Аталё тамоми насли шоҳро ба ҳалокат расонд, то ки дар тамоми Яҳудо худаш ҳукмронӣ кунад (4Пш 11:1; it «Аталё»; ба ҷадвали «”Тамоми хонадони Аҳъоб ба ҳалокат хоҳад расид” (4Пш 9:8)» нигаред).

Еҳушобаъ Еҳуош, ягона меросхӯри шоҳро, ки зинда монд, пинҳон кард (4Пш 11:2, 3).

Саркоҳин Еҳуёдоъ Еҳуошро подшоҳ эълон кард ва амр дод, то Аталёи бадкорро, ки, эҳтимол, охирон узви хонаводаи Аҳъоб буд, ба қатл расонанд (4Пш 11:12–16; it «Аталё»).

БАРОИ МУЛОҲИЗА: «Чӣ тавр ин воқеа ҳақ будани суханони Панднома 11:21 ва Пандгӯ 8:12, 13-ро нишон медиҳад?»