Дар вақти гушнагии сахт Яҳува гуфт, ки рӯзи дигар хӯрок фаровон мешавад (4Пш 7:1; it «Элишоъ»).

Сарлашкари исроилӣ ба ваъдаи Яҳува бовар накард (4Пш 7:2).

Яҳува муъҷиза кард ва чизе рӯй дод, ки ҳеҷ кас интизораш набуд (4Пш 7:6, 7, 16–18).

Яҳува мегӯяд, ки ин ҷаҳон ногаҳон ва ба таври ғайричашмдошт нест карда мешавад (1Тс 5:2, 3). Чаро муҳим аст, ки мо ба суханони Яҳува бовар дошта бошем?