Пайғамбар Ишаъё садсолаҳо пеш аз таваллуди Исо пешгӯӣ кард, ки Масеҳ дар «он тарафи Ӯрдун, Ҷалили халқҳо» мавъиза мекунад. Исо дар саросари Ҷалил хушхабарро мавъиза карда ин пешгӯиро иҷро кард (Иш 9:1, 2).

• Аввалин бор мӯъҷиза нишон медиҳад (Қоно) (Юҳ 2:1–11).

• Ҳаввориёнашро интихоб кард (назди Кафарнаҳум) (Мқ 3:13, 14).

• Мавъизаи болои кӯҳро гуфт (назди Кафарнаҳум) (Мт 5:1–7:27).

• исари ягонаи бевазанро зинда кард (Ноин) (Лқ 7:11–17).

• Баъд аз зинда шуданаш бо зиёда аз 500 шогирдаш вохӯрд (Ҷалил) (1Қр 15:6).