Айюб ҳурмату эҳтироми ҳамсоягонашро ба даст оварда буд (Аб 29:7–11).

Ҳама медонистанд, ки ӯ ба муҳтоҷон ёрдам медод (Аб 29:12, 13; w02 15.5 саҳ. 22, сарх. 19; ба расми муқова нигаред).

Айюб марди росткор ва боадолат буд (Аб 29:14; it «Сару либос»).

Доштани номи нек бебаҳост (w09 1.2 саҳ. 15, сарх. 3, 4). Барои ба даст овардани он бояд муддати дуру дароз корҳои дуруст кунем.

АЗ ХУД ПУРСЕД: «Оё ман номи нек дорам?»