthukkolla mulumuyarchi edukkiraargal. adhai seiya, payana kangaanigalin sandhippukku ērpaadu seigiraargal. ulagengum ulla thagudhivaaindha mūppargalil aayirakkanakkaanavargalai vattaara kangaanigalaaga avargalē nēradiyaaga niyamikkiraargal.

6, 7. vattaara kangaanigalin sila poruppugal enna?

6 indru payana kangaanigal thaangal sandhikkum sabaiyil ulla ovvoruvarukkum thanippatta gavanam selutthi, baibililirundhu urchaagamalikka muyarchi seigiraargal. eppadi? pavulai pōndra mudhal nūtraandu kristhavargalai avargal pinpatrugiraargal. pavul thannudan sēvai seidha kangaaniyidam, “kadavuludaiya vaartthaiyai prasangi; saadhagamaana kaalatthilum sari, baadhagamaana kaalatthilum sari, avasara unarvōdu prasangi; karpikkum kalaiyai payanpadutthi porumaiyōdu kanditthu pēsu, kadumaiyaaga echari, arivurai sol. . . . narcheidhiyaalarin vēlaiyai sei” endru sonnaar.—2 thī. 4:2, 5.

7 indha vaartthaigalukku isaivaaga, vattaara kangaanigalum (thirumanamaagiyirundhaal) avargaludaiya manaivigalum sabai prasthaabigaludan sērndhu prasanga vēlaiyin palvēru amsangalil īdupadugiraargal. indha kangaanigal ūliyatthil vairaakkiyamaaga pangukolgiraargal, katrukkoduppadhil thiramaisaaligalaaga irukkiraargal. ippadi, mandhaikku nalla munnudhaaranamaaga irukkiraargal. (rō. 12:11; 2 thī. 2:15) vattaara kangaanigal, anbaal thūndappattu thyaagangal seigiraargal. payana vēlaikkaaga thangalaiyē arppanikkiraargal; veyil, malai endru paarppadhillai, aabatthaana ūliya pagudhigal endrum paarppadhillai. (pili. 2:3, 4) avargal selgira ovvoru sabaiyilum baibil adippadaiyil pēchugalai kodutthu ūkkappadutthugiraargal, katrukkodukkiraargal, butthisolgiraargal. sabaiyilulla ellaarum avargaludaiya nalla nadatthaiyai kūrndhu gavanitthu avargalai pinpatrumpōdhu nanmai adaigiraargal.—ebi. 13:7.

“kadumaiyaana vaakkuvaadham ērpattadhu” (ap. 15:37-41)

8. pavul sonna aalōsanaiyai patri barnabaa eppadi unarndhaar, enna seiya urudhiyaaga irundhaar?

8 ‘thirumbi pōi, angirukkira sagōdharargalai sandhikkalaam’ endru pavul sonnapōdhu, barnabaa sandhōshamaaga sammadhitthaar. (ap. 15:36) payana vēlaiyil ivargal irandu pērum thōlōdu thōl sērndhu ulaitthirundhaargal; pōgavirundha idangalai patriyum angē irundhavargalai patriyum nandraaga arindhirundhaargal. (ap. 13:2–14:28) adhanaal, mīndum andha vēlaiyil iruvarumaaga sērndhu īdupaduvadhu nyaanamaanadhaagavum nadaimuraiyaanadhaagavum avargalukku thōndriyirukkalaam. aanaal, adhil oru sikkal irundhadhu. “maarku endru alaikkappatta yōvaanai kūttikkondu pōga vēndum enbadhil barnabaa urudhiyaaga irundhaar” endru appōsthalar 15:37 solgiradhu. thannudaiya ondruvitta sagōdharanaana maarkuvai ‘kūttikkondu pōgalaamaa?’ endru barnabaa aalōsanai kētkavillai, aanaal kūttikkondu pōga “urudhiyaaga irundhaar” enbadhai gavaniyungal.

9. barnabaavin thīrmaanatthai pavul ēn ētrukkollavillai?

9 pavul idharku sammadhikkavillai. ēn? “maarku munbu pampiliyaavil avargalaivittu pirindhu ūliyam seiya varaamal irundhadhaal, avarai kūttikkondu pōga pavul virumbavillai” endru padhivu solgiradhu. (ap. 15:38) mudhal mishanari payanatthinpōdhu pavulōdum barnabaavōdum maarku pōyirundhaar, aanaal kadaisivarai avargalōdu irukkavillai. (ap. 12:25; 13:13) andha payanatthin aarambatthilēyē, adhaavadhu pampiliyaavil irundhapōdhē, than payana vēlaiyai vittuvittu erusalēmukku thirumbinaar. adharkaana kaaranatthai baibil solvadhillai, aanaal maarku poruppillaamal nadandhukondaar endru pavul ninaitthirukkalaam. maarkuvai ini nambi prayōjanam illai endrum yōsitthirukkalaam.

10. barnabaavukkum pavulukkum idaiyē karutthuvērupaadu ērpattadhaal enna nadandhadhu, adhan vilaivu enna?

10 irundhaalum, maarkuvai kūttikkondu pōga vēndum enbadhil barnabaa pidivaadhamaaga irundhaar. aanaal, avarai kūttikkondu pōga kūdaadhu enbadhil pavul pidivaadhamaaga irundhaar. adhanaal, “pavulukkum barnabaavukkum kadumaiyaana vaakkuvaadham ērpattadhu; avargal oruvaraivittu oruvar pirindhupōnaargal” endru appōsthalar 15:39 solgiradhu. barnabaa maarkuvai kūttikkondu than sondha ūraana sīppuru thīvukku pōga kappalērinaar. pavulō, “sīlaavai thērndhedutthukkondaar. sagōdharargal pavulai yegōvaavin kaiyil oppadaitthu, avarudaiya alavatra karunai pavulmēl irukkumpadi jebam seidhaargal. adhan pinbu, avar angirundhu purappattu” pōnaar. (ap. 15:40) pavulum sīlaavum ‘sīriyaa, silisiyaa valiyaaga pōi, angirundha sabaigalai balappadutthinaargal.’—ap. 15:41.

11. namakkum nammai punpadutthiyavargalukkum idaiyē ērpatta virisal nīdikkaamalirukka enna gunangalai kaattuvadhu avasiyam?

11 pavul, barnabaa patriya padhivu, nammudaiya paavatthaal ērpadum kuraipaadugalai ninaippūttalaam. avargal aalum kuluvin visēsha pradhinidhigalaaga niyamikkappattirundhaargal. pavulkūda pirpaadu andha kuluvin oru angatthinaraaga aagiyirukkalaam. irundhaalum indha sandharppatthil pavul, barnabaa iruvarumē thangal abūranatthukku idamalitthuvittaargal. aanaal, thangal natpil ērpatta virisal nīdikka avargal vittuvittaargalaa? illai, avargalidam kuraigal irundhaalum, manatthaalmaiyullavargalaaga, kristhuvin sindhaiyai petravargalaaga irundhaargal. adhanaal, avargal pirpaadu sagōdhara anbai kaattinaargal, oruvaraiyoruvar mannitthaargal. (ebē. 4:1-3) sila kaalam kalitthu, pavulum maarkuvum ondrusērndhu innum niraiya ūliya niyamippugalai seidhaargal. akolō. 4:10.

12. pavulaiyum barnabaavaiyum pōl indraiya kangaanigal eppadippatta gunangalai kaatta vēndum?

12 pavulukkum barnabaavukkum idaiyē orumurai sandai ērpattadhu enbadharkaaga, avargal sandaikkaarargal endru naam mudivukattivida kūdaadhu. barnabaa anbaanavar, dhaaraala gunamullavar endrellaam peyaredutthirundhaar; adhanaaldhaan appōsthalargal, yōsēppu endra avarudaiya sondha peyarai vaitthu alaikkaamal, barnabaa endru alaitthaargal; barnabaa enbadharku “aarudhalin magan” endru arttham. (ap. 4:36) pavulumkūda menmaiyaanavar, kanivaanavar endrellaam peyaredutthirundhaar. (1 the. 2:7, 8) indru vattaara kangaanigal utpada kristhava kangaanigal ellaarumē pavulaiyum barnabaavaiyum pōl manatthaalmai kaatta eppōdhum muyarchiyedukka vēndum; saga mūppargalaiyum mandhai muluvadhaiyum menmaiyaaga nadattha vēndum.—1 pē. 5:2, 3.

‘uyarvaaga pēsappattu vandhaar’ (ap. 16:1-3)

13, 14. (a) thīmōtthēyu yaar, pavul endha sandharppangalil avarai sandhitthiruppaar? (b) thīmōtthēyu eppadi pavuludaiya gavanatthai kavarndhaar? (c) thīmōtthēyuvukku enna poruppu kodukkappattadhu?

13 pavul thannudaiya irandaavadhu mishanari payanatthinpōdhu rōma maagaanamaana galaatthiyaavukku pōnaar; angē ērkenavē uruvaagiyirundha sila sabaigalai sandhitthaar. kadaisiyaaga, “therbaikkum pinbu līsthiraavukkum vandhusērndhaar.” mēlum padhivu ippadi solgiradhu: “angē thīmōtthēyu endra oru sīshar irundhaar. avarudaiya ammaa yēsuvai pinpatriya oru yūdha pen, aanaal appaa oru grēkkar.”—ap. 16:1. b

14 sumaar ki.pi. 47-il līsthiraavukku pavul mudhalmurai pōnapōdhu thīmōtthēyuvin kudumbatthai sandhitthiruppaar. adhanpin, 2 alladhu 3 varushangalukku piragu, irandaam muraiyaaga angē pōnapōdhu, ilam thīmōtthēyu avarudaiya gavanatthai kavarndhaar. kaaranam? angē “irundha sagōdharargal thīmōtthēyuvai patri uyarvaaga pēsinaargal.” thīmōtthēyu, thannudaiya sondha sabaiyilirundha sagōdharargalin madhippumariyaadhaiyai mattumalla, matra sagōdharargalin madhippumariyaadhaiyaiyum sambaadhitthirundhaar. sollappōnaal, līsthiraavil mattumalla, sumaar 30 kilōmīttar dhūratthil irundha ikkōniyaavil vaalndha sagōdharargalum avarai paaraatti pēsinaargal endru adhē padhivu solgiradhu. (ap. 16:2) sabai mūppargal kadavuludaiya sakthiyaal valinadatthappattu ilam thīmōtthēyuvukku mukkiya poruppu ondrai kodutthaargal, adhaavadhu pavulukkum sīlaavukkum payana nanbaraaga irukkira poruppai kodutthaargal.—ap. 16:3.

15, 16. thīmōtthēyuvukku edhu nalla peyarai vaangitthandhadhu?

15 ilam vayadhilēyē thīmōtthēyu eppadi indhalavu nalla peyarai sambaadhitthaar? avarudaiya arivinaalaa? alaginaalaa? thiramaigalaalaa? podhuvaaga, idhaiyellaam paartthu makkal mayanguvaargal. thīrkkadharisi saamuvēlkūda orusamayam velitthōtratthai paartthu thappukkanakku pōttaar. aanaal, kadavul avaridam, “manidhan paarppadhupōl naan paarppadhillai. manidhan velitthōtratthai mattumdhaan paarkkiraan. aanaal, yegōvaavaagiya naan idhayatthai paarkkirēn” endru sonnaar. (1 saa. 16:7) thīmōtthēyuvukku matra kristhavargalidamirundhu nalla peyarai vaangitthandhadhu avarukku irundha thiramaigal alla, avarudaiya gunangalē!

16 pala varushangal kalitthu, thīmōtthēyuvin nalla gunangal silavatrai appōsthalan pavul sonnaar. ūliya vēlaiyil avar kaattiya nalla manappaanmaiyaiyum, suyanalam illaadha anbaiyum, avarudaiya kadina ulaippaiyum patri sonnaar. (pili. 2:20-22) thīmōtthēyu “velivēshamillaadha” visuvaasatthai kaattiyadharkaagavum peyarpetravaraaga irundhaar.—2 thī. 1:5.

17. ilainyargal indru thīmōtthēyuvai pōlavē eppadi nadandhukollalaam?

17 indru, niraiya ilainyargal thīmōtthēyuvai pōlavē kadavulukku pidittha gunangalai valartthukkolgiraargal. idhanaal chinna vayadhilēyē yegōvaavidamirundhum avarudaiya makkalidamirundhum nalla peyar sambaadhikkiraargal. (nīdhi. 22:1; 1 thī. 4:15) velivēshamillaadha visuvaasatthai kaattugiraargal, irattai vaalkkai vaalvadhai thavirkkiraargal. (sang. 26:4) ivargal prasthaabigalaaga thagudhipetru, yegōvaavukku thangalai arppanitthu, nyaanasnaanam perumpōdhu avarai vanangum ellaarum evvalavu urchaagam perugiraargal! ippadippatta ilainyargal, edhirkaalatthil thīmōtthēyuvai pōl sabaiyil mukkiya pangu vagikka mudiyum.

“sabaiyil irundhavargal visuvaasatthil balappattu vandhaargal” (ap. 16:4, 5)

18. (a) payana kangaanigalaana pavulum thīmōtthēyuvum enna ūliya poruppugalai petrirundhaargal? (b) sabaigal eppadi palanadaindhana?

18 pavulum thīmōtthēyuvum varushakkanakkaaga ondrusērndhu ūliya vēlaiyil īdupattaargal. payana kangaanigalaana avargal, aalum kuluvin saarbil palvēru poruppugalai niraivētrinaargal. “avargal nagaram nagaramaaga pōnapōdhu, erusalēmilirundha appōsthalargalum mūppargalum thīrmaanittha kattalaigalai angē irundhavargalidam therivitthu, avatrai kadaippidikkumpadi sonnaargal” endru baibil padhivu solgiradhu. (ap. 16:4) appōsthalargalum mūppargalum koduttha aalōsanaigalai sabaigalum kadaippiditthu nadandhana. itthagaiya kīlppadidhalin kaaranamaaga, “sabaiyil irundhavargal visuvaasatthil balappattu vandhaargal, avargaludaiya ennikkaiyum naalukku naal adhigamaagikkondē vandhadhu.”—ap. 16:5.

19, 20. thangalai ‘valinadatthugiravargalin’ arivuraikku kristhavargal ēn kīlppadiya vēndum?

19 avvaarē, indru yegōvaavin saatchigal thangalai ‘valinadatthugiravargalin’ arivuraikku eppōdhum kīlppadindhu nadappadhaal aasīrvaadhangalai anubavikkiraargal. (ebi. 13:17) indha ulagatthin kaatchi maarikkondē iruppadhaal, “unmaiyum vivēgamum ulla adimai” alikkira aanmīga unavai naam udanukkudan utkondu, adhanpadi nadappadhu romba mukkiyam. (mat. 24:45; 1 ko. 7:29-31) appadi seiyumpōdhu, satthiyatthaivittu vilagaamalum indha ulagatthinaal karaipadaamalum iruppōm.—yaak. 1:27.

20 unmaidhaan, pavul, barnabaa, maarku pōndra mudhal nūtraandu mūppargalai pōl indru aalum kuluvil irukkiravargalum kristhava kangaanigalum kuraiyullavargaldhaan. (rō. 5:12; yaak. 3:2) aanaal, aalum kuluvil irukkiravargal kadavuludaiya vaartthaiyai achuppisagaamal kadaippidippadhaalum, appōsthalargalin munmaadhiriyai appadiyē pinpatruvadhaalum nambagamaanavargal enbadhai kaattiyirukkiraargal. (2 thī. 1:13, 14) idhan vilaivaaga, sabaigal visuvaasatthil balappattu varugindrana.

a maarku petra ūliya poruppugal” endra pettiyai, pakkam 118-il paarungal.

b “thīmōtthēyu ‘ nalla seidhiyai arivippadhil’ kadinamaaga ulaikkiraar” endra pettiyai, pakkam 121-il paarungal.