Яҳува ба халқаш амр дод, ки аз Замини ваъдашуда ҳама чизҳоеро, ки барои содиқ монданашон халал мерасонад, нест кунанд (Ад 33:52; w10 1.8 саҳ. 23)

Яҳува ваъда дод, ки агар халқи Исроил мувофиқи гуфтаи Ӯ амал кунад, ҳатман он заминро соҳиб мешавад (Ад 33:53)

Агар исроилиён душманонашонро пурра аз он замин бадар намеронданд, душвориҳо ба миён меомаданд (Ад 33:55, 56; w08 15.2 саҳ. 27, сарх. 5, 6; it «Канъон»)

Барои ба Яҳува писанд омадан мо бояд ҳама одатҳоеро, ки зидди меъёрҳояш ҳастанду муносибати моро бо Ӯ вайрон мекунанд, аз худ дур созем (Яқ 1:21). Яҳува ба мо қувват медиҳад, ки бо майли гунаҳкоронаи худ ва таъсири бади ин ҷаҳон мубориза барем.