БА МАСЕҲ ПАЙРАВӢ КУНЕД
Ба фарзандонатон кӯмак кунед, ки Масеҳро пайравӣ кунанд
Вақте волидони масеҳӣ мебинанд, ки фарзандашон аз баҳри худ мебарояду сутуни азобу шиканҷаашро бардошта Исоро доимо пайравӣ мекунад, бениҳоят хурсанд мешаванд (Мқ 8:34; 3Юҳ 4). Онҳо чӣ кор карда метавонанд, то ки фарзандашон Исоро пайравӣ кунад, ҳаёташро ба Яҳува бахшад ва таъмид гирад? Аз рӯйи чӣ маълум мешавад, ки фарзандон ба қадами муҳим, яъне таъмидгирӣ, тайёранд?
Мақолаи «Муроҷиат ба волидони масеҳӣ»-ро аз брошураи «Биравед, шогирд созед ва онҳоро таъмид диҳед», саҳ. 4–8, хонед ва сипас оиди саволҳои зерин мулоҳиза ронед: