எபிரெயருக்குக் கடிதம் 6:1-20
6 அதனால்தான், கிறிஸ்துவைப் பற்றிய அடிப்படை போதனைகளைக்+ கற்று முடித்திருக்கிற நாம், வீணான செயல்களைவிட்டு மனம் திருந்துவது, கடவுள்மேல் விசுவாசம் வைப்பது ஆகியவற்றையும்,
2 ஞானஸ்நானங்கள், கைகளை வைப்பது,+ உயிர்த்தெழுதல்,+ நிரந்தர நியாயத்தீர்ப்பு ஆகிய போதனைகளையும் மறுபடியும் அஸ்திவாரமாகப் போடாமல் முதிர்ச்சியை நோக்கி வேகமாக முன்னேற வேண்டும்.+
3 கடவுள் அனுமதித்தால் நாம் கண்டிப்பாக முதிர்ச்சியை நோக்கி முன்னேறுவோம்.
4 ஒருசமயம் அறிவொளியைப் பெற்றும்,+ பரலோக அன்பளிப்பை* ருசிபார்த்தும், கடவுளுடைய சக்தியைப் பெற்றும்,
5 கடவுளுடைய நல்ல வார்த்தையைச் சுவைத்தும், வரப்போகிற உலகத்தின்* வல்லமையான காரியங்களை ருசித்தும்
6 விசுவாசத்தைவிட்டு விலகியவர்கள்,+ கடவுளுடைய மகனைத் தாங்களே மறுபடியும் மரக் கம்பத்தில் ஆணியடித்து வெளிப்படையாக அவரை அவமானப்படுத்துகிறார்கள்.+ அதனால், அவர்களுடைய புத்தியைத் தெளிய வைத்து அவர்களைத் திருத்துவது முடியாத காரியம்.
7 உதாரணமாக, நிலம் அதன்மேல் அடிக்கடி பெய்கிற மழை நீரை உறிஞ்சிக்கொண்டு, அதில் பயிர் செய்கிறவர்களுக்குப் பிரயோஜனமாக இருக்கிற விளைச்சலைத் தரும்போது, அது கடவுளால் ஆசீர்வதிக்கப்படும்.
8 ஆனால், களைகளையும் முட்செடிகளையும் முளைப்பிக்கும்போது, அது ஒதுக்கித்தள்ளப்பட்டு விரைவில் சாபத்துக்குள்ளாகும், முடிவில் சுட்டெரிக்கப்படும்.
9 அன்புக் கண்மணிகளே, நாங்கள் இப்படிப் பேசினாலும், விசுவாசத்தை விட்டு விலகியவர்களைவிட நீங்கள் நல்ல நிலையில் இருக்கிறீர்கள் என்றும், மீட்புக்கு வழிநடத்துகிற காரியங்களைப் பெற்றிருக்கிறீர்கள் என்றும் நம்பிக்கையோடு இருக்கிறோம்.
10 பரிசுத்தவான்களுக்காக நீங்கள் சேவை செய்திருக்கிறீர்கள், சேவை செய்தும் வருகிறீர்கள்; அதனால், உங்களுடைய உழைப்பையும் தன்னுடைய பெயருக்காக நீங்கள் காட்டிய அன்பையும் மறந்துவிடுவதற்குக் கடவுள் அநீதியுள்ளவர் கிடையாது.+
11 நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் தொடர்ந்து சுறுசுறுப்பாகச் சேவை செய்ய வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்புகிறோம். அப்போதுதான், உங்களுடைய நம்பிக்கை+ நிறைவேறும் என்ற முழு உறுதி கடைசிவரை+ உங்களுக்கு இருக்கும்.
12 அதனால், மந்தமானவர்களாக ஆகிவிடாதீர்கள்;+ அதற்குப் பதிலாக, விசுவாசத்தாலும் பொறுமையாலும் கடவுளுடைய வாக்குறுதிகளைப் பெற்றவர்களுடைய முன்மாதிரியைப் பின்பற்றுங்கள்.
13 ஆபிரகாமுக்குக் கடவுள் வாக்குறுதி கொடுத்தபோது, ஆணையிட்டுச் சொல்வதற்குத் தன்னைவிடப் பெரியவர் யாரும் இல்லாததால் தன்மீதே ஆணையிட்டு,+
14 “நான் உன்னை நிச்சயம் ஆசீர்வதிப்பேன்; நான் உன்னை நிச்சயம் பெருகப் பண்ணுவேன்” என்று சொன்னார்.+
15 அதன்படியே, ஆபிரகாம் பொறுமையாகக் காத்திருந்த பின்பு கடவுள் வாக்குறுதி கொடுத்ததைப் பெற்றுக்கொண்டார்.
16 மக்கள் தங்களைவிட பெரியவர்கள் பெயரில்தான் ஆணையிடுவார்கள். அந்த உறுதிமொழி சட்டப்பூர்வ உத்தரவாதம்+ கொடுப்பதால், எல்லா வாக்குவாதங்களுக்கும் முற்றுப்புள்ளி வைக்கிறது.
17 அப்படியே, கடவுளும் தன்னுடைய வாக்குறுதியை ஆஸ்தியாகப் பெற்றவர்களுக்குத்+ தன்னுடைய நோக்கம் மாறாது என்பதை இன்னும் தெளிவுபடுத்த விரும்பி, ஓர் உறுதிமொழியின் மூலம் அதற்கு உத்தரவாதம் கொடுத்தார்.
18 கடவுளால் பொய் சொல்லவே முடியாத,+ மாறாத இரண்டு காரியங்களை* வைத்துப் பார்க்கும்போது, அவரை அடைக்கலமாக நினைத்து ஓடிவந்த நாம், நம் முன்னால் வைக்கப்பட்டிருக்கிற நம்பிக்கையைப் பலமாகப் பிடித்துக்கொண்டு மிகுந்த ஊக்கம் பெறுவதற்காகவே அதை உறுதிப்படுத்தினார் என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது.
19 அந்த நம்பிக்கை+ நம் உயிருக்கு நங்கூரம் போன்றது; அது உறுதியானது, நம்பகமானது; திரைச்சீலைக்குள் போக அது நம்மை வழிநடத்துகிறது.+
20 மெல்கிசேதேக்கைப் போலவே என்றென்றும் தலைமைக் குருவாகியிருக்கிற+ நம் முன்னோடியான இயேசு+ நம் சார்பில் அந்தத் திரைச்சீலைக்குள் போயிருக்கிறார்.
அடிக்குறிப்புகள்
^ வே.வா., “இலவச அன்பளிப்பை.”
^ வே.வா., “சகாப்தத்தின்.” சொல் பட்டியலைப் பாருங்கள்.
^ அதாவது, “யெகோவாவின் வாக்குறுதியையும் ஆணையையும்.”