Намунаи пешниҳодот
ПЕШНИҲОДИ 1
Сарсухан: Ман аз як китоби қадима фаҳмидам, ки кӣ дар ҳақиқат диндор асту кӣ не. Мехостам як оятро хонам.
Оят: Яқ 1:27
Фикр: Мумкин шумо ҳам бо ин суханон розӣ мешавед. Дар охири оят гуфта мешавад, ки «худро аз олам олуда накарда нигоҳ дорем». Агар хоҳед, дафъаи дигар дар бораи он гап мезанем, ки ин суханон чӣ маъно доранд.
ПЕШНИҲОДИ 2
Сарсухан: Бисёриҳо мегӯянд, ки рӯзҳои охир муҳаббати одамон кам шудааст. Китоби Муқаддас мефаҳмонад, ки аз кадом сабаб ин хел шуда истодааст.
Оят: Мт 24:12
Фикр: Зиёдшавии бадӣ ба одамон бетаъсир намемонад. Дар ин китоб гуфта мешавад, ки барои чӣ бадӣ рӯз аз рӯз зиёд шуда истодааст. Агар розӣ бошед, дафъаи дигар сӯҳбатамонро давом медиҳем.
ПЕШНИҲОДИ 3
Сарсухан: Мо аз Китоби Муқаддас фаҳмидем, ки барои кӯдакон аз падару модар тарсидан кам аст. Биёед фаҳмем, ки барои дуруст рафтор кардан ба кӯдакон боз чӣ даркор аст.
Оят: Мс 28:7а
Фикр: Хуб мебуд, агар кӯдак на аз тарси ҷазо, балки худаш дуруст рафтор кардан хоҳад.
ПЕШНИҲОДИ ХУДРО ТАЙЁР КУНЕД
Аз тарзи намунаҳои пешниҳодот истифода бурда пешниҳоди худро тайёр кунед.
