మత్తయి 14:1-36
14 ఆ కాలంలో ఆ జిల్లా పరిపాలకుడు* హేరోదు యేసు గురించి విని,
2 తన సేవకులతో ఇలా అన్నాడు: “అతను బాప్తిస్మమిచ్చే యోహానే. అతను మళ్లీ బ్రతికాడు, అందుకే అతను ఈ శక్తివంతమైన పనుల్ని చేయగలుగుతున్నాడు.”
3 హేరోదు* తన అన్న ఫిలిప్పు భార్యయైన హేరోదియ కారణంగా యోహానును బంధించి, చెరసాలలో వేయించాడు.
4 ఎందుకంటే, “నువ్వు ఆమెను పెళ్లిచేసుకోవడం తప్పు” అని యోహాను అతనితో అంటూ ఉండేవాడు.
5 హేరోదు యోహానును చంపాలనుకున్నాడు, కానీ ప్రజలు యోహానును ప్రవక్తగా చూస్తున్నందువల్ల హేరోదు వాళ్లకు భయపడ్డాడు.
6 అయితే హేరోదు పుట్టినరోజు వేడుక జరుగుతున్న సమయంలో, హేరోదియ కూతురు నాట్యం చేసి హేరోదును చాలా సంతోషపెట్టింది.
7 కాబట్టి ఆమె ఏది అడిగినా ఇస్తానని అతను ప్రమాణం చేశాడు.
8 అప్పుడు ఆమె వాళ్లమ్మ ప్రేరణతో, “బాప్తిస్మమిచ్చే యోహాను తలను ఓ పళ్లెంలో పెట్టి నాకు ఇవ్వండి” అని అడిగింది.
9 రాజుకు దుఃఖం వచ్చినా, అతిథుల ముందు తాను చేసిన ప్రమాణాన్ని బట్టి, యోహాను తలను ఆమెకు ఇవ్వమని ఆజ్ఞాపించాడు.
10 కాబట్టి అతను ఒక సైనికుణ్ణి పంపించి, చెరసాలలో యోహాను తలను నరికించాడు.
11 అతని తలను ఒక పళ్లెంలో పెట్టి, ఆ అమ్మాయికి ఇచ్చారు. ఆమె దాన్ని వాళ్లమ్మ దగ్గరికి తీసుకొచ్చింది.
12 తర్వాత యోహాను శిష్యులు వచ్చి, అతని శరీరాన్ని తీసుకెళ్లి పాతిపెట్టారు; అప్పుడు వాళ్లు యేసు దగ్గరికి వచ్చి ఆ విషయం చెప్పారు.
13 యేసు ఆ మాట విన్నప్పుడు, అక్కడి నుండి పడవలో బయల్దేరి ఒంటరిగా ఉండడానికి ఒక ఏకాంత ప్రదేశానికి వెళ్లాడు. కానీ ప్రజలు ఈ విషయం తెలుసుకొని, వివిధ నగరాల నుండి వచ్చి నడుచుకుంటూ ఆయన వెనక వెళ్లారు.
14 ఆయన ఒడ్డుకు చేరుకున్నప్పుడు, అక్కడ చాలామంది ప్రజలు ఉండడం చూశాడు. ఆయన వాళ్లమీద జాలిపడి, వాళ్లలో రోగుల్ని బాగుచేశాడు.
15 అయితే సాయంత్రం కావస్తుండగా, శిష్యులు ఆయన దగ్గరికి వచ్చి, “ఇది మారుమూల ప్రాంతం, పైగా సాయంత్రం కావస్తోంది; ఈ ప్రజల్ని పంపించేస్తే, చుట్టుపక్కల ఉన్న ఊళ్లలోకి వెళ్లి ఆహారం కొనుక్కుంటారు” అన్నారు.
16 కానీ యేసు శిష్యులతో, “వాళ్లు వెళ్లాల్సిన అవసరం లేదు, మీరే వాళ్లకు తినడానికి ఏమైనా పెట్టండి” అన్నాడు.
17 అందుకు వాళ్లు, “ఇక్కడ మా దగ్గర ఐదు రొట్టెలు, రెండు చేపలు తప్ప ఇంకేమీ లేవు” అని ఆయనతో అన్నారు.
18 “వాటిని నా దగ్గరికి తీసుకురండి” అని ఆయన చెప్పాడు.
19 అప్పుడు ఆయన ప్రజల్ని గడ్డిమీద కూర్చోమని చెప్పాడు. తర్వాత ఆయన ఐదు రొట్టెల్ని, రెండు చేపల్ని తీసుకుని ఆకాశం వైపు చూస్తూ ప్రార్థన చేశాడు. ఆ తర్వాత రొట్టెల్ని విరిచి, తన శిష్యులకు ఇచ్చాడు; శిష్యులు వాటిని ప్రజలకు అందించారు.
20 దాంతో వాళ్లంతా తృప్తిగా తిన్నారు. శిష్యులు మిగిలిన ముక్కల్ని పోగుచేసినప్పుడు 12 గంపలు నిండాయి.
21 తిన్నవాళ్లలో స్త్రీలు, పిల్లలు కాక దాదాపు 5,000 మంది పురుషులు ఉన్నారు.
22 ఆ తర్వాత వెంటనే యేసు, తన శిష్యుల్ని పడవ ఎక్కించి తనకన్నా ముందుగా అవతలి ఒడ్డుకు వెళ్లమని చెప్పాడు. వాళ్లు వెళ్తుండగా ఆయన ప్రజల్ని పంపించేశాడు.
23 ప్రజల్ని పంపించాక యేసు ప్రార్థించడానికి ఒంటరిగా కొండమీదికి వెళ్లాడు. సాయంకాలం అయినప్పుడు ఆయన అక్కడ ఒంటరిగా ఉన్నాడు.
24 అప్పటికల్లా ఆ పడవ ఒడ్డుకు వందల మీటర్ల* దూరంలో ఉంది, ఎదురుగాలి వీస్తున్నందువల్ల అలలు పడవను బలంగా కొడుతున్నాయి.
25 అయితే రాత్రి నాలుగో జామున* ఆయన నీళ్ల మీద నడుచుకుంటూ వాళ్ల దగ్గరికి వచ్చాడు.
26 ఆయన అలా సముద్రం మీద నడుచుకుంటూ రావడం చూసినప్పుడు శిష్యులు కంగారుగా, “అమ్మో, అదేదో వస్తోంది!” అన్నారు. వాళ్లు భయంతో కేకలు వేశారు.
27 కానీ యేసు వెంటనే, “నేనే, భయపడకండి” అని వాళ్లతో అన్నాడు.
28 అప్పుడు పేతురు యేసుతో, “ప్రభువా, అది నువ్వే అయితే నేను నీళ్లమీద నడుచుకుంటూ నీ దగ్గరికి వచ్చేలా నన్ను ఆజ్ఞాపించు” అన్నాడు.
29 ఆయన, “రా!” అన్నాడు, అప్పుడు పేతురు పడవ దిగి నీళ్లమీద నడుచుకుంటూ యేసు వైపు వెళ్లాడు.
30 కానీ తుఫానును చూసి పేతురు భయపడిపోయాడు. అతను నీళ్లలో మునిగిపోతున్నప్పుడు, “ప్రభువా, నన్ను రక్షించు!” అని అరిచాడు.
31 యేసు వెంటనే చేయి చాపి పేతురును పట్టుకొని అతనితో, “అల్పవిశ్వాసీ, నువ్వు ఎందుకు సందేహపడ్డావు?” అన్నాడు.
32 వాళ్లు పడవ ఎక్కాక, తుఫాను ఆగిపోయింది.
33 అప్పుడు పడవలో ఉన్నవాళ్లు, “నువ్వు నిజంగా దేవుని కుమారుడివి” అంటూ ఆయనకు సాష్టాంగ* నమస్కారం చేశారు.
34 వాళ్లు సముద్రం దాటి గెన్నేసరెతుకు వచ్చారు.
35 ఆ ప్రాంతంలోని వాళ్లు ఆయన్ని గుర్తుపట్టి, ఆ విషయాన్ని చుట్టుపక్కల ప్రాంతాల్లోని ప్రజలకు తెలియజేశారు. అప్పుడు ప్రజలు అనారోగ్యంగా ఉన్న వాళ్లందరినీ ఆయన దగ్గరికి తీసుకొచ్చారు.
36 ఆయన పైవస్త్రం అంచును మాత్రం ముట్టుకోనివ్వమని వాళ్లు ఆయన్ని బ్రతిమాలారు. అలా ముట్టుకున్న వాళ్లంతా పూర్తిగా బాగయ్యారు.
అధస్సూచీలు
^ అక్ష., “చతుర్థాధిపతి.”
^ అంటే, హేరోదు అంతిప. పదకోశం చూడండి.
^ అక్ష., “ఎన్నో స్టేడియా.” ఒక స్టేడియం 185 మీటర్లతో (606.95 అడుగులతో) సమానం.
^ అంటే దాదాపు రాత్రి 3 గంటల నుండి ఉదయం 6 గంటల వరకు.
^ లేదా “వంగి.”
