Падари Ҳизқиё, Оҳоз, корҳои даҳшатнокро ба амал овард (2Вқ 28:1; w16.02 саҳ. 14, сарх. 8).

Ҳизқиё, нигоҳ накарда ба корҳои бади падараш, хизмати Яҳуваро интихоб кард (2Вқ 29:1–3; w16.02 саҳ. 15, сарх. 9–11).

Ҳизқиё дигаронро даъват мекард, ки ба Яҳува хизмат кунанд ва мисли падаронашон, ки ба Худо бевафоӣ карданд, рафтор накунанд (2Вқ 29:4–6).

АЗ ХУД ПУРСЕД: «Чӣ тавр ман ҷавононеро, ки волидонашон ба Яҳува хизмат намекунанд, рӯҳбаланд карда метавонам?»