Самуил фикр кард, ки Элӣ ӯро фарёд дорад (1Пш 3:4–7; w18.09 саҳ. 24, сарх. 3).

Яҳува маълум сохт, ки Самуилро ӯ ҷеғ зада истодааст (1Пш 3:8, 9).

Худо ба Самуили ҷавон фаҳмиш зоҳир намуд (1Пш 3:15–18; w18.09 саҳ. 24, сарх. 4).

АЗ ХУД ПУРСЕД: «Бо кадом роҳҳо ман ба ҷавонон ва калонсолон фаҳмиш зоҳир карда метавонам? Чӣ хел ба дигар аъзоёни ҷамоат фаҳмиш зоҳир кунам?»