Яҳува ваъда дод, ки аз авлоди Довуд насли ваъдашуда ба дунё меояд (2Пш 7:11, 12; w10 1.4 саҳ. 20, сарх. 3; ба расми муқова нигаред).

Баъзе қисмҳои аҳде, ки Яҳува бо Довуд баста буд, дар Исои Масеҳ иҷро шуданд (2Пш 7:13, 14; Ибр 1:5; w10 1.4 саҳ. 20, сарх. 4).

Ҳукмронии Масеҳ то абад манфиат меорад (2Пш 7:15, 16; Ибр 1:8; w14 15.10 саҳ. 10, сарх. 14).

Ҳукмронии Масеҳ мисли офтобу моҳ то абад пойдор мемонад (Зб 89:35–37). Вақте ба офтобу моҳ нигоҳ мекунед, дар бораи баракатҳое, ки Яҳува ба шумою оилаатон ваъда додаасту ба воситаи Подшоҳияш иҷро мекунад, фикр кунед.