ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО | ЗАБУР 101–104
Яҳува дар ёд дорад, ки мо хок ҳастем
Довуд барои нишон додани раҳмдилии Яҳува мисолҳоро истифода бурд.
-
То чӣ андоза дур будани масофаи байни осмони пурситора ва замин, дар ақли мо намеғунҷад. Ба ин монанд мо намедонем, ки эҳсони Яҳува то кадом андоза аст
-
Ба масофае ки шарқ аз ғарб дур аст, Яҳува гуноҳҳои моро аз мо беандоза дур кардааст
-
Падар ба фарзандонаш дилсӯз аст, хусусан вақте ки онҳо ягон дард ҳис мекунанд. Яҳува низ ба онҳое ки аз гуноҳҳояшон пушаймон мешаванд, раҳмдилӣ зоҳир мекунад
