Чаро мо бояд бо онҳое вақт гузаронем, ки Яҳуваро дӯст медоранд? Зеро касоне, ки мо ҳамроҳашон вақт мегузаронем, ба мо ё таъсири хуб мерасонанд ё таъсири бад (Мс 13:20). Масалан, шоҳ Еҳӯош то даме ки вақташро бо Еҳӯёдои саркоҳин мегузаронд, корҳоеро мекард, ки «дар назари Худованд мақбул» буданд (2Вқ 24:2). Вале баъди марги Еҳӯёдои коҳин, ӯ ба таъсири ёрони бад дода шуда, аз Яҳува рӯ гардонд (2Вқ 24:17–19).

Дар асри як, Павлуси расул ҷамъомади масеҳиёнро бо «хонаи калон» ва аъзои ҷамъомадро бошад, бо «зарфҳо»-и даруни хона монанд кард. Агар мо бо касе, ки Яҳуваро хафа мекунад, хоҳ ӯ аъзои оила бошад, хоҳ аъзои ҷамъомад, муоширати наздик кунем, зарфҳо «барои корҳои пуршараф» монда наметавонем (2Тм 2:20, 21). Барои ҳамин биёед бо касоне дӯстӣ кунем, ки Яҳуваро нағз мебинанд ва моро бармеангезанд, ки ба Ӯ хизмат кунем.

ВИДЕОНАВОРИ «АЗ МУОШИРАТИ БАД ДУРӢ ҶУСТАНРО ЁД ГИРЕД»-РО ТАМОШО КУНЕД ВА БАЪД БА САВОЛҲОИ ЗЕРИН ҶАВОБ ДИҲЕД:

• Чӣ тавр мо нафаҳмида бо ёрони бад вақт гузаронида метавонем?

• Чӣ ба се масеҳӣ ёрдам кард, ки аз муоширати бад дурӣ ҷӯянд?

• Кадом принсипҳои Китоби Муқаддас барои интихоби муоширати хуб ба шумо ёрдам карда метавонад?