Аз баъзе оилаҳоро хоҳиш карданд, ки хонаву дарашонро партофта, ба Ерусалим кӯчанд (Нҳё 11:1; w98 15.10 саҳ. 22, сарх. 13).

Исроилиёни дигар онҳоеро, ки бо ихтиёри худ ба шаҳр кӯчиданд, дуои нек карданд (Нҳё 11:2; w86 15.2 саҳ. 26).

Баракатҳои Яҳува назар ба қурбониҳое, ки мо меорем, ҳамеша зиёданд (Мл 3:10; w16.04 саҳ. 8, сарх. 15).

АЗ ХУД ПУРСЕД: «Яҳува маро барои қурбониҳое, ки баҳри хизмати ӯ кардам, соҳиби чӣ гуна баракатҳо гардонд?»