Муҳаббат ёрӣ мерасонад, ки хоксор бошем (1Қр 13:4). Агар мо бародару хоҳаронро дар ҳақиқат дӯст дорем, худро аз онҳо болотар ё беҳтар намеҳисобем. Мо диққатамонро ба корҳои хуби дигарон равона мекунем ва доимо ба кумаку дастгирии онҳо тайёрем (Фп 2:3, 4). Ҳар қадаре ки чунин муҳаббатро зоҳир намоем, ҳамон қадар бештар Яҳува моро барои иҷро шудани хосташ истифода мебарад.

ВИДЕОНАВОРИ «ФАРОМӮШ НАКУНЕД, КИ МУҲАББАТ МАҒРУР НАМЕШАВАД»-РО ТАМОШО КУНЕД ВА БА САВОЛҲОИ ЗЕРИН ҶАВОБ ДИҲЕД:

• Абшолӯм кадом атоҳоро соҳиб буд?

• Чӣ тавр ӯ аз ин атоҳояш суиистифода бурд?

• Чӣ ба мо кумак мекунад, ки аз мағрурӣ даргурез бошем? (Ғл 5:26).