Забур 96:1-13
96 Ба Яҳува суруди нав сароед,+Дар васфи Яҳува бисароед, эй тамоми замин!+
2 Ба Яҳува бисаро, номашро ситоиш кун.
Хушхабари наҷоташро рӯз аз рӯз эълон намо!+
3 Ҷалоли ӯро дар байни халқҳоВа корҳои бузургашро дар миёни тамоми қавмҳо баён намо.+
4 Яҳува бузург ва беш аз ҳама лоиқи ҳамду саност.
Ҳашамати ӯ аз ҳамаи худоён бештар аст.
5 Ҳамаи худоёни халқҳо бекораанд,+Вале Яҳува офаридгори осмон аст.+
6 Шукӯҳу шавкат дар ҳузури ӯст,+Қудрату зебоӣ дар муқаддасгоҳи ӯст.+
7 Яҳуваро васф намоед, эй қабилаҳои халқҳо,Яҳуваро барои ҷалолу қувваташ васф кунед.+
8 Яҳуваро, он тавре ки шоистаи номаш бошад, ҷалол диҳед.+
Ҳадия биёред ва ба саҳнҳояш биёед.
9 Бо либоси поку муқаддас* ба Яҳува саҷда кунед.
Дар пеши ӯ биларз, эй тамоми замин!
10 Дар миёни халқҳо эълон кунед: «Яҳува Подшоҳ шуд!»+
Ӯ заминро устувор кардааст ва он такон нахоҳад хӯрд.
Ӯ халқҳоро аз рӯйи инсоф доварӣ хоҳад кард.+
11 Бигзор осмон шодӣ кунад ва замин хушҳолӣ намояд.
Бигзор баҳр ва ҳар чӣ дар он аст, бихурӯшад,+
12 Бигзор дашту саҳро ва ҳар чӣ дар онҳост, хурсандӣ кунанд.+
Бигзор ҳама дарахтони ҷангал низ нидоҳои шодӣ бароранд,+
13 Бигзор пеши Яҳува шодӣ кунанд, зеро ӯ меояд*,Зеро ӯ барои доварии замин меояд.
Ӯ заминро аз рӯйи инсофВа халқҳоро аз рӯйи ростияш доварӣ хоҳад кард.+