Зани солеҳа ба шавҳараш таъсири нағз мерасонад. Дар рӯзҳои шоҳ Лемуил шавҳаре, ки зани солеҳа дошт, «назди дарвозаҳо машҳур» буд (Мс 31:23). Имрӯз мардони сазовори ҳурмату эҳтиром чун пири ҷамъомад ё ходими ёвар хизмат мекунанд. Агар онҳо оиладор бошанд, дар ин таъинот хизмат карданашон аз рафтори хуб ва дастгирии занашон вобаста аст (1Тм 3:4, 11). Чунин занҳои солеҳаро на танҳо шавҳаронашон, балки тамоми ҷамъомад ҳурмату эҳтиром ва қадр мекунанд.

• бо суханони нек ӯро рӯҳбаланд мекунад (Мс 31:26).

• тайёр аст, ки аз баҳри ягон чиз барояд, то шавҳараш ба ҷамъомад ғамхорӣ карда тавонад (1Тс 2:7, 8).

• ҳаёти одӣ ба сар мебарад (1Тм 6:8).

• аз шавҳараш дар бораи ягон маълумоти махфие, ки ба ҷамъомад дахл дорад, намепурсад (1Тм 2:11, 12; 1Пт 4:15).