Вақте дӯстатон рӯҳафтода аст, ӯро дастгирӣ карда, тасаллӣ диҳед (1Пш 20:1, 2; w19.11 саҳ. 7, сарх. 18).

Дӯстатонро аз хатар огоҳ кунед (1Пш 20:12, 13; w08 15.2 саҳ. 8, сарх. 7).

Вақте дӯстатонро туҳмат мекунанд, ӯро пуштигирӣ кунед (1Пш 20:30–32; w09 15.10 саҳ. 7, сарх. 11).

Дар байни халқи Худо дӯстони зиёд пайдо кардан мумкин аст. Аммо, агар дӯсти хуб доштан хоҳем, бояд худамон дӯсти хуб шавем. Дар ҷамоат шумо бо кӣ дӯстӣ кардан мехоҳед?