ЧАРО ИН МУҲИМ АСТ? Барои Яҳуваро ба таври дуруст ибодат кардан, одамон бояд бо талаботи Ӯ шинос шаванд ва ба он мувофиқат кунанд (Иш 2:3, 4). Китоби «Муҳаббати Худо» баъди «Таълимот» китоби дуюм барои омӯзиш аст. Он ба омӯзандагон ёрдам мекунад, ки дар зиндагиашон истифода бурдани принсипҳои Китоби Муқаддасро ёд гиранд (Ибр 5:14). Вақти таълимдиҳӣ мо бояд кӯшиш кунем, ки мавзӯъ ба дили омӯзанда таъсир кунад ва дар дилаш хоҳиши амал кардан пайдо шавад (Рм 6:17).

ИНРО ЧӢ ТАВР БОЯД КАРД?

• Нағз тайёрӣ бинед ва дар вақти тайёрӣ ниёзҳои омӯзандаро дар хотир доред. Саволҳое диҳед, ки ба шумо барои фаҳмидани фикри омӯзанда ёрдам кунанд (Мс 20:5; be-U саҳ. 259).

• Аз чорчӯбаҳое, ки дар даруни боб оварда шудаанд, истифода баред ва ба омӯзанда ёрдам кунед, ки фоидаи ба кор бурдани принсипҳои Китоби Муқаддасро дарк кунад.

• Дар масъалаҳое, ки аз виҷдони кас вобастаанд, ба омӯзанда ёрдам кунед, то мулоҳиза кунад, лекин ба ҷойи вай қарор қабул накунед (Ғл 6:5).

• Боодобона фаҳмед, ки оё ба омӯзандаатон барои ба кор бурдани ягон принсипи Китоби Муқаддас кӯмак лозим аст ё не. Баъд ӯро меҳрубонона барангезед, ки аз муҳаббат ба Яҳува дар ҳаёти худ дигаргунӣ дарорад (Мс 27:11; Юҳ 14:31).