Суруди 47 ва дуо
Пешгуфтор (3 дақ. ё камтар)
ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО
«Дар рӯзи шанбе шифо додан» (10 дақ.)
Мқ 3:1, 2 — Роҳбарони дини яҳудӣ барои айбдор кардани Исо баҳона меҷустанд (jy саҳ. 78, сарх. 1, 2)
Мқ 3:3, 4 — Исо медонист, ки онҳо нисбати қонун оиди рӯзи шанбе аз ҳад сахтгиранд ва муқобили Навиштаҳо амал мекунанд (jy саҳ. 78, сарх. 3)
Мқ 3:5 — «Исо аз дилсахтиашон ғамгин шуд» (nwtsty маълумоти омӯзишӣ)
Ҷустуҷӯйи ганҷҳои рӯҳонӣ (8 дақ.)
Мқ 3:29 — Зидди рӯҳи муқаддас баромадан чӣ маъно дорад ва оқибаташ чӣ гуна аст? (nwtsty маълумоти омӯзишӣ)
Мқ 4:26–29 — Мо аз мисоли Исо дар бораи корандае, ки хобаш бурд, чӣ меомӯзем? (w14 15.12 саҳ. 12, 13, сарх. 6–8)
Шумо дар бораи Яҳува чӣ фаҳмидед?
Дар вақти хондани Китоби Муқаддас шумо боз кадом ганҷҳоро ёфтед?
Хониши Китоби Муқаддас (4 дақ. ё камтар): Мқ 3:1–19а
ДАР КОРИ МАВЪИЗА БОҒАЙРАТ БОШЕД
Боздиди дуюм (3 дақ. ё камтар): Аз намуна барои сӯҳбат истифода баред.
Боздиди сеюм (3 дақ. ё камтар): Оятро худатон интихоб кунед ва адабиётеро, ки барои омӯзиш пешбинӣ шудааст, пешниҳод кунед.
Омӯзиши Китоби Муқаддас (6 дақ. ё камтар): bhs саҳ. 36, сарх. 21, 22. Нишон диҳед, ки чӣ хел ба дили омӯзанда таъсир расондан мумкин аст.
БА МАСЕҲ ПАЙРАВӢ КУНЕД
«Ҳар кӣ гӯши шунаво дорад, бигзор гӯш диҳад». (15 дақ.) Маънои ояти Марқӯс 4:9-ро фаҳмонед (nwtsty маълумоти омӯзишӣ). Видеонавори «Маслиҳатро гӯш карда бохирад шав»-ро монед. Сипас аз боби 4-уми китоби «Худро дар муҳаббати Худо нигоҳ доред», чорчӯбаи «Машваратро бишнав ва насиҳатро қабул намо»-ро муҳокима кунед.
Омӯзиши Китоби Муқаддас дар ҷамъомад (30 дақ.): jy боби 18
Хулоса ва шарҳи кӯтоҳи барномаи оянда (3 дақ.)
Суруди 43 ва дуо