మార్కు 8:1-38

  • యేసు 4,000 మందికి ఆహారం పెట్టడం  (1-9)

  • ఒక గుర్తు కోసం అడుగుతారు (10-13)

  • పరిసయ్యుల పులిసిన పిండి, హేరోదు పులిసిన పిండి  (14-21)

  • బేత్సయిదాలో గుడ్డివాడు బాగవ్వడం  (22-26)

  • పేతురు క్రీస్తును గుర్తిస్తాడు (27-30)

  • యేసు మరణం గురించి ముందే చెప్పబడింది  (31-33)

  • నిజమైన శిష్యరికం  (34-38)

8  ఆ రోజుల్లో, మళ్లీ ఇంకోసారి చాలామంది జనం తరలివచ్చారు, వాళ్ల దగ్గర తినడానికి ఏమీ లేదు. కాబట్టి ఆయన శిష్యుల్ని పిలిచి ఇలా అన్నాడు:  “ఈ జనాన్ని చూస్తే నాకు జాలేస్తోంది. గత మూడు రోజులుగా వాళ్లు నాతోనే ఉన్నారు, తినడానికి వాళ్ల దగ్గర ఏమీ లేదు.  వాళ్లను అలాగే ఆకలితో ఇళ్లకు పంపిస్తే దారిలోనే కళ్లు తిరిగి పడిపోతారు; కొంతమందైతే మరీ దూరం నుండి వచ్చారు.”  అయితే శిష్యులు ఇలా అన్నారు: “ఇంతమంది ఆకలి తీర్చడానికి కావాల్సినంత ఆహారం ఈ మారుమూల ప్రాంతంలో ఎక్కడ దొరుకుతుంది?”  అందుకు ఆయన, “మీ దగ్గర ఎన్ని రొట్టెలు ఉన్నాయి?” అని అడిగాడు. “ఏడు ఉన్నాయి” అని వాళ్లు అన్నారు.  అప్పుడు ఆయన జనాన్ని నేలమీద కూర్చోమని చెప్పాడు. తర్వాత ఏడు రొట్టెల్ని తీసుకొని దేవునికి కృతజ్ఞతలు తెలిపి, వాటిని విరిచి ప్రజలకు పంచిపెట్టమని శిష్యులకు ఇవ్వడం మొదలుపెట్టాడు, వాళ్లు ప్రజలకు పంచిపెట్టారు.  వాళ్ల దగ్గర కొన్ని చిన్నచేపలు కూడా ఉన్నాయి, ఆయన వాటికోసం దేవునికి కృతజ్ఞతలు తెలిపి వాటిని కూడా ప్రజలకు పంచిపెట్టమని చెప్పాడు.  ప్రజలు తృప్తిగా తిన్నారు, శిష్యులు మిగిలిన ముక్కల్ని పోగుచేసినప్పుడు ఏడు పెద్ద గంపలు* నిండాయి.  ఈసారి అక్కడ దాదాపు 4,000 మంది పురుషులు ఉన్నారు. తర్వాత యేసు వాళ్లను పంపించేశాడు. 10  వెంటనే ఆయన శిష్యులతో కలిసి పడవ ఎక్కి, దల్మనూతా ప్రాంతానికి వచ్చాడు. 11  పరిసయ్యులు అక్కడికి వచ్చి ఆయనతో వాదనకు దిగారు. ఆయన్ని పరీక్షించడానికి ఆకాశం నుండి ఓ సూచన చూపించమని పట్టుబట్టారు. 12  ఆయన గట్టిగా నిట్టూర్చి ఇలా అన్నాడు: “ఈ తరంవాళ్లు ఓ సూచన చూపించమని ఎందుకు అడుగుతున్నారు? నేను నిజంగా చెప్తున్నాను, ఈ తరంవాళ్లు ఏ సూచనా చూడరు.” 13  తర్వాత ఆయన వాళ్ల దగ్గర నుండి బయల్దేరి, మళ్లీ పడవ ఎక్కి అవతలి ఒడ్డుకు వెళ్లాడు. 14  అయితే శిష్యులు రొట్టెలు తీసుకువెళ్లడం మర్చిపోయారు, పడవలో వాళ్ల దగ్గర ఒక్క రొట్టె తప్ప ఇంకేమీ లేవు. 15  ఆయన వాళ్లను హెచ్చరిస్తూ స్పష్టంగా ఇలా అన్నాడు: “అప్రమత్తంగా ఉండండి, పరిసయ్యుల పులిసిన పిండి విషయంలో, హేరోదు పులిసిన పిండి విషయంలో జాగ్రత్తగా ఉండండి.” 16  అప్పుడు వాళ్లు తమ దగ్గర రొట్టెలు లేనందుకు ఒకరితో ఒకరు గొడవపడడం మొదలుపెట్టారు. 17  అది గమనించి ఆయన వాళ్లతో ఇలా అన్నాడు: “మీ దగ్గర రొట్టెలు లేవని ఎందుకు గొడవపడుతున్నారు? మీకు ఇంకా అర్థంకాలేదా? మీరు ఇంకా గ్రహించలేకపోతున్నారా? మీ హృదయాలు ఇంకా అర్థంచేసుకునే స్థితికి రాలేదా? 18  ‘కళ్లు ఉండి కూడా మీరు చూడరా? చెవులు ఉండి కూడా మీరు వినరా?’ ఓసారి గుర్తుచేసుకోండి, 19  నేను ఐదు రొట్టెల్ని 5,000 మంది పురుషులకు పంచిపెట్టినప్పుడు మిగిలిన రొట్టెముక్కల్ని మీరు ఎన్ని గంపల నిండా పోగేశారు?” అందుకు వాళ్లు, “పన్నెండు గంపలు” అన్నారు. 20  “ఏడు రొట్టెల్ని 4,000 మంది పురుషులకు పంచిపెట్టినప్పుడు మిగిలిన రొట్టెముక్కల్ని మీరు ఎన్ని పెద్ద గంపల* నిండా పోగేశారు?” అని ఆయన అడిగాడు. అందుకు వాళ్లు, “ఏడు పెద్ద గంపలు” అన్నారు. 21  అప్పుడు ఆయన వాళ్లతో “మీకు ఇంకా అర్థంకాలేదా?” అన్నాడు. 22  ఆ తర్వాత వాళ్లు బేత్సయిదాలో ఆగారు. అక్కడ, ప్రజలు యేసు దగ్గరికి ఓ గుడ్డివాడిని తీసుకొచ్చి, అతన్ని ముట్టుకోమని ఆయన్ని బ్రతిమాలారు. 23  యేసు ఆ గుడ్డివాడి చేయి పట్టుకొని ఊరి బయటికి తీసుకువచ్చాడు. ఆయన అతని కళ్ల మీద ఉమ్మి వేశాక, అతని మీద చేతులు ఉంచి, “నీకు ఏమైనా కనిపిస్తోందా?” అని అడిగాడు. 24  అందుకు అతను చుట్టూ చూసి, “నాకు మనుషులు కనిపిస్తున్నారు కానీ వాళ్లు నడుస్తున్న చెట్లలా ఉన్నారు” అన్నాడు. 25  ఆయన మళ్లీ అతని కళ్లను ముట్టుకున్నాడు. అప్పుడు అతనికి అన్నీ స్పష్టంగా కనిపించాయి. అతనికి చూపు వచ్చేసింది, ప్రతీది చక్కగా చూడగలిగాడు. 26  యేసు అతనితో, “ఊళ్లోకి వెళ్లకు” అని చెప్పి ఇంటికి పంపించేశాడు. 27  తర్వాత యేసు, ఆయన శిష్యులు ఫిలిప్పీ కైసరయ ప్రాంతంలోని గ్రామాలకు వెళ్లారు. దారిలో శిష్యుల్ని ఆయన ఇలా అడిగాడు: “ప్రజలు నేను ఎవరినని చెప్పుకుంటున్నారు?” 28  అందుకు వాళ్లు ఆయనకు ఇలా చెప్పారు: “బాప్తిస్మం ఇచ్చే యోహానువని చెప్పుకుంటున్నారు. కొందరైతే ఏలీయావని, మరికొందరైతే ప్రవక్తల్లో ఒకడివని చెప్పుకుంటున్నారు.” 29  అప్పుడు ఆయన వాళ్లను ఇలా అడిగాడు: “మరి మీరు నేనెవరినని అనుకుంటున్నారు?” అందుకు పేతురు, “నువ్వు క్రీస్తువి” అని చెప్పాడు. 30  అప్పుడు ఆయన తన గురించి ఎవ్వరికీ చెప్పొద్దని వాళ్లకు గట్టిగా ఆజ్ఞాపించాడు. 31  అంతేకాదు, మానవ కుమారుడు ఎన్నో బాధలు పడాలని; పెద్దలు, ముఖ్య యాజకులు, శాస్త్రులు ఆయనను తిరస్కరిస్తారని; ఆయన చంపబడతాడని; మూడు రోజుల తర్వాత మళ్లీ బ్రతుకుతాడని బోధించడం మొదలుపెట్టాడు. 32  నిజానికి ఆయన ఆ విషయాన్ని అందరిముందు చెప్పాడు. కానీ పేతురు ఆయన్ని పక్కకు తీసుకువెళ్లి, ఆయన్ని మందలించడం మొదలుపెట్టాడు. 33  అప్పుడు ఆయన శిష్యులవైపు తిరిగి వాళ్లను చూసి, పేతురును ఇలా గద్దించాడు: “సాతానా! నా దగ్గర నుండి వెళ్లిపో.* నువ్వు దేవుని ఆలోచనల మీద కాకుండా మనుషుల ఆలోచనల మీద మనసు పెడుతున్నావు.” 34  తర్వాత ఆయన శిష్యులతో పాటు జనాన్ని పిలిచి వాళ్లతో ఇలా అన్నాడు: “ఓ వ్యక్తి నా శిష్యుడు అవ్వాలనుకుంటే, అతను తన జీవితాన్ని త్యాగం చేసి, తన హింసాకొయ్యను* మోస్తూ నన్ను అనుసరిస్తూ ఉండాలి. 35  ఎందుకంటే తన ప్రాణాన్ని కాపాడుకోవాలని అనుకునే వ్యక్తి చనిపోతాడు. కానీ నా కోసం, మంచివార్త కోసం చనిపోయే వ్యక్తి మళ్లీ బ్రతుకుతాడు. 36  నిజానికి, ఒక వ్యక్తి లోకాన్నంతా సంపాదించుకొని తన ప్రాణం పోగొట్టుకుంటే, అతనికి ఏమి లాభం? 37  ఒక వ్యక్తి తన ప్రాణం కోసం ఏమి ఇవ్వగలడు? 38  నమ్మకద్రోహులు,* పాపులు అయిన ఈ తరంవాళ్ల మధ్య ఎవరైనా నా శిష్యులుగా ఉండడానికి, నా మాటలు నమ్మడానికి సిగ్గుపడితే వాళ్ల విషయంలో మానవ కుమారుడు కూడా పవిత్ర దూతలతో కలిసి తన తండ్రి మహిమతో వచ్చినప్పుడు సిగ్గుపడతాడు.”

అధస్సూచీలు

లేదా “సామాన్లు పెట్టుకునే పెద్దపెద్ద బుట్టలు.”
లేదా “సామాన్లు పెట్టుకునే పెద్దపెద్ద బుట్టల.”
అక్ష., “నా వెనక్కి వెళ్లు.”
పదకోశం చూడండి.
అక్ష., “వ్యభిచారులు.”