Пайғамбари Худо туҳфаи саховатмандонаи Ёробъомро рад мекунад (3Пш 13:7–10; w08 15.8 саҳ. 8, сарх. 4).

Баъдтар пайғамбари Худо амри Яҳуваро зери по мекунад (3Пш 13:14–19; w08 15.8 саҳ. 11, сарх. 15).

Беитоатии пайғамбар ба сараш бало меорад (3Пш 13:20–22; w08 15.8 саҳ. 9, сарх. 10).

Агар қаноатманд бошему ҳангоми баровардани қарорҳо нуқтаи назари Яҳуваро ба инобат гирем, мо бисёр душвориҳоро пешгирӣ карда метавонем (1Тм 6:8–10).

АЗ ХУД ПУРСЕД: «Чӣ тавр нишон диҳам, ки бо чизҳои зарурии ҳаёт қаноатмандам? Ҳангоми қабули қарорҳо чӣ тавр ҳадшинос буданамро нишон дода метавонам?» (Пнм 3:5; 11:2).