Яҳува ба Еҳу супориш дод, ки хонаводаи шоҳи бадкор, Аҳъобро, нест кунад (4Пш 9:6, 7; w11 15.11 саҳ. 3, сарх. 2).

Еҳу даррав ба Яҳува гӯш дода шоҳ Еҳуром (писари Аҳъоб) ва малика Изобал (зани Аҳъоб)-ро кушт (4Пш 9:22–24, 30–33; w11 15.11 саҳ. 4, сарх. 2, 3; ба ҷадвали «Тамоми хонадони Аҳъоб ба ҳалокат хоҳад расид» (4Пш 9:8) нигаред).

Еҳу далерона, боқатъият ва боғайратона амал намуда ҳама гуфтаҳои Яҳуваро иҷро кард (4Пш 10:17; w11 15.11 саҳ. 5, сарх. 3, 4).

АЗ ХУД ПУРСЕД: «Чӣ тавр ман амреро, ки дар Матто 28:19, 20 навишта шудааст, иҷро намуда ба Еҳу пайравӣ карда метавонам?»