யெ-கோ-வா தே-வ-னே,

திக்-கற்-று நின்-றோ-மே.

ம-க-னைக் கொ-டுத்-தே

மீட்-டீர் எம்-மை-யே!

எம் வாழ்க்-கை எல்-லா-மே,

உம் கை-யில் தந்-தோ-மே!

உம் அன்-பைப் பற்-றி-யே,

பா-ரெங்-கும் சொல்-வோ-மே!

க-ரு-ணை வள்-ள-லே,

உம் அன்-பு ஈர்க்-கு-தே!

உம் மா-பேர், உம் நட்-பு

எம் பொக்-கி-ஷ-மே!

ம-க-னின் உ-யி-ரே

ஈ-டில்-லா ப-ரி-சே!

எம் ஜீ-வன் மீட்-க-வே

தன் ஜீ-வன் தந்-தா-ரே!

(முடிவான வரிகள்)

யெ-கோ-வா தே-வ-னே, நன்-றி சொல்-கின்-றோ-மே!

அ-ரு-மை ம-க-னைத் தந்-தீர் கோ-டி நன்-றி-யே!